Ciśnienie perfuzji mózgowej
czaszka zamyka przestrzeń o stałej objętości, która zawiera trzy składniki: krew, płyn mózgowo-rdzeniowy (CSF) i tkankę bardzo miękką (mózg). Podczas gdy zarówno krew, jak i CSF mają słabą zdolność kompresji, mózg jest łatwo ściśliwy.
każdy wzrost ICP może powodować zmianę perfuzji tkankowej i zwiększenie liczby udarów mózgu.,przepływ ood (CBF) taki, że
C B F = C P P / C V r {\displaystyle CBF=CPP/CVR}
gdzie:
CVR to opór naczyniowo − mózgowy
przez ciśnienie wewnątrzczaszkowe
alternatywna definicja CPP to:
C P P = M A P-I c p {\displaystyle CPP=MAP-ICP}
gdzie:
MAP to średnia wartość tętnicza ciśnienie ICP to ciśnienie wewnątrzczaszkowe JVP to tętnicze ciśnienie żylne
definicja ta może być bardziej odpowiednia, jeśli weźmie się pod uwagę układ krążenia w mózgu jako rezystor SZPAKOWY, gdzie ciśnienie zewnętrzne (w tym przypadku ciśnienie wewnątrzczaszkowe) powoduje zmniejszenie przepływu krwi przez naczynia krwionośne., W tym sensie, dokładniej, ciśnienie perfuzji mózgu można zdefiniować jako:
C P P = M A P-I c p {\displaystyle CPP=MAP-ICP} (jeśli ICP jest wyższe niż JVP)
lub
C P P = M A P − J V p {\displaystyle CPP=MAP-JVP} (jeśli JVP jest wyższe niż ICP).
fizjologicznie zwiększone ciśnienie wewnątrzczaszkowe (ICP) powoduje zmniejszenie przepływu krwi w komórkach mózgowych głównie przez dwa mechanizmy:
- zwiększone ICP stanowi zwiększone śródmiąższowe ciśnienie hydrostatyczne, które z kolei powoduje zmniejszenie siły napędowej do filtracji kapilarnej z wewnątrzmózgowych naczyń krwionośnych.,
- zwiększone ICP kompresuje tętnice mózgowe, powodując zwiększony opór naczyniowo-mózgowy (CVR).
przepływ od 20ml 100g-1 min-1 w masie białej do 70ml 100g-1 min-1 w masie szarej.