Czterysta lat historii Wampanoag

czterysta lat temu ludzie Wampanoag obserwowali, jak statek przybył na ich brzegi.

nie był to pierwszy statek, jaki widzieli, ani nie był to ostatni. Ale ten konkretny statek i ludzie na pokładzie będą mieli daleko i długotrwałe konsekwencje dla ich przyszłości i Dziedzictwa.

plemię Wampanoag, znane również jako ludzie pierwszego światła, zamieszkuje dzisiejszy Massachusetts i Eastern Rhode Island od ponad 12 000 lat.,

były one częścią bogatej gobeliny rdzennej ludności z ogromną różnorodnością plemion, społeczeństw i kultur, liczących się wielokrotnie w stosunku do obecnych dziś.

historia rdzennych Amerykanów jest często nakreślona od pierwszego kontaktu z Europejczykami, począwszy od 1492 roku wraz z przybyciem Krzysztofa Kolumba, ale istnieją eony historii, które rozciągają się wieki wstecz przed tym okresem.

o historii Wampanoag możecie przeczytać poniżej, ale najpierw poświęćcie chwilę na obejrzenie naszego krótkiego filmu We Are Still Here, zrealizowanego przy pomocy amerykańskiej agencji kreatywnej SmokeSygnals.,

Life before the Mayflower

w XVI wieku w 67 wioskach, które tworzyły lud Wampanoag, początkowo żył jako koczownicza kultura łowiecka i zbieracka.

około 1000 roku n. e.archeolodzy odkryli pierwsze oznaki rolnictwa, w szczególności uprawy kukurydzy, która stała się ważną podstawą, podobnie jak fasola i dynia.

wsie te obejmowały terytorium wzdłuż wschodniego wybrzeża. Ich ludzie żyli w tej części wyspy żółwia od ponad 12 000 lat., Wampanoag, podobnie jak wielu innych rdzennych mieszkańców, często określa ziemię jako wyspę żółwi.

wykwalifikowani myśliwi, zbieracze, rolnicy i rybacy wiosną i latem Wampanoag przenieśli się w głąb lądu do bardziej chronionych schronisk w chłodniejszych miesiącach roku. Wampanoag mieli wzajemny związek z naturą i wierzyli, że tak długo, jak będą dziękować hojnemu światu, to im się zwróci.

Wielkie konające

statki z Anglii łowiły i handlowały na wodach Ameryki Północnej od początku XVI wieku., Zabierali również rdzennych Amerykanów z powrotem do Europy-niektórzy jako niewolnicy-często bezdusznie wystawiać.

ale przywieźli też niewidzialnego zabójcę do amerykańskich brzegów – chorobę.

przed 1492 r.Rdzenni Amerykanie żyli słabo i byli w dużej mierze odizolowani od reszty świata, co oznacza, że byli w większości chronieni przed zagrożeniem obcymi chorobami.

oznaczało to również brak odporności na patogeny, które ostatecznie nadejdą. Europejczycy badali wioski rdzennej ludności na długo przed przybyciem Mayflower i rozprzestrzeniali choroby w niszczycielskim tempie.,

najbardziej zatrważającym okresem jest tzw. „Wielkie umieranie” w latach 1616-1619. Tajemnicza choroba spustoszyła region, w którym żyli Wampanoag, ponieważ ich ziemie były badane w większej liczbie.

całe wsie zostały utracone i tylko ułamek narodu Wampanoag przeżył. Oznaczało to, że byli oni nie tylko zagrożeni skutkami kolonizacji, ale także podatni na rywalizujące ze sobą plemiona i starali się odeprzeć sąsiedni Narragansett, który był mniej dotknięty tą zarazą.,

w zimie 1616-17 ekspedycja wysłana przez Sir Ferdinando Gorgesa znalazła region zdewastowany wojną i chorobami, pozostali ludzie tak „dotknięci dżumą, że kraj został w sposób pozostawiony bez mieszkańców”.

Dwa lata później inny Anglik odnalazł „starożytne plantacje” teraz całkowicie puste z nielicznymi mieszkańcami – a ci, którzy przeżyli, cierpieli.

w latach przed przybyciem Mayflower efekty kolonizacji już się zakorzeniły.,

historia Tisquantum

rodowity Amerykanin o imieniu Tisquantum urodził się w 1580 roku. Stał się znany jako Squanto i niewiele wiadomo o jego wczesnym życiu.

niektórzy uważają, że został schwytany jako młody człowiek na wybrzeżu obecnego stanu Maine przez kapitana George ' a Weymouth w 1605 roku. Weymouth był Anglikiem, który zlecił zbadanie amerykańskiego wybrzeża i pomyślał, że jego finansowi sponsorzy mogą chcieć zobaczyć rdzennych Amerykanów.

niektórzy mówią, że Tisquantum zostało schwytane i przywiezione do Anglii wraz z czterema innymi., Niezależnie od tego, czy tak się stało, czy nie, był w swojej ojczyźnie ponownie w 1614 roku, obserwując, jak inny angielski odkrywca, Thomas Hunt, przybywa na brzegi swoich ludzi.

Hunt zwabił na pokład swojego statku 24 rdzennych Amerykanów pod warunkiem handlu. Ich liczba obejmowała Tisquantum. Hunt zamknął ich pod pokładem, popłynął do Hiszpanii i sprzedał tych ludzi do europejskiego handlu niewolnikami.

Tisquantum został wyzwolony kilka lat później, kiedy uważa się, że wrócił do Ameryki w 1619 roku, pracując jako tłumacz dla kapitana Thomasa Dermera.,

szukał ojczyzny, ale tragicznie przybył, gdy wielkie umieranie osiągnęło jej przerażający punkt kulminacyjny. Jego plemię zostało wymordowane. Jego rodzinna Wioska, Patuxet, została utracona.

uważa się, że Tisquantum został ostatecznie schwytany przez Wampanoag, podejrzewając jego bliskie związki z Dermerem.

przybycie Mayflowera

pasażerowie Mayflowera wysiadli w czasie wielkiej zmiany dla Wampanoag.

Wampanoag tradycyjnie współpracował – wiele grup zjednoczyło się., Szefowie tych grup byli nazywani Sachemami, z głową Sachem zarządzającą tą demokratyczną siecią, w której kobiety i mężczyźni pracowali w jedności, zarówno z głosem w sprawach plemiennych.

ataki ze strony sąsiednich plemion oznaczały utratę ziemi wzdłuż wybrzeża, a Nadzwyczajne skutki Wielkiego umierania sprawiły, że Wampanoag musiał zreorganizować swoją strukturę, a Sachemowie musieli połączyć się i budować nowe związki.

czterysta lat temu nowo zorganizowani ludzie obserwowali, jak przybywa kolejny statek ze wschodu.

ci ludzie byli inni., Wampanoag patrzył, jak kobiety i dzieci szły ze statku, używając wody do mycia się. Nigdy wcześniej nie widzieli, jak Europejczycy angażują się w taki czyn.

obserwowali ostrożnie, jak ludzie z nowego statku eksplorowali swoje ziemie, znajdując to, co pozostało z Patuxet i budując domy. Obserwowali, jak zabierają kukurydzę i fasolę, prawdopodobnie zimowy prowiant, przechowywany w trudnych warunkach, które miały nadejść.

ludzie Wampanoag nie zareagowali.

biorąc pod uwagę przerażający charakter minionych lat, ludzie Wampanoag byli zrozumiale nieufni wobec tej nowej grupy., Miesiące miną przed kontaktem. Ale w tym czasie, oni uznaliby szansę na nowy sojusz, aby pomóc im przetrwać.

posąg przywódcy Wampanoag Massasoit

w marcu 1621 roku, anglojęzyczny rdzenny Amerykanin o imieniu Samoset, odwiedził wodza Wampanoag ousamequin, znanego jako Massasoit. Mówi się, że wszedł na teren nowej kolonii i przedstawił się, i mówi się, że poprosił o piwo.,

Samoset nauczył się angielskiego od rybaków, którzy odwiedzali wody u wybrzeży Ameryki i rozmawiali z tymi nowymi osadnikami, nawiązując kontakt.

powrócił później ze skórą Jelenia do handlu. Nie handlowali przy tej okazji, ale wymieniali się jedzeniem.

kilka dni później wrócił Samoset. Wraz z nim przyszedł Tisquantum, którego doświadczenie oznaczało, że jego angielski był znacznie zaawansowany. Wampanoag wystawił Tisquantum na próbę i uwolnił go, aby pomóc tym nowym Anglikom.

nauczył ich sadzić kukurydzę, która stała się ważnym plonem, a także gdzie łowić i polować na bobry.,

przedstawił je wodzowi Wampanoag Ousamequinowi, ważnemu momentowi w rozwijaniu stosunków.

tymczasowy pokój

w tym samym czasie, co przybycie tych przybyszów, Wampanoag nadal byli ostrożni wobec pobliskiego plemienia Narragansett, które nie zostało tak dotknięte epidemią choroby i pozostało potężnym plemieniem.

Ousamequin wyczułby okazję, aby sprzymierzyć się z nowymi kolonistami z Anglii, aby chronić swój lud przed Narragansett.

w 1621 roku Narragansett wysłali do nowej kolonii groźbę strzałów owiniętych wężową skórą., William Bradford, który był wówczas gubernatorem Kolonii, napełnił skórę węża prochem i kulami i odesłał ją z powrotem. Narragansett wiedzieli, co oznacza ta wiadomość i nie zaatakowali Kolonii.

Ousamequin zawarł z pasażerami Mayflower historyczny traktat pokojowy. Wampanoag nauczał ich, jak polować, sadzić plony i jak uzyskać najlepsze plony, ratując tych ludzi, którzy byli znani jako pielgrzymi, od głodu.

Ten „pokój” niekoniecznie był taki, z którym Wampanoag czuł się komfortowo., Przez pewien czas interesy obu grup były zbieżne – ale w kontekście 400 lat historii jest to moment w czasie.

Święto Dziękczynienia

od wielu lat Indianie obchodzą dni Dziękczynienia, na długo przed przybyciem angielskich kolonistów. Anglicy, podobnie jak wiele innych kultur, również mieli tradycję obchodów „Dziękczynienia”.

jesienią 1621 roku, pomagając Anglikom przetrwać, plon zderzaka wywołał trzydniową uroczystość.

nie wiemy kiedy, czy i w jaki sposób ludzie Wampanoag mogli dołączyć do tego wydarzenia.,

wiemy jednak, że uroczystość miała miejsce pomiędzy 21 września a 9 listopada 1621 roku. Później, w XIX wieku, wydarzenie weszło do amerykańskiej wyobraźni popularnej jako pierwsze Święto Dziękczynienia.

jedna z dwóch relacji z tego święta została zawarta w książce Mourt ' s Relation, napisanej głównie przez Edwarda Winslowa, który zajmował znaczącą pozycję w Kolonii.,

relacja Winslowa stwierdza:

„nasza kukurydza dobrze się sprawdziła, i niech będzie pochwalony Bóg, mieliśmy dobry wzrost indyjskiej kukurydzy, a nasz jęczmień obojętny dobry, ale nasz groch nie warto zbierać, bo obawialiśmy się, że są za późno zasiane. Wyszły bardzo dobrze i zakwitły, ale słońce wyschło ich w kwiecie.,czterech ludzi zajmowało się ptactwem, abyśmy mogli w szczególny sposób radować się razem, po zebraniu owoców naszej pracy; czterech w ciągu jednego dnia zabiło tyle ptactwa, ile z niewielką pomocą obok, służyło Kompanii prawie tydzień, w tym czasie między innymi ćwiczyliśmy Broń, wielu z Indian przychodziło między nami, a wśród reszty ich największy król Massasoit, z około dziewięćdziesięcioma mężczyznami, których przez trzy dni bawiliśmy i ucztowaliśmy, a oni wyszli i zabili pięć jeleni, które przywieźli na plantację i obdarowali naszego gubernatora, i zabili ich wszystkich.na kapitana i innych., I chociaż nie zawsze było tak obfite, jak to było w tym czasie u nas, jednak przez dobroć Boga jesteśmy tak daleko od niedostatku, że często życzymy Wam uczestniczenia w naszej obfitości.”

później lider Wampanoag, Frank James, w swoim przemówieniu z 1970 roku, oznaczył to wydarzenie tymi poważnymi słowami:

” Ta akcja Massasoit była chyba Naszym Największym błędem. My, Wampanoag, powitaliśmy Cię, białego człowieka, z otwartymi ramionami, nie wiedząc, że to był początek końca.,”

wpływ kolonizacji

przykład tradycyjnej chaty Wampanoag

polityka z dala od ziem ludu Wampanoag miałaby wpływ na przyszłość ich stylu życia.

kolejny statek przybył w 1621 i dwa kolejne w 1623. Ci ludzie chcieli uciec od represyjnych rządów kościoła w Anglii i rozpocząć nowe życie na Ziemi rdzennych Amerykanów. Zbudowali więcej osiedli i ustanowili początki nowego miasta, które nazwali Bostonem.

mówili o ucieczce przed prześladowaniami, o pozostawieniu nietolerancji., W rzeczywistości stworzyliby społeczeństwo tak samo nietolerancyjne wobec tych, którzy żyli tam od tysięcy lat.

rola tisquatum jako tłumacza i przewodnika uwikłała go w politykę plemion i nowych kolonii. Podobnie jak jego rodzina, która zginęła w Wielkiej śmierci, zmarł na gorączkę przywiezioną przez Europejczyków w 1622 roku, pomagając gubernatorowi Williamowi Bradfordowi w nowej kolonii, zwanej teraz Plymouth. Nie wiadomo, gdzie został pochowany.

Koloniści przynieśli więcej chorób, na które Rdzenni Amerykanie nie mieli odporności., Ospa spustoszy społeczności, które wciąż odzyskują siły po Wielkim umieraniu. Przemoc wzrosła.

do 1630 roku rdzenni mieszkańcy tego regionu, którzy przez wieki żyli dumnie w zgodzie z naturą, byli w mniejszości na swoich ziemiach.

w 1632 roku na terytorium Wampanoag zaczynają przybywać misjonarze. Człowiek o imieniu John Eliot przybył z Cambridge w Anglii i zaczął uczyć się języka Wampanoag w celu przetłumaczenia materiałów religijnych na wopanaotaok (język Wampanoag) w celu nawrócenia Wampanoag na chrześcijaństwo.

wojna jednak nie była daleko., Kolonizacja Zatoki Massachusetts i Nowej Anglii doprowadziła do brutalnego wyniszczenia mieszkańców Pequot do 1637 roku, zwanego wojną Pequot. Miało nadejść więcej walk.

wojna króla Filipa

Kiedy Ousamequin zmarł w 1662 roku, jego syn i następca, Metacom, uważał, że Sojusz zawiązany przez jego ojca nie jest już honorowany przez kolonistów.

w tym samym czasie kolonie cały czas rozszerzały się na ziemie Wampanoag. Stosunki się pogorszyły.,

koloniści domagali się porozumienia pokojowego, co miało oznaczać, że Wampanoag wydali broń i powiesili trzech z plemienia za zabójstwo chrześcijańskiego rodowitego Johna Sassamona w 1675 roku, który powiedział kolonii Plymouth o planie ataku na angielskie osady.

Metacom – znany przez Anglików jako król Filip – poprowadził powstanie plemion Wampanoag, Nipmuck, Pocumtuck i Narragansett. Przeciwstawili się największej armii jaką mogli zgromadzić kolonialni przywódcy, która walczyła w koalicji z innymi plemionami.,

wojna jest postrzegana jako ostateczna próba wypędzenia kolonistów i trwała 14 miesięcy. Uważana jest za najgroźniejszą wojnę w historii Stanów Zjednoczonych.

armia kolonistów spalała wioski, zabijając kobiety i dzieci.

wojna zdziesiątkowała Narragansett, Wampanoag i wiele mniejszych plemion, torując drogę do dodatkowych osad angielskich.

tysiące zostało zabitych, rannych lub wziętych do niewoli i sprzedanych w niewolę lub w niewolę. Dziesiątki lat po tym, jak Wampanoag pomógł Anglikom przetrwać na ich ziemiach, zostali zniewoleni przez tych właśnie ludzi.,

Metacom uciekł do Mount Hope, gdzie został ostatecznie zabity. Został powieszony, ścięty, wyciągnięty i poćwiartowany. Jego głowa została umieszczona na kolcu i wystawiona w kolonii Plymouth przez dwie dekady.

zaginiony pas Metacoma

człowiek, który zabił Metacoma, nazywał się kapitan Benjamin Church. Skarby plemienne zostały przekazane Kościołowi, w tym jego legendarny pas Wampum.

pasy Wampum są czczone przez ludzi Wampanoag. Były to bardzo ważne przedmioty-plecione koraliki wykonane z muszli., Pas metacoma służył jako dokument historii plemienia interpretowany za pomocą obrazów i symboli wplecionych w projekt.

pamiętnik syna kościelnego stwierdza:

„pas Filipa, ciekawie utkany z wampumu o szerokości 9 cali w czarno-białe figury i kwiaty, oraz wiele zdjęć ptaków i niedźwiedzi. Ten, gdy wisiał na ramionach kapitana Churcha, sięgał do kostek. I inny pas wampum, który mu podarował, wykonany według poprzedniego sposobu, który Filip chciał włożyć na głowę., Miał dwie flagi na tylnej części, które zawieszały się na plecach, i drugi mały pas z gwiazdą na końcu, podczas gdy on wisiał na piersi.”

utrata pasa Metacom odbiła się od wieków, a poszukiwania trwają do dziś.

poniżej możecie obejrzeć krótki film o jego historii i tworzeniu nowego pasa przez artystów Wampanoag.

rewolucja amerykańska

w 1770 roku w masakrze Bostońskiej zginął Crispus Attucks, uważany za Wampanoaga. Był uważany za pierwszą śmierć, a tym samym pierwszą śmierć w rewolucji amerykańskiej.,

członkowie plemienia Mashpee Wampanoag walczyli o niepodległość w rewolucji amerykańskiej, ale przez ponad 200 lat walczyli o prawa do swojej ziemi, aż do dnia dzisiejszego, gdzie ich walka toczy się w sądach.

później rozwinęła się mitologia historii ojców pielgrzymów. Wersja wydarzeń Wampanoag, w tym ich ewentualna, bliska całkowitego zniszczenia, zostałaby sprowadzona do przyjaznej historii Dziękczynienia.,

narodowy dzień żałoby

ale powiedziano mu, że jego mowa jest nieodpowiednia i podburzająca. Otrzymał poprawioną mowę, której nie chciał przeczytać.

zwolennicy podążali za Jamesem, aby usłyszeć jego oryginalną przemowę na wzgórzu Cole ' a, obok posągu Ousamequina. Stał się to pierwszym narodowym dniem żałoby, który trwa do dziś w Plymouth, Massachusetts, w tym samym dniu, co Święto Dziękczynienia.,

oto jego wypowiedź:

mówię do Ciebie jako człowiek-Wampanoag. Jestem dumnym człowiekiem, dumnym z mojego pochodzenia, moich osiągnięć zdobytych przez ścisły kierunek rodzicielski („musisz odnieść sukces – twoja twarz jest innego koloru w tej małej społeczności Cape Cod!”). Jestem produktem ubóstwa i dyskryminacji ze względu na te dwie choroby społeczne i ekonomiczne.

ja i moi bracia i siostry boleśnie zwyciężyliśmy i do pewnego stopnia zasłużyliśmy na szacunek naszej wspólnoty. Najpierw jesteśmy Indianami – ale nazywamy się ” dobrymi obywatelami.,”Czasami jesteśmy aroganccy, ale tylko dlatego, że społeczeństwo nas do tego zmusiło.

stoję tu z mieszanymi emocjami, aby podzielić się swoimi przemyśleniami. To jest czas świętowania dla Ciebie-świętowanie rocznicy początku dla białego człowieka w Ameryce. Czas patrzenia wstecz, refleksji.

z ciężkim sercem patrzę wstecz na to, co przytrafiło się Mojemu ludowi. Jeszcze zanim pielgrzymi wylądowali, powszechną praktyką dla odkrywców było łapanie Indian, zabieranie ich do Europy i sprzedawanie ich jako niewolników za 220 szylingów za sztukę., Pielgrzymi prawie nie zwiedzali wybrzeża Cape Cod przez cztery dni, zanim ograbili groby moich przodków i ukradli im kukurydzę i fasolę.

Mourt mówi dalej, że ta partia zabrała tyle prowiantu zimowego Indianom, ile byli w stanie unieść. Massasoit, Wielki Sachem z Wampanoag, znał te fakty, jednak on i jego ludzie powitali i zaprzyjaźnili się z osadnikami z plantacji Plymouth. Być może zrobił to, ponieważ jego plemię zostało wyczerpane przez epidemię., Albo jego wiedza o nadchodzącej surowej zimie była powodem jego pokojowego przyjęcia tych czynów. Ta akcja Massasoit była chyba Naszym Największym błędem. My, Wampanoag, powitaliśmy Cię, białego człowieka, z otwartymi ramionami, nie wiedząc, że to był początek końca; że zanim upłynie 50 lat, Wampanoag nie będzie już wolnym narodem.

Co się stało przez te krótkie 50 lat? Co się stało w ciągu ostatnich 300 lat?,

dziś i Mayflower 400

Paula Peters trzymająca pas Wampum

około 4000-5000 Wampanoag żyje dziś w Nowej Anglii, a z pierwotnych 69 Wampanoag pozostało tylko sześć widocznych społeczności plemiennych.

Ci ludzie są potomkami rdzennych Wampanoagów, którzy zostali zesłani do niewoli po wojnie króla Filipa.,

Wampanoag nadal kontynuują swój sposób życia poprzez ustne tradycje, ceremonie, język Wampanoag, śpiew i taniec, spotkania towarzyskie, polowanie i wędkarstwo.

ich społeczność jest żywa, a ich kultura honoruje przodków. W 2020 roku ich istnienie naznaczone jest słowami „wciąż tu jesteśmy”. Znaczenie tego zwrotu bierze się z niekiedy przypadkowego założenia przez szerszy świat, że Wampanoag już nie istnieje, że zostali wymordowani., Jest odwrotnie – potomkowie dumnych ludzi, którzy patrzyli, jak europejskie statki przybywają na swoje brzegi ze Wschodu, są tu do dziś, żyjąc na ziemi, którą świętowali ich przodkowie.

są one centralną częścią Mayflower 400 anniversary, prawdziwego czteropaństwowego upamiętnienia między narodem Wampanoag, USA, Wielką Brytanią i Holandią.,

słowa „wciąż tu jesteśmy” odbijają się echem w tej rocznicy, podobnie jak wieki historii Wampanoag i głosy osób zdeterminowanych, aby zachować przy życiu historie swoich przodków poprzez serię okolicznościowych projektów, wystaw i wydarzeń.

powstanie nowego pasa Wampum jest kamieniem węgielnym tej rocznicy., Ten niezwykle symboliczny pas odwiedzi Anglię z okazji rocznicy i pomoże opowiedzieć historię Wampanoag na angielskiej ziemi, a także inne projekty, takie jak This Land – międzynarodowa produkcja teatralna prowadzona przez społeczność, w której udział biorą angielscy obywatele i członkowie plemienia Wampanoag.

Mayflower 400 upamiętnia wspólną historię naszych narodów, wyjątkową rocznicę, która reprezentuje historyczne zrozumienie.

---