12.5.6 powikłania długoterminowe u dawców krwi

– najbardziej rozpoznawanym i badanym powikłaniem długoterminowym jest niedobór żelaza, częściej związany z pobraniem krwi pełnej(35). Pobranie 450 lub 500 mL krwi pełnej, plus dodatkowe 30 do 50 mL do badań krwi, powoduje utratę 480 do 550 mL krwi na pobranie krwi pełnej. Straty te są równe utracie hemoglobiny (Hb) od 60 do 88 g na pobranie krwi pełnej u kobiet (na podstawie zakresu Hb od 12, 5 do 16.,0 g na dL) i 204 do 299 mg utraty żelaza (na podstawie 3,4 mg żelaza na gram Hb). Największy wpływ na niedobór żelaza ma częstotliwość oddawania krwi (36). Ponadto, gromadzenie podwójnych jednostek krwinek czerwonych przez aferezę może zwiększyć ryzyko. Zapobieganie niedoborowi żelaza można osiągnąć poprzez zwiększenie odstępu między dawcami, przejście na aferezę osocza lub płytek krwi zamiast krwi pełnej lub zastąpienie żelaza utraconego w wyniku dawstwa.,

– niedobór białka może wynikać z częstego oddawania osocza (37)