Centrum San Diego
centrum San Diego było wcześniej zamieszkane przez Kumeyaay, którzy określali obszar jako Tisirr, a także założyli wioskę o nazwie Pu-Shuyi w pobliżu tego, co obecnie jest wioską portową.
Miasto San Diego pierwotnie skupiało się na Starym Mieście w pobliżu Presidio, kilka mil na północ od obecnego centrum miasta. Lokalizacja nie była idealna, ponieważ było kilka mil od wody żeglownej. W 1849 Por. Andrzej B., Gray, geodeta współpracujący z Komisją graniczną w celu ustalenia granic nowego stanu Kalifornia, zasugerował, że obszar bliżej Zatoki San Diego byłby lepszą lokalizacją dla miasta, ponieważ byłby lepszy dla handlu. Pomysł zaproponował Williamowi Heathowi Davisowi, który zwerbował czterech innych inwestorów. Partnerzy pod przewodnictwem Davisa kupili 160 akrów (65 ha) ziemi w tym, co jest teraz w centrum San Diego. Wytyczyli Plan ulic Nowego Miasta i wybudowali nabrzeże i magazyn., Kilka osób zbudowało tam domy, w tym wciąż Stojący William Heath Davis House, obecnie muzeum. John Judson Ames napisał prospekt emisyjny dla Gazety San Diego Herald w grudniu 1850 roku, nakłaniając do reklam i prenumerat od mieszkańców miast; pierwszy numer ukazał się 29 maja 1851 roku. Jednak Nowe Miasto nie radziło sobie dobrze z powodu braku świeżej wody, kryzysu finansowego w 1851 roku i sprzeciwu ze strony osiedli na Starym Mieście i La Playa., W 1852 roku wielka ława przysięgłych w San Diego wezwała do usunięcia kilku wiosek Kumeyaay w pobliżu jakiejkolwiek białej osady, a wioska Tisirr została zrównana z ziemią.
w 1867 roku Alonzo Horton zakupił 800 akrów (320 ha) ziemi pueblo w obecnym centrum miasta, a w 1869 roku dodał Davis”s 160 akrów (65 ha) do swoich gospodarstw; obszar ten był określany jako Horton addition. Do tego czasu nabrzeże Davisa rozpadło się na kawałki, ale Horton zdał sobie sprawę, że obszar ten nadal jest idealny na port., W 1869 roku wybudował nowe nabrzeże przy Fifth Avenue. Energicznie sprzedał nieruchomość i rozdał ziemię, aby promować rozwój obszaru, napędzając pierwszy z wielu boomów spekulacji nieruchomościami w San Diego. Ludzie przybywali do obszaru, znanego jako Nowe Miasto, ze względu na lepszy dostęp do żeglugi. W 1871 roku akta rządowe przeniesiono do nowego sądu powiatowego w Nowym Mieście. W 1880 roku Nowe Miasto całkowicie przyćmiło Stare Miasto (Jak to się nazywa do dziś) jako serce rozwijającego się miasta.,
tramwaj klasy 1 na 5th i Broadway w centrum San Diego, około 1915
w 1885 kolej transkontynentalna dotarła do San Diego. Stacja Santa Fe została otwarta w 1887 roku (stacja została zastąpiona w 1915 roku przez Downtown landmark Santa Fe Depot, która jest nadal używana). W 1886 roku w Nowym Mieście powstały pierwsze elektryczne lampy i pierwsze tramwaje. W 1912 otwarto w centrum Spreckels Theater, pierwszy nowoczesny komercyjny Teatr na zachód od Missisipi., Nowe Molo handlowe, Broadway Pier, zostało zbudowane przez miasto w 1913 roku.
w 1910 roku, Śródmieście stało się jedną z wielu dzielnic San Diego połączonych tramwajami klasy 1 i rozległym systemem transportu publicznego w San Diego, który został stymulowany przez wystawę Panama-Kalifornia z 1915 roku i zbudowany przez Johna D. Spreckelsa. Tramwaje te stały się stałym elementem dzielnicy aż do przejścia na emeryturę w 1939 roku.
w 1964 r.na czteropiętrowym placu przy ul. 202 C oddano do użytku wielopiętrowy Ratusz i świetlicę gminną., Ostatnio burmistrzowie i radni Miasta dyskutowali o budowie zastępczego ratusza, ale nie zatwierdzono planu zastępczego.
Główne firmy i sklepy przeniosły się z centrum do podmiejskich centrów handlowych. Centrum stało się znane jako hangout dla bezdomnych i marynarzy na wolności. Dominującymi formami działalności były salony tatuażu, bary i kluby ze striptizem., Śmieci zaśmiecały dzielnicę Gaslamp, wiele XIX-wiecznych wiktoriańskich domów zostało zburzonych, a kilka budynków o znacznych rozmiarach (najwyższy budynek w tym czasie miał czternaście pięter, lokalnie słynny El Cortez). Pomimo tego rozpoczęto budowę niskich i średnich budynków.
w 1975 roku powstały plany przebudowy Śródmieścia. W 1985 roku Centrum przeszło kolejną przebudowę wraz z ukończeniem Horton Plaza, odnowieniem dzielnicy Gaslamp i ukończeniem San Diego Convention Center. Petco Park – stadion baseballowy używany przez San Diego Padres, otwarty w 2004 roku.,
ChinatownEdit
w 1860 roku pierwsi Chińczycy przenieśli się do centrum miasta. W 1870 roku Chińczycy byli głównymi rybakami w okolicy. XX wieku duża liczba Chińczyków zaczęła przenosić się do San Diego, ustanawiając koncentrację; do 200 Chińczyków stanowiło mniejszość spośród 8600, którzy mieszkali w całym San Diego. W szczytowym okresie w San Diego żyło około tysiąca Chińczyków, którzy stanęli w obliczu dyskryminacji., Koncentracja stała się znana jako Chinatown i próbowano zburzyć ten obszar z powodu wystawy Panama-Kalifornia, ale obszar ten trwał aż do II Wojny Światowej. począwszy od początku 1900 roku, Filipińczycy zaczęli przenosić się do San Diego i osiedlili się w Chinatown i w jego pobliżu. W 1995 roku w celu zachowania pozostałych struktur, które pozostały z czasów, gdy istniało Chinatown, a także Nihonmachi (Japonia), utworzono Region tematyczny Asian Pacific Historic District., Chociaż kilka budynków pozostało, nie ma już znaczącej koncentracji Chińskich Amerykanów w dawnej dzielnicy.