Brooklyn Army Terminal (Polski)

kompleks był również znany jako U. S. Army Military Ocean Terminal i Brooklyn Army Base i został zbudowany jako część nowojorskiego portu zaokrętowania. Brooklyn Army Base był jednym z sześciu terminali Armii Stanów Zjednoczonych, których budowa została zatwierdzona przez Kongres Stanów Zjednoczonych 6 maja 1918 roku, aby pomieścić działalność armii podczas I wojny światowej.

baza została zaprojektowana przez Cassa Gilberta, choć Irvinga T., Bush, który obsługiwał pobliski Bush Terminal na północy, również pomógł zaprojektować kompleks. Budowę rozpoczęto 15 maja 1918 roku. Miasto przeznaczyło 40 milionów dolarów na ukończenie kompleksu. Sześć tysięcy robotników zatrudnionych przez Turner Construction pomogło w budowie bazy wojskowej Brooklyn. Zakres budowy był tak duży, że do rozkładu jazdy metra dodano dodatkowy pociąg do transportu pracowników z Manhattanu do przyszłej bazy wojskowej, a przyszli pracownicy ustawiali się codziennie rano poza placem budowy. W budowie kompleksu pomogło również kilku mniejszych wykonawców.,

aby zaoszczędzić pieniądze i zmniejszyć zużycie stali, konstrukcje zostały zbudowane z betonu zbrojonego wylewanego na miejscu przy użyciu form drewnianych. Betonowe podłogi zostały zaprojektowane tak, aby wytrzymać obciążenia 500 funtów na stopę kwadratową (2400 kg/m2). W procesie budowy wykorzystano 7 milionów stóp liniowych (2 100 000 m) drewna. Brooklyn Army Terminal był największym na świecie kompleksem budynków betonowych w momencie budowy. Ostatecznie rząd wydał 32 miliony dolarów na budowę terminalu.

zastosowanie militarne

Baza wojskowa Brooklyn została ukończona we wrześniu 1919 roku., Baza była w stanie pomieścić 1500 krótkich ton (1300 długich ton; 1400 ton metrycznych) ładunków wychodzących na godzinę, a także 500 000 krótkich ton (446 428,57 długich ton; 453 592,37 t) magazynów towarowych. Ponieważ I wojna światowa już się skończyła, ta pełna pojemność nie była przez jakiś czas wykorzystywana. Jednak baza armii Brooklyn została również zaprojektowana do lekkiego użytku przemysłowego, aby po zakończeniu wojny mogła być wykorzystywana jako obiekt cywilny. W związku z tym w 1920 roku rząd federalny zaczął reklamować pięcioletnie dzierżawy części bazy., Kompleks miał łącznie 4 680 000 stóp kwadratowych (435 000 m2) przeznaczonych na magazyn, który mógł pomieścić ładunki do 450 000 krótkich ton (400 000 długich ton; 410 000 t). W następnym roku ustawa uchwalona przez Kongres dała United States Shipping Board dostęp do wszystkich pomostów, których armia nie używała. W 1923 roku rząd federalny zapłacił 2,4 miliona dolarów posiadłości Williama C. Langleya, którego działki między 61. A 63. ulicami zostały zajęte pięć lat wcześniej, aby zrobić miejsce dla Brooklyn Army Base. W tym samym roku Zarząd żeglugi rozpoczął dzierżawę pirsów 3 i 4 prywatnym najemcom komercyjnym., Terminal Atlantic Tidewater podpisał dwa 5-letnie umowy najmu górnych pięter magazynów, wykorzystując je do przechowywania. Zgodnie z tym układem, transatlantyckie liniowce mogły zacumować na filarach Brooklyn Army Base.

począwszy od 1920 roku, w czasie prohibicji, dwa sklepienia na trzecim i szóstym piętrze magazynu A były używane do przechowywania nielegalnych napojów alkoholowych, a także narkotyków. W 1926 roku Armia zainstalowała spalarnię, która mogła niszczyć skonfiskowane napoje. W 1929 roku, po serii kradzieży, armia USA zbudowała silnie ufortyfikowany skarbiec na siódmym piętrze magazynu A., Opisywany przez Brooklyn Daily Eagle jako „największy skarbiec zbudowany w dowolnym miejscu do przechowywania niebezpiecznych narkotyków”, pokój mierzył kilkaset stóp w każdym kierunku. Armia miała również laboratorium, w którym była w stanie przetestować skład chemiczny przywłaszczonego alkoholu. Napoje uznane za odpowiednie do przyszłego użytku medycznego zostały zatrzymane, a reszta została wrzucona do nowojorskiego portu. Laboratorium zostało zamknięte w 1933 roku po zakończeniu prohibicji.

w Brooklyn Army Terminal w 1928 roku otwarto eksperymentalne koszary dla członków służby przejściowej., Koszary mogły pomieścić 500 mieszkańców i były przeznaczone dla członków służby, którzy byli na urlopie lub czekali na zwolnienie lub przeniesienie. W następnym roku, civic liderzy sugerowali, aby władze portowe Nowego Jorku i New Jersey przejęły operacje pomostów w Brooklyn Army Base. Jednak dowódca bazy zaprzeczył wszystkim plotkom, że baza zostanie opuszczona lub sprzedana.

w marcu 1930 roku urzędnicy ogłosili, że zbudują Więzienie Wojskowe o pojemności 125 więźniów w bazie wojskowej Brooklyn. Więzienie, które byłoby jednym z trzech więzień wojskowych w Stanach Zjednoczonych, mieścić dezerterów i członków służby skazanych za wysokie przestępstwa. Członkowie wspólnoty sprzeciwili się więzieniu, stwierdzając, że nie było wcześniejszych konsultacji ze Wspólnotą. Pomimo protestów, rząd zdecydował się kontynuować plany dotyczące więzienia.

Brooklyn Army Terminal był największą bazą zaopatrzeniową w Stanach Zjednoczonych podczas II Wojny Światowej., Kompleks posiadał własną linię kolejową oraz wydzielone oddziały policji i straży pożarnej. Według współczesnych artykułów informacyjnych, Brooklyn Army Base widział 43,000,000 krótkich ton (38,392,857.14 długich ton; 39,008,943.82 ton metrycznych) ładunku i był punktem wyjścia dla 3,5 miliona żołnierzy podczas II wojny światowej, choć strona internetowa Brooklyn Army Terminal”podaje, że Brooklyn Army Base obsłużył 37,000,000 krótkich ton (33,035,714.29 długich ton; 33 565 835,38 ton metrycznych) ładunku i 3,2 mln żołnierzy., Terminal zatrudniał 20 000 pracowników i służył jako siedziba nowojorskiego portu zaokrętowania. W połowie 1941 roku armia amerykańska przeniosła część pracowników cywilnych na ponad 500 000 stóp kwadratowych (46 000 m2) w Bush Terminal, rozmieszczonych w trzech budynkach wzdłuż pierwszej Alei, ponieważ nie było więcej miejsca w Brooklyn Army Terminal.

rygorystyczny program bezpieczeństwa, wprowadzony po wojnie, spowodował 85% spadek liczby wypadków przemysłowych w Terminalu Brooklyn Army. Baza była jednym z najbezpieczniejszych portów zaokrętowania w Stanach Zjednoczonych, ze średnią 0.,194 wypadki w transporcie morskim występujące na 1.000.000 osobogodzin; do 1947 roku port miał tylko trzy incydenty w ciągu dwóch lat. Po II Wojnie Światowej Baza wojskowa Brooklyn otrzymała ciała kilku tysięcy żołnierzy, którzy zginęli podczas wojny. Pierwsza łódź przewożąca Amerykańskie ofiary II wojny światowej z powrotem do Stanów Zjednoczonych dotarła do San Francisco w październiku 1947 roku, po czym ciała zostały przetransportowane do Brooklyn Army Base. Statek przewożący ciała 4212 żołnierzy udał się bezpośrednio do terminalu Brooklyn Army w następnym miesiącu., Do lipca 1948 roku baza w ciągu dwóch tygodni otrzymała ciała 18 500 żołnierzy.

w latach po zakończeniu ii Wojny Światowej baza Brooklyn Army była portem przylotu lub wylotu dla 200 000 żołnierzy rocznie. Zgodnie ze zwyczajem, zespół 328 Armii grał za każdym razem, gdy oddziały przychodziły lub odchodziły z bazy. Pod koniec lat 50. baza przyjmowała uchodźców z Węgier, a także ofiary katastrofy z 1956 roku pomiędzy ss Andrea Doria i MS Stockholm., W 1958 szeregowy Elvis Presley wypłynął z bazy wojskowej Brooklyn do Niemiec wraz z 1170 innymi żołnierzami 3 Dywizji Pancernej. Do 1963 roku Brooklyn Army Terminal zatrudniał 1800 cywilów i ponad 200 wojskowych, a kolejne 1600 osób mieszkało w terminalu. W tym momencie terminal przyjmował codziennie 4500 krótkich ton (4000 długich ton; 4100 ton metrycznych) ładunków z operacji ciężarowych, a kolejne 2500 krótkich ton (2232,14 długich ton; 2267,96 t) dziennie z operacji kolejowych.,w maju 1964 roku Departament Obrony Stanów Zjednoczonych ogłosił, że rozważa zamknięcie Brooklyn Army Base, a także Fort Jay i Brooklyn Navy Yard, jako część wysiłków mających na celu zapewnienie bezpieczeństwa i ochrony przed atakami wojskowymi.zmniejsz niepotrzebne instalacje wojskowe i zaoszczędź pieniądze. Natychmiast po ogłoszeniu, lokalni urzędnicy i liderzy związków zawodowych zaczęli opowiadać się za uratowaniem bazy wojskowej przed zamknięciem., Pomimo wysiłków na rzecz ratowania bazy przed zamknięciem, Sekretarz obrony Robert McNamara ogłosił w listopadzie 1964, że Brooklyn Army Terminal będzie jedną z prawie stu baz wojskowych, które zostaną zamknięte. Tylko funkcja wojskowa zostałaby zlikwidowana, a 90% cywilnych pracowników Terminalu Wojskowego na Brooklynie zachowałoby pracę po zamknięciu bazy. W 1965 roku potwierdzono, że Brooklyn Army Terminal zostanie zamknięty do użytku wojskowego 1 stycznia 1967 roku. Port zaokrętowania zostanie przeniesiony do Wojskowego terminalu oceanicznego w Bayonne w stanie New Jersey., Część pozostałych działań bazy zostanie przeniesiona do pobliskiego biurowca Federalnego przy 29th Street i Third Avenue w Gowanus, Brooklyn.

Natychmiast po tym, rząd Nowego Jorku ogłosił, że zakupi terminal do przebudowy morskiej. Miasto planowało przenieść swoją strefę handlu zagranicznego ze Staten Island do terminalu Armii Brooklyn, gdzie będzie więcej miejsca na operacje strefy handlu zagranicznego. Ponadto USA, Senator Jacob Javits i Komitet Rozwoju terminalu Armii Brooklyn omówili możliwe zastosowania terminalu Armii Brooklyn, w tym dla Departamentu poczty Stanów Zjednoczonych lub Departamentu Obrony. Powstał spór między lokalnymi właścicielami firm, którzy chcieli dużego obiektu pocztowego w terminalu, a miastem. W czerwcu 1969 roku ogłoszono, że rząd Stanów Zjednoczonych wydzierżawi 20-akrowy (8,1 ha) odcinek bazy do miasta na dwa lata. Następnie miasto kontynuowało dzierżawę części bazy, a z kolei podnajmowało przestrzeń prywatnym firmom.,

po pożarze, który zniszczył placówkę Morgan General Mail na Manhattanie w grudniu 1967 roku, część operacji Morgan została tymczasowo przeniesiona do nowo opuszczonego terminalu Brooklyn Army. Wkrótce Placówka Brooklyn Army Terminal obsługiwała codziennie 18 000 toreb międzynarodowej poczty. Zakład zatrudniał cztery tysiące pracowników, z których 75% mieszkało na Brooklynie. Pierwotnie planowano budowę terminalu dla armii Brooklyn w Murray Hill na Manhattanie, ale w 1970 roku planowany obiekt przeniesiono do Jersey City w stanie New Jersey., W grudniu 1970 roku rząd ogłosił, że zamierza zamknąć placówkę pocztową w Brooklyn Army Terminal.

W tym samym roku rząd federalny po cichu zaproponował budowę federalnego więzienia w Terminalu, aby zastąpić przepełniony obiekt na Manhattanie. Marynarka Wojenna przeniosła się do terminalu w 1972 roku i przemianowała go na Wojskowy Terminal oceaniczny. Dawna baza Brooklyn Army służyła teraz jako kwatera główna Wojskowego Dowództwa Sealift (MSC) Atlantic., Od 1974 r. działalność transportowa armii została na stałe przeniesiona do Bayonne, oszczędzając rządowi federalnemu 2 miliony dolarów rocznie. Wojska amerykańskie całkowicie opuściły Przestrzeń Kosmiczną do października 1975 roku.

sprzedaż terminalu cityEdit

Senat Stanów Zjednoczonych głosował w sierpniu 1979 roku, aby umożliwić rządowi Nowego Jorku zakup i przejęcie terminalu. Podobne głosowanie przegłosowała Izba Reprezentantów Stanów Zjednoczonych w listopadzie tego samego roku., Wkrótce potem miasto rozpoczęło przetargi od deweloperów, którzy chcieli przebudować terminal. Miasto otrzymało cztery propozycje: dwie z nich były przeznaczone na przebudowę przemysłową, jedna na zabudowę mieszkaniową, a jedna na zabudowę mieszaną. We Wrześniu 1980 Roku Helmsley-Spear Inc. został wybrany do opracowania terenu przemysłowego w Brooklyn Army Terminal, w formacie podobnym do pobliskiego Bush Terminal.,

rząd federalny i miasto zaczęły omawiać cenę zakupu terminalu, ale negocjacje utknęły na dwa miesiące z powodu nieporozumień dotyczących ceny sprzedaży. Do grudnia rząd federalny zgodził się sprzedać terminal za 8,5 miliona dolarów; mniej więcej połowa kosztów, czyli 4 miliony dolarów, zostanie zapłacona przez miasto, podczas gdy pozostałe saldo zostanie zapłacone przez United States Economic Development Administration. Rząd federalny wstrzymał pomoc na kolejne kilka miesięcy, ale ostatecznie zatwierdził 4,5 miliona dolarów dotacji w kwietniu 1981.,

obie strony sfinalizowały sprzedaż w lipcu 1981 roku. We wrześniu tego samego roku Helmsley-Spear Inc. CEO Harry Helmsley ogłosił, że wycofuje firmę z wstępnej umowy podnajmu terminalu Armii Brooklyn z miasta. Wycofanie się nastąpiło po braku porozumienia co do warunków najmu; miasto zaproponowało nowe warunki, w których otrzyma większą część zysków z sublyasu terminalu najemcom przemysłowym. W 1983 roku miasto zatrudniło Eastdil Realty, który wyznaczył 20 milionów dolarów na renowację pierwszego budynku w kompleksie., Większość z 20 milionów dolarów pochodziłaby z prywatnych źródeł, ale miasto zobowiązałoby się do 2 milionów dolarów i czekało na kolejne 5,6 miliona dolarów federalnych dotacji na działania na Rzecz Rozwoju Miast. Miasto przewidywało, że całkowity remont terminalu wojskowego w Brooklynie potrwa cztery lata i będzie kosztował 36 milionów dolarów.

obiekt został wpisany na listę National Register of Historic Places w 1983 roku. Na liście znajduje się 11 budynków o powierzchni 97,2 akrów (39,3 ha).,w 1985 roku władze miasta rozpoczęły gruntowną renowację północnej części budynku B, dodając 93 000 m2 nowej powierzchni najmu. W ramach remontu miasto zainstalowało infrastrukturę elektryczną, wodno-kanalizacyjną i grzewczą; wymieniono windy; dodano toalety; zagospodarowano i wyczyszczono zewnętrzną część budynku; dodano parking; i ulepszono Doki załadunkowe. Pierwsza faza składała się z 32 jednostek powierzchni przemysłowej, z których każda miała średnio 30 000 stóp kwadratowych (2 800 m2) powierzchni., Remont kosztował około 33 milionów dolarów. Po zakończeniu remontu New York City Economic Development Corporation (NYCEDC) rozpoczęła dzierżawę nieruchomości jako centrum dla dziesiątek lekkich firm produkcyjnych, magazynowych i back-office, z czynszami średnio 3,75 USD za stopę kwadratową. Pierwsi najemcy z branży przemysłowej podpisali umowy najmu powierzchni w terminalu w maju 1987 roku. Do sierpnia 1988 r.wynajęto 60% dostępnej powierzchni, a do grudnia 1988 r. – 80%. Wszystkie dostępne powierzchnie zostały wynajęte do października 1989 roku.,

Bibby Venture, jedna z dwóch pierwszych barek więziennych, które zostały przywiezione do Nowego Jorku, została zakupiona i zacumowana na East River latem 1988 roku w wyniku przeludnienia w więzieniach miasta. Jednak w sierpniu 1988 został przeniesiony do terminalu Brooklyn Army. Jego lokalizacja poza terminalem była środkiem tymczasowym, koniecznym, ponieważ mieszkańcy dzielnic wzdłuż East River sprzeciwili się obecności barki. Zgodnie z pierwotnym planem barka miała zostać przeniesiona na molo 40 w zachodniej części Manhattanu na początku 1989 roku., Podczas zacumowania w Terminalu Brooklyn Army, Bibby Venture był używany do przetrzymywania więźniów oczekujących na proces. Jednak mieszkańcy Sunset Park i Bay Ridge również sprzeciwili się barce więziennej, twierdząc, że nie konsultowano ich w sprawie decyzji. Bibby Venture został przeniesiony do Pier 40 na rzece Hudson latem 1989 roku. Bibby Venture i jego siostrzana barka Bibby Resolution zostały wycofane z użytku w 1992 roku, aby zostać zastąpione przez Vernon C. Bain Correctional Center floating jail w południowym Bronksie, a barki zostały sprzedane dwa lata później.,

W trakcie remontu miasto dodało 40 bloków przemysłowych o średniej powierzchni 20 000 stóp kwadratowych (1900 m2) w każdym bloku, a także 4700 stóp kwadratowych (440 m2) powierzchni handlowej. W 1990 roku, tuż po rozpoczęciu budowy drugiego etapu, miasto zaczęło podpisywać umowy najmu. W 1994 r.rozpoczęto również prace remontowe nad częścią budynku A, a prace nad powierzchnią 37 000 m2 w budynku zakończono w 1994 r., W 1995 roku ukończono modernizację powierzchni o powierzchni 19 000 m2. W 2003 r. zakończono czwarty etap renowacji, dodając kolejne 350 000 stóp kwadratowych (33 000 m2). W tym czasie odnowiono 2600 000 metrów kwadratowych (240 000 m2) powierzchni.

Wycieczki, oferowane dwa weekendy w miesiącu, były oferowane przez Turnstile Tours. Dwa lata później miasto rozpoczęło 100 milionów dolarów rehabilitacji 500,000 stóp kwadratowych (46,000 m2) w budynku A., Ten etap ” S wysokie koszty zostały przypisane do azbestu redukcji i innych czyszczenia. NYCEDC rozpoczął również remont budynku administracyjnego w kompleksie produkcyjnym żywności, który kosztował 15 milionów dolarów. Renowacja obejmowała również renowację 1100 m2 powierzchni zewnętrznej (12 000 stóp kwadratowych) według projektu WXY Architecture and Urban Design. Do 2016 roku w Brooklyn Army Terminal pracowało 3700 osób, a w ciągu następnych dziesięciu lat zaplanowano tysiąc kolejnych miejsc pracy., Administracja burmistrza Billa de Blasio utworzyła centrum pracy w Brooklyn Army Terminal, aby pomóc lokalnym mieszkańcom z ograniczoną znajomością języka angielskiego w uzyskaniu pracy w terminalu.

prom NYC zaczął kursować do terminalu Brooklyn Army w maju 2017 roku. Terminal ” s kompleks produkcji żywności otwarty w czerwcu tego roku. Remont 500 000 stóp kwadratowych powierzchni w budynku A został zakończony w czerwcu 2018 roku, tuż po setnej rocznicy rozpoczęcia budowy terminalu. Odnowiony obszar mógł pomieścić dodatkowe 20 firm., W tym czasie remont terminalu był ukończony w 92%. Brooklyn Army Terminal miał 100 firm, które łącznie zatrudniały 3800 pracowników, ale miasto przewidywało, że dodatkowe 1000 miejsc pracy zostanie dodanych po przyznaniu dzierżawy dla wszystkich nowo wyremontowanych powierzchni. Ze względu na spadek tradycyjnej produkcji na Brooklynie, większość nowych najemców stanowiły firmy działające w sektorze technologicznym, medialnym, spożywczym lub produkcyjnym, podczas gdy miasto przestało odnawiać umowy najmu dla najemców, którzy pracowali głównie w dystrybucji i magazynowaniu., Całkowity koszt odbudowy kompleksu miał wynieść 280 milionów dolarów do 2016 roku, a koszt ten wzrósł do 300 milionów dolarów w 2018 roku. W styczniu 2021 roku, podczas pandemii COVID – 19 W Nowym Jorku, otwarto „mega-facility” miejsce szczepień dla szczepień covid – 19 w Brooklyn Army Terminal, działającym 24/7.