BMJ nekrolog Elizabeth Blackwell

dr Elizabeth Blackwell zmarła w Hastings 31 maja, w swoim dziewięćdziesięcioletnim roku, po długiej chorobie, która wydaje się być spowodowana upadkiem podczas wizyty w Szkocji w 1907 roku., Była pierwszą kobietą, która została przyjęta do British Medical Register, a jej sukces jest tym bardziej zauważalny, że oprócz trudności spowodowanych całkowitą nowością idei kobiety studiującej medycynę, musiała zmagać się z jednym doświadczanym przez wielu studentów, a mianowicie z brakiem środków. Była córką rafinera cukru w Bristolu, który wyemigrował do Stanów Zjednoczonych w 1832 roku, zmarł kilka lat później, pozostawiając po sobie niewiele fortuny i rodzinę z dziewięciorga dzieci, na czele z trzema dziewczynkami, z których Elizabeth Blackwell, wówczas w wieku 17 lat, była najmłodsza., Aby utrzymać rodzinę, to trio otworzyło małą szkołę, prowadzącą ją z powodzeniem przez cztery lata, dopóki brat nie był wystarczająco duży, aby rozpocząć życie biznesowe. Elizabeth Blackwell została wtedy przekonana, nieco wbrew swojej woli, aby sprawdzić, czy medycyna nie zaoferowała jej kariery, i ostatecznie została przyjęta jako uczennica w szkole medycznej prowadzonej na Uniwersytecie Genewskim w stanie Nowy Jork. Została przyjęta do szkoły w wyniku głosowania wśród uczniów, którzy od początku do końca traktowali ją z godną podziwu uprzejmością., Pewnego razu nauczyciel anatomii ostrzegł ją, by nie przebywała w trakcie sekcji, ale odpowiedziała, że jest studentką i tylko studentką, i będzie na niej uczęszczać, chyba że jej koledzy nie życzą jej tego. Rezultatem było to, że zajęła swoje miejsce jak zwykle, jej koledzy-uczniowie ostrożnie powstrzymywali się od wszelkiego rodzaju zachowań, które mogłyby ewentualnie podkreślić niezręczność sytuacji. Po opuszczeniu tej szkoły ze stopniem M. D. w 1849 spędziła dwa lata w Europie, dzieląc swój czas między St., Bartłomieja, gdzie została powitana przez ówczesnego Dziekana szkoły, śp. Sir Jamesa Pageta, oraz szpitala położniczego w Paryżu. Podczas tego ostatniego miała nieszczęśliwy wypadek, tracąc z oczu jedno oko, które zaraziło się podczas leczenia pacjenta rzeżączką. To położyło kres jej nadziejom na myślenie w chirurgii, a nie w medycynie.

Po powrocie do Stanów Zjednoczonych rozpoczęła praktykę partnerską z jedną z sióstr, ostatecznie zakładając ambulatorium, z którego wyrosła Nowojorska Izba chorych dla kobiet., Prowadziła również wykłady dla kobiet na temat praw życia w odniesieniu do wychowania fizycznego dziewcząt. W 1859 odbyła kolejną wizytę w Anglii, podczas której wykładała medycynę jako zawód dla kobiet. Wśród jej słuchaczy była panna Garrett, obecnie Pani Garrett-Anderson, która wkrótce potem rozpoczęła z kolei studia medyczne, kwalifikując się jako pierwsza kobieta lekarz edukacji angielskiej w 1865 roku., Tuż przed jej powrotem do Ameryki zasugerowano Pannie Blackwell, aby wpisała swoje nazwisko do niedawno utworzonego rejestru lekarskiego, ale z powodu tej niemal przypadkowej okoliczności mogła nie spędzić ostatnich czterdziestu lat swojego istnienia w tym kraju. Powróciła do niej dopiero po około ośmiu latach dalszej pracy w Ameryce, podczas której brała czynny udział w organizacji pielęgniarstwa kobiecego podczas wojny secesyjnej., Jednym z rezultatów tej pracy było utworzenie szkoły medycznej dla kobiet, w której panna Blackwell, która podczas swoich wizyt w Anglii znalazła się pod wpływem Panny Nightingale, objęła katedrę higieny.

Kiedy wreszcie osiedliła się w Anglii, kontynuowała współpracę w ruchu, który od tego czasu doprowadził do szczerego uznania zawodu lekarza jako właściwej sfery dla kobiet, oraz do ustanowienia, jak niedawno wskazywaliśmy, aż 476 zarejestrowanych kobiet medycznych w samej Anglii.

od dawna Dr, Blackwell prowadził aktywną praktykę częściowo w Londynie, częściowo w Hastings. W ostatnich latach nie widywano jej zbyt wiele w Londynie, ale zawsze była pewna, że zostanie doceniona w London (R. F. H.) School Of Medicine for Women, gdzie kiedyś wykładała ginekologię. Do chwili śmierci zajmowała również stanowisko konsultanta w Nowym szpitalu dla kobiet., Była autorką wielu publikacji, wśród których ważniejsze są prawa życia w odniesieniu do wychowania fizycznego dziewcząt, pierwiastek ludzki w seksie, Religia zdrowia oraz wychowanie moralne Młodzieży w odniesieniu do seksu w aspekcie medycznym i społecznym.

są dwa punkty, o których nigdy nie można zapomnieć mówiąc o dr Elizabeth Blackwell: jedna jest taka, że chociaż większość jej życia została przekazana w Ameryce, nie wyjechała do tego kraju, dopóki nie skończyła 11 lat i zawsze uważała się za anglikę., Po drugie, chociaż nigdy nie wyszła za mąż, Była i pozostała jedną z najbardziej kobiecych kobiet. To właśnie jej kobiecy charakter, w połączeniu z intensywną gorliwością, umożliwił jej przede wszystkim przezwyciężenie trudności na jej drodze i zdobył dla niej osobiście, jeśli nie dla jej ambicji w odniesieniu do kobiet jako całości, szacunek i Dobre Życzenia wszystkich możliwych przeciwników. Chociaż wydaje się, że zwróciła się ku medycynie z pewną niechęcią, wkrótce nabrała przekonania, że ma określone „powołanie” i zachowała to przekonanie do końca.,

pogrzeb odbył się w Kilmun, a w nabożeństwie pogrzebowym uczestniczyli przedstawiciele różnych towarzystw medycznych i innych związanych z pracą, w której dr Blackwell brał tak wybitny udział.

---