alergia pokarmowa z udziałem IgE u dorosłych w Winnipeg allergy clinic: a case series
nasze badanie przedstawia pierwszą lokalną analizę znaczącej liczby dorosłych pacjentów z alergią pokarmową z udziałem IgE u dorosłych w Manitobie. Ustalenia tego przypadku-seria uzgodniona z retrospektywnym przeglądem przez Kamdar et al. na Northwestern University w 2015 w odniesieniu do najczęstszych winowajców żywności są owoce morza ., Podobnie jak w przypadku tego badania, nie próbowaliśmy analizować podtypów skorupiaków (mięczaki vs Skorupiaki). Jeśli chodzi o diagnozę, wszyscy pacjenci oprócz jednego mieli dodatni SPT w stosunku do przedmiotowych alergenów. U pacjenta bez dodatnich badań epicutaneous wykonano specyficzne dla pokarmu poziomy IgE w surowicy, które wykazały znaczne zwiększenie. Żaden z pacjentów włączonych do tej serii przypadków nie został poddany próbom podawania pokarmu doustnego, prawdopodobnie z powodu uprzedzeń selekcyjnych do włączenia.
w bardziej obiektywnym badaniu przekrojowym z 2004 r.na niemieckich pacjentach ze wszystkich grup wiekowych stwierdzono 2.,6% częstości występowania działań niepożądanych związanych z pokarmem wśród 4093 badanych pacjentów, z potwierdzającymi badaniami klinicznymi potwierdzającymi tę częstość występowania. W ramach tego badania najczęstszymi alergenami z potwierdzającym badaniem IgE były orzechy, jabłka/gruszki, owoce pestkowe, warzywa, inne owoce, mąka, mleko i jajko .
ponownie, kwestia, które alergeny obecne z objawami dorosłego nie jest przedstawiona w żadnym z wyżej wymienionych badań. Nowsze badania w JAMA przez Gupta et al. w populacji USA do podgrup pacjentów włączono identyfikator wystąpienia dorosłych., Spośród 40 443 osób dorosłych, które wypełniły ankietę, 5.2% (4.9–5.4; 95% przedział ufności) respondentów spełniających kryteria wystąpienia alergii pokarmowej u dorosłych. Badanie następnie przedstawia najczęstsze pokarmy, na które pacjenci mieli alergię-Skorupiaki( 2,9%), mleko (1,9%), orzeszki ziemne (1,8%), orzechy drzewne (1,2%) i płetwy (0,9%)—jednak po raz kolejny zgłaszanie tych alergenów nie rozróżnia między dorosłym i pediatrycznym-początek uporczywej alergii pokarmowej . Ponadto nie uwzględniono pacjentów Kanadyjskich, co ogranicza możliwość zastosowania klinicznego.,
Co ciekawe, z naszych pacjentów, u których stwierdzono alergię na skorupiaki, tylko 1/4 miało udokumentowane epicutaneous tests to house dust mite (HDM) w ich dokumentacji medycznej, podczas gdy 2 innych pacjentów nie było testowanych na obecność aeroalergenów, ponieważ nie mieli klinicznego zapalenia błony śluzowej nosa, a 1 pacjent miał udokumentowaną diagnozę alergicznego nieżytu nosa, ale wyniki badań alergenów wziewnych nie były udokumentowane ani w elektronicznej, ani fizycznej dokumentacji medycznej., HDM-reaktywność krzyżowa skorupiaków jest dobrze udokumentowanym zjawiskiem, uważanym za wtórne do homologii wysokiej sekwencji między białkami tropomiozyny tych organizmów . Hipoteza ta jest analogiczna do PFS / OAS, w którym aeroalergen powoduje uczulenie i późniejszą reakcję alergiczną żywności, bez spożycia żywności niezbędnej do wywołania tego uczulenia. Karaluch posiada również wysoce homologiczne białko tropomiozyny do HDM, jednak biorąc pod uwagę niską częstość występowania tego aeroallergenu w Manitobie, nie jest on powszechnie testowany na naszym standardowym panelu aeroallergen.,
badania in vitro w leczeniu roztoczy podskórnych wykazały nasilenie alergii na mięczaki po rozpoczęciu leczenia, co utwierdza myśl, że posiadają one wspólne białka alergizujące z roztoczami kurzu domowego. Co więcej, Wong et al. wykazano istotną homologię między epitopami alergennymi na tropomiozynie ślimaka a HDM . Nasze badanie nie podzieliło tych pacjentów ze względu na rodzaj alergii na skorupiaki ze względu na stosunkowo niską częstość udokumentowanego alergicznego nieżytu nosa HDM., W odniesieniu do naszych 2 nie-AR skorupiaków alergicznych pacjentów, mamy hipotezę, że stały się uczulone na te związki alergizujące poprzez spożycie, a nie aeroalergen reaktywność krzyżowa. Ma to znaczenie kliniczne, ponieważ u obu pacjentów stwierdzono zagrażającą życiu anafilaksję jako ich reakcję wskaźnikową, co stanowi połowę badanych pacjentów uczulonych na skorupiaki.
badając naszą populację FDEIA, 1 pacjentów uczulonych na pszenicę miało negatywne testy skórne na ekstrakt z pszenicy, ale pozytywne testy na świeżą mąkę., Zjawisko to wykazano wcześniej w małej serii przypadków anafilaksji wywołanej wysiłkiem fizycznym. Patofizjologia stojąca za tym wyjątkowym zjawiskiem nie została jeszcze wyjaśniona, ale prawdopodobnie jest związana ze zmianą alergenu podczas przetwarzania. W podobny sposób pacjent, który wykazał prawdziwą alergię IgE na serwatkę, miał negatywne testy skórne na komercyjny ekstrakt mleczny, a także świeże mleko krowie.
nie można wystarczająco podkreślić, jak znaczący był wysoki odsetek anafilaksji w tym przeglądzie., Pomimo poważnego charakteru tej reakcji, 39% dorosłych alergików żywnościowych zgłasza co najmniej 1 wizytę w oddziale ratunkowym dla anafilaksji w ich życiu, a 9% zgłasza co najmniej 1 wizytę w ostatnim roku na podstawie przeglądu JAMA . Te oszałamiające Statystyki są wyraźnym odzwierciedleniem kosztów—zarówno pieniężnych, jak i innych-ciężkich reakcji alergicznych na żywność., Zastrzeżenie do tego punktu, jednak jest to, że uprzedzenia skierowania; poprzez które można stwierdzić, że bardziej znaczące reakcje alergiczne były prawdopodobnie selektywnie odsyłane do naszej kliniki alergii subspecialty, a bardziej drobne reakcje były mało prawdopodobne, aby zostały uznane za wystarczająco poważne, aby wymagać konsultacji alergii.
w wyżej wymienionym badaniu Ruiz et al, najczęstszym winowajcą żywności, które doprowadziły do anafilaksji, która wymagała prezentacji oddziału ratunkowego były orzeszki ziemne, a następnie orzechy drzewne i skorupiaki ., U naszych badanych pacjentów jednak pokarmy winowajców dla anafilaksji zależnej od ćwiczeń były zróżnicowane, z winowajcą skorupiaków u 2/6 pacjentów, a winowajcami soi, płetw, serwatki i migdałów U 1 pacjenta. Różnice między ich badaniem a naszym można wyjaśnić małą liczbą pacjentów włączonych do naszego przeglądu, możliwym włączeniem pacjentów pediatrycznych i brakiem kwalifikatorów dotyczących FDEIA w badaniu Ruiz, a także naszą specyfikacją, że pacjenci włączeni do badania mają reakcję dorosłych na żywność wcześniej tolerowaną.,
Niestety, nie zarejestrowano danych dotyczących tego, czy nasi chorzy na PFS w wieku dorosłym wyemigrowali do Kanady z kraju o różnych aeroalergenach. Jest to interesujące, ponieważ wykazano, że osoby przenoszące się do nowego środowiska wykazują niższy odsetek chorób atopowych, ze stopniowym wzrostem w miarę uwrażliwienia . To może teoretycznie dostarczyć wyjaśnienie co do dorosłego rozwoju krzyżowej reaktywnej choroby alergicznej, jak rozliczane przez czas do uczulenia., Częstość występowania PFS ogółem (1 wcześniej stwierdzony, 2 przypadki wystąpienia u dorosłych) była dość zgodna z wynikami opublikowanymi przez Ma i wsp. who zgłosiła szacunkową częstość występowania PFS wynoszącą 8% w populacji ogólnej na podstawie próby 250 amerykańskich alergologów . Mylące to stwierdzenie byłoby nasza mała wielkość próby i być może niskie wskaźniki skierowań dla pacjentów z PFS; chociaż nie badano tego w populacji kanadyjskiej. U obu wyżej wymienionych dorosłych pacjentów z PFS w wywiadzie stwierdzono alergiczny nieżyt nosa, zgodnie z hipotezą reaktywności krzyżowej PFS .,
odsetek współistniejącego alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa był spodziewany ze względu na liczbę pacjentów z PFS i alergią na krewetki u dorosłych. Oczekiwano tego na podstawie stwierdzonej patofizjologii alergii krewetek i PFS. Jeden z pacjentów uczulonych na migdały wykazał również AR z dodatnim SPT na drzewa (wspólny reaktor krzyżowy z migdałami), jednak ich reakcją wskaźnikową była anafilaksja, a zatem stwierdzono, że nie jest to zgodne z PFS, biorąc pod uwagę względną rzadkość anafilaksji z czystym PFS i brak (peri) mrowienia w jamie ustnej towarzyszącego ich reakcji ., Uznaliśmy również, że ważne jest odróżnienie tej reakcji od klasycznie opisanego PFS ze względu na jego zagrażający życiu charakter.
chociaż większość badań alergii u dorosłych do tej pory używać przyjętej definicji prawnej „dorosły” jako wieku 18 lat i starszych , zdefiniowaliśmy to w wieku 16 lat lub starszych jako nasz cut-off. Mimo, że spowodowało to tylko 1 dodatkowy przypadek w naszej serii, uważamy, że jest to ważny punkt wykluczenia, ponieważ wiek 16 i więcej został użyty w kanadyjskich wytycznych dotyczących immunoterapii doustnej (OIT)., Jest to odzwierciedleniem utraty plastyczności immunologicznej po dzieciństwie, która jest zmniejszeniem odpowiedzi OIT o 17% każdego roku po ukończeniu 5 roku życia . Jest to również lokalna praktyka, że pacjenci w wieku 16 lub starszych są często kierowane do oceny przez dorosłego alergologa, a nie alergologa dziecięcego w środowisku akademickim.
nasze wnioski są ograniczone przez retrospektywny charakter tego przeglądu i fakt, że nie wszyscy pacjenci przeszli te same testy diagnostyczne (tj. nie wszyscy pacjenci byli badani na skórę pod kątem aeroalergenów)., Ponadto niewielka liczba przypadków zawartych w tym przeglądzie mogła wypaczać nasze dane, a dalsze badanie i rozszerzenie tych danych byłoby niezbędne do poszerzenia naszego zrozumienia prawdziwej częstości występowania tej patologii.