1788-1789 wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych
wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych w latach 1788-1789 były pierwszymi wyborami Federalnej głowy państwa lub głowy rządu w historii Stanów Zjednoczonych. Przed ratyfikacją Konstytucji Stanów Zjednoczonych w 1788 roku, Stany Zjednoczone były rządzone przez Artykuły Konfederacji, które przewidywały bardzo ograniczony rząd centralny; jaką władzę, która istniała, powierzono Kongresowi Konfederacji, jednoizbowej legislaturze składającej się z przedstawicieli wybranych przez Państwa., Kongres Konfederacji wybrał prezydenta, ale stanowisko to było w dużej mierze ceremonialne i nie było równoznaczne z prezydencją ustanowioną przez Konstytucję Stanów Zjednoczonych.
zgodnie z konstytucją USA prezydent był wybierany przez Kolegium Elektorskie, które składało się z elektorów wybranych przez każdy stan. Przed ratyfikacją dwunastej poprawki każdy z elektorów oddawał po dwa głosy; osoba, która otrzymała najwięcej głosów elektorskich, została prezydentem, a osoba, która otrzymała drugą najwięcej głosów elektorskich, została wiceprezydentem., Jeśli żadna osoba nie otrzymała głosów od większości elektorów lub jeśli dwie osoby miały najwięcej głosów, Izba Reprezentantów wybierałaby prezydenta w wyborach warunkowych. Zgodnie z konstytucją, każdy stan określa własną metodę wyboru elektorów prezydenckich; w wyborach prezydenckich w latach 1788-1789 wielu elektorów zostało mianowanych przez stanowych prawodawców, podczas gdy inni byli wybierani w drodze wyborów. W stanach, w których odbywały się wybory, prawo wyborcze ograniczało się do białych mężczyzn, którzy posiadali własność.,
żadna partia nie zgłosiła kandydatury na urząd prezydenta w wyborach prezydenckich w latach 1788-1789, ale kilka osób ubiegało się o głosy wyborcze. Po jego służbie w amerykańskiej wojnie rewolucyjnej, generał George Washington był pierwszym wyborem wielu na prezydenta, ale Waszyngton był nieco niechętny do ponownego wejścia do służby publicznej. Amerykańska opinia publiczna chciała jednak, aby Waszyngton był pierwszym prezydentem kraju. Pierwsza kampania prezydencka w USA byla, do pewnego stopnia, co Dzis mozna nazwac oddolnym wysilkiem, aby przekonac Waszyngton do przyjecia urzedu., Alexander Hamilton był jednym z najbardziej oddanych w swoich wysiłkach, aby przekonać Waszyngton do przyjęcia prezydentury, ponieważ przewidywał, że otrzyma potężne stanowisko w administracji.
mniej pewny był wybór na wiceprezydenta, który zawierał niewiele definitywnego opisu stanowiska w konstytucji. Jedyną oficjalną rolą wiceprezydenta był prezydent Senatu Stanów Zjednoczonych, obowiązek niezwiązany z organem wykonawczym., Ponieważ Waszyngton pochodził z Wirginii, Waszyngton (który pozostał neutralny wobec kandydatów) zakładał, że wiceprezydent zostanie wybrany z Massachusetts, aby zapewnić równowagę między Stanami północnymi i południowymi. W liście z sierpnia 1788 roku Thomas Jefferson napisał, że uważał Johna Adamsa, Johna Hancocka, Johna Jaya, Jamesa Madisona i Johna Rutledge ' a za pretendentów do wiceprezydenta., Obawiając się remisu wyborczego kolegium, który może zakończyć się zwycięstwem Adamsa, Alexander Hamilton zorganizował kilku elektorów do głosowania na innych kandydatów, w tym John Jay, który zakończył z trzecim najwięcej głosów wyborczych.
6 kwietnia 1789 roku Izba i Senat, zebrani na wspólnej sesji, policzyli głosy wyborcze i potwierdzili, że Waszyngton otrzymał głosy wyborcze od każdego z 69 elektorów, którzy oddali głosy, i tym samym został wybrany prezydentem. Potwierdzili również, że Adams, z 34 głosami wyborczymi, został wybrany na wiceprezydenta., Pozostałe 35 głosów zostało podzielonych: John Jay (9), Robert H. Harrison (6), John Rutledge( 6), John Hancock (4), George Clinton (3), Samuel Huntington (2), John Milton (2), James Armstrong (1), Benjamin Lincoln (1) i Edward Telfair (1). Tylko dziesięć z trzynastu stanów oddało głosy wyborcze; Karolina Północna i Rhode Island nie brały udziału, ponieważ nie ratyfikowały jeszcze konstytucji, podczas gdy legislatura Nowego Jorku nie wyznaczyła przydzielonych jej elektorów na czas.