Albany Plan of Union, 1754 (Polski)
Albany Plan of Union był planem umieszczenia brytyjskich kolonii północnoamerykańskich pod bardziej scentralizowanym rządem. 10 lipca 1754 roku przedstawiciele siedmiu brytyjskich kolonii północnoamerykańskich przyjęli plan. Chociaż nigdy nie został zrealizowany, Plan Albany ' ego był pierwszą ważną propozycją stworzenia Kolonii jako zbiorowej całości Zjednoczonej pod jednym rządem.,
przedstawiciele rządów kolonialnych przyjęli plan Albany podczas większego spotkania znanego jako Albany Congress. Rząd brytyjski w Londynie nakazał rządom kolonialnym zebranie się w 1754 roku, początkowo z powodu załamania negocjacji między kolonią Nowego Jorku a narodem Mohawków, który był częścią Konfederacji Irokezów., Ogólnie rzecz biorąc, urzędnicy cesarscy chcieli Traktatu między koloniami a Irokezami, który określałby wyraźną politykę stosunków kolonialno-indyjskich. Rządy kolonialne Maryland, Pensylwanii, Nowego Jorku, Connecticut, Rhode Island, Massachusetts i New Hampshire wysyłały komisarzy do Kongresu. Chociaż Traktat z Irokezami był głównym celem Kongresu, delegaci spotykali się również w celu omówienia współpracy międzykolonialnej w innych sprawach., Wraz ze zbliżającą się wojną francusko-indyjską pilna była potrzeba współpracy, szczególnie w przypadku kolonii, które mogą zostać zaatakowane lub zaatakowane.
przed kongresem w Albany wielu intelektualistów i urzędników rządowych sformułowało i opublikowało kilka wstępnych planów centralizacji rządów kolonialnych Ameryki Północnej. Urzędnicy cesarscy dostrzegali zalety podporządkowania Kolonii bliżej władzy i nadzoru, podczas gdy koloniści dostrzegali potrzebę organizowania i obrony wspólnych interesów., Jedną z postaci wyłaniających się pozycji wśród tej grupy intelektualistów był Pennsylvanian Benjamin Franklin. Wcześniej Franklin napisał do przyjaciół i kolegów, proponując Plan dobrowolnej Unii dla kolonii. Po wysłuchaniu Kongresu w Albany, jego Gazeta, Pennsylvania Gazette, opublikowała polityczną kreskówkę „Join or Die”, która zilustrowała znaczenie Unii, porównując kolonie do kawałków ciała węża., Rząd Pensylwanii mianował Franklina komisarzem do Kongresu, a po drodze Franklin napisał do kilku komisarzy Nowego Jorku, przedstawiając „krótkie wskazówki w kierunku planu zjednoczenia północnych Kolonii” za pomocą aktu brytyjskiego parlamentu.
Kongres w Albany rozpoczął się 19 czerwca 1754 roku, a komisarze jednogłośnie przegłosowali możliwość Unii 24 czerwca. Komisja Unii przedstawiła projekt planu 28 czerwca, a komisarze debatowali nad jego aspektami do czasu przyjęcia ostatecznej wersji 10 lipca.,
chociaż tylko siedem Kolonii wysłało komisarzy, Plan proponował zjednoczenie wszystkich brytyjskich kolonii z wyjątkiem Georgii i Delaware. Rządy kolonialne miały wybierać członków „Wielkiej Rady”, podczas gdy rząd brytyjski wyznaczał „prezydenta Generalnego”.”Razem te dwie gałęzie Zjednoczonego rządu miały regulować stosunki kolonialno-indyjskie, a także rozwiązywać spory terytorialne między koloniami., Uznając tendencję królewskich gubernatorów kolonialnych do przekraczania kolonialnych legislatur i prowadzenia niepopularnej polityki, Plan Albany ' ego dał Wielkiej Radzie większą względną władzę. Plan pozwalał również nowemu rządowi na nakładanie podatków na własne wsparcie.
pomimo poparcia wielu przywódców kolonialnych, Plan sformułowany w Albany nie stał się rzeczywistością. Rządy kolonialne, czując, że ograniczy to ich własną władzę i prawa terytorialne, albo odrzuciły plan, albo postanowiły w ogóle go nie realizować., Rząd brytyjski wysłał już generała Edwarda Braddocka jako naczelnego dowódcę wojskowego wraz z dwoma komisarzami do zajmowania się indiańskimi relacjami i uważał, że dyrektywy z Londynu wystarczą do zarządzania sprawami kolonialnymi.
Plan Albany ' ego nie powstał z chęci uzyskania niepodległości od Wielkiej Brytanii. Wielu komisarzy kolonialnych chciało zwiększyć władzę cesarską w koloniach. Jego twórcy postrzegali go zamiast tego jako środek do zreformowania stosunków kolonialno-imperialnych i uznania, że kolonie wspólnie dzieliły pewne wspólne interesy., Jednak własne obawy rządów kolonialnych przed utratą władzy, terytorium i handlu, zarówno na rzecz innych kolonii, jak i Parlamentu Brytyjskiego, zapewniły niepowodzenie planu Albany ' ego.
pomimo niepowodzenia planu Albany ' ego, posłużył on za wzór dla przyszłych prób zjednoczenia: próbował ustanowić podział między gałęziami władzy wykonawczej i ustawodawczej, ustanawiając jednocześnie wspólny organ rządowy do zajmowania się stosunkami zewnętrznymi., Co ważniejsze, wyobrażał kolonie kontynentalnej Ameryki Północnej jako zbiorową jednostkę, oddzieloną nie tylko od kraju macierzystego, ale także od innych brytyjskich kolonii w Indiach Zachodnich i gdzie indziej.