Diagnozy pielęgniarskie, wyniki pacjentów i interwencje pielęgniarskie dla pacjentów poddawanych dializie otrzewnowej
dyskusja
identyfikacja diagnoz pielęgniarskich, wyników pacjentów i interwencji pielęgniarskich przyczynia się do ustanowienia różnych klinicznych działań pielęgniarskich. W tym sensie badanie to ma mocne strony, które należy podkreślić, takie jak strategia ustanowienia planu opieki zgodnie z potrzebami pacjenta poddawanego dializie otrzewnowej., Jest to ważne narzędzie wspierające praktykę pielęgniarstwa klinicznego, ponieważ kieruje on pogląd tego specjalisty na istotne aspekty, które należy ocenić, takie jak u pacjentów poddawanych dializie otrzewnowej lub z innymi bardzo specyficznymi sytuacjami klinicznymi.
w tym badaniu interwencja dializy otrzewnowej nie była wskazana przez ekspertów w plan care. Może to wynikać z faktu, że poddanie tego rodzaju procedurze było kryterium włączenia.,
w tym sensie proponowany plan opieki może przyczynić się do oceny głównych problemów pacjentów poddawanych dializie otrzewnowej, ułatwiając identyfikację wyników i ustanowienie interwencji pielęgniarskich. Plan opieki nie wyklucza jednak zindywidualizowanej oceny, a nawet identyfikacji innych problemów, które można zidentyfikować. Planując pomoc, Pielęgniarka identyfikuje potrzeby pacjenta, wskazuje interwencje pielęgniarskie, nadzoruje pracę personelu pielęgniarskiego, ocenia wyniki i jakość opieki.,
w badaniu tym stwierdzono u wszystkich pacjentów diagnozę pielęgniarską, ryzyko zakażenia (00004), co można wyjaśnić tym, że byli oni narażeni na inwazyjne zabiegi, które przy przewlekłej chorobie stanowią czynnik ryzyka zakażeń.(4) Ta diagnoza znajduje się w dziedzinie bezpieczeństwa i ochrony NANDA-I, uważanej za Bliski stan ukrywania pewnych urazów biologicznych, takich jak wirusy, bakterie i grzyby, które mogą być spowodowane przez inwazyjne procedury, wpływając w ten sposób na układ odpornościowy.,
w przypadku rozpoznania ryzyka zakażenia (00004), celem jest utrzymanie odpowiedniego stanu immunologicznego (0702) lub naturalnej i nabytej odporności(15) poprzez następujące środki: badanie przesiewowe (6520), identyfikacja ryzyka (6610) oraz postępowanie w zakresie szczepień/szczepień (6530). Inne działania pielęgniarskie obejmują edukację zdrowotną( 5510), poprzez którą pacjent powinien być prowadzony w zakresie czyszczenia obszaru w pobliżu miejsca wprowadzenia cewnika w czasie kąpieli i po kąpieli., Zapobieganie i kontrola infekcji wymagają środków technicznych i behawioralnych, takich jak rygorystyczna higiena rąk, przed i po zabiegach oraz stosowanie sterylnych rękawic podczas zmian opatrunkowych, które wpływają na jakość zdrowia i wynikające z tego wysiłki mające na celu zmniejszenie infekcji, jej problemów, powikłań i kosztów.,(16)
drugą najczęstszą diagnozą stwierdzoną w tym badaniu było zmęczenie (00093), które znajduje się w domenie aktywności i odpoczynku NANDA-I i jest uważane za nieprzyjemne uczucie fizyczne, z objawami poznawczymi i emocjonalnymi opisanymi jako zmęczenie, które nie są łagodzone przy użyciu zwykłych strategii przywracania energii. Przewlekła niewydolność nerek może prowadzić do postępującej utraty struktury mięśni, ponieważ poziom białka w płynie pozakomórkowym jest niezadowalający i, aby zrekompensować ten niedobór, komórki wątroby starają się zaspokoić zapotrzebowanie., Ponadto osoby z przewlekłą chorobą nerek są anemiczne, wynikające z niedoboru erytropoetyny. W ten sposób dyfuzja tlenu staje się upośledzona, prowadząc komórki do produkcji dużej ilości kwasu mlekowego, nasycania włókien mięśniowych i epizodów zmęczenia z możliwością upadków.(16,17)
pacjenci są bardziej narażeni na leżenie w łóżku z powodu zmęczenia (00093), a przy upośledzonym chodzeniu sieć żylna nie działa prawidłowo, zwiększając ryzyko wystąpienia owrzodzeń ciśnieniowych, zatorowości płucnej i zakrzepicy żył głębokich., Zmęczenie (00093) bezpośrednio wpływa na codzienne czynności życiowe (DLA), zmniejszając funkcjonalność pacjenta. Dlatego jednym z celów planu opieki jest utrzymanie tolerancji aktywności (0005), charakteryzującej się odpowiedziami na ruchy ciała zaangażowane w codzienne czynności, które zużywają energię. W tym sensie interwencje pielęgniarskie obejmują identyfikację ryzyka (6610) i promocję ćwiczeń: rozciąganie (0202)., Inną interwencją jest pomoc samoobsługowa (1800), poprzez wskazówki dotyczące utrzymania rytmu aktywności, snu i suplementacji pokarmami bogatymi w kwas foliowy (kwas foliowy) i cyjanokobalaminę (witamina B12), które przyczyniają się do dojrzewania czerwonych krwinek.(17,18)
Inną częstą diagnozą pielęgniarską u pacjentów poddawanych dializie otrzewnowej było zaburzenie chodzenia (00088), włączone do domeny aktywności/odpoczynku (NANDA-I) i pojęte jako stan, w którym jednostka doświadcza ograniczenia w niezależnych ruchach fizycznych., Celem tej diagnozy jest osiągnięcie skoordynowanego ruchu (0212) i wytrzymałości (0001). Tak więc interwencje pielęgniarskie powinny koncentrować się na promowaniu mechaniki ciała (0140), stymulowaniu praktyki aktywnych i pasywnych ćwiczeń oraz zarządzaniu energią (0180) ze względu na straty i zużycie.(17,19)
w obrębie domeny eliminacji/wymiany NANDA-I zidentyfikowano w badaniu diagnozę zaparć (00011), stwierdzoną jako zmniejszenie normalnej częstotliwości wypróżniania, któremu towarzyszyło trudne lub niekompletne przejście stolca i/lub przejście nadmiernie twardego, suchego stolca., Przyczyna może być wieloczynnikowa u pacjentów z nefropatią, takich jak utrata elektrolitów, zaawansowany wiek, brak aktywności fizycznej, stosowanie spoiw fosforu, niedobór spożycia płynów (może być spowodowane leczeniem), z których wszystkie są związane z tym stanem fizjologicznym, w którym pacjent ma twarde stolce i zmiany w rytmie jelit, potwierdzone przez definiujących cech i związanych z nimi czynników.,(16-20)
zaparcia (00011) u pacjentów z chorobami nerek są związane z niskim spożyciem płynów i zmniejszoną pobudliwością obwodowego układu nerwowego w przewodzie pokarmowym, zmniejszeniem perystaltyki i wpływem na masę kału.(16) cele planu opieki obejmują nawodnienie (0602), określone jako ilość płynu w przedziałach wewnątrzkomórkowych i zewnątrzkomórkowych organizmu oraz eliminację jelit (0501), która jest zdolnością przewodu pokarmowego do skutecznego tworzenia i ewakuacji stolca., Interwencje obejmują: zarządzanie płynami / elektrolitami( 2080), zarządzanie płynami (4120) i zarządzanie zaparciami/uderzeniami (0450). Wytyczne dotyczące zarządzania płynami, spożywania rozpuszczalnych włókien, takich jak pektyny, dziąsła, śluzy i niektóre hemicelulozy, mają kluczowe znaczenie dla normalizacji TRANZYTU jelitowego.(15-17,21)
zdiagnozowano również u uczestników leczenie ostrego bólu (00132), położonego w domenie komfortu (NANDA-I) i zdefiniowanego jako nieprzyjemne doznania zmysłowe i emocjonalne związane z faktycznym lub potencjalnym uszkodzeniem tkanek., Ból jest złożonym zjawiskiem wynikającym z aktywacji receptorów nocyceptywnych, w wyniku czego uwalniane są substancje algogenne uczulające wolne zakończenia nerwowe, które z kolei przesyłają informacje o bólu do mózgu. Celem planu jest leczenie bólu (1605), a pielęgniarka powinna interweniować w celu poprawy radzenia sobie z ulepszeniem (5230), zarządzanie środowiskiem: komfort (6482), wzajemne ustalanie celów (4410) i wzmocnienie snu (1850)., Czynniki przyczynowe bólu muszą być zidentyfikowane, aby zaproponować działania, które zapewniają komfort i ulgę, a także promowanie samoopieki, wykorzystując interwencję nauczania: Indywidualne (5606) na temat metod leczenia bólu i stosowania terapii uzupełniających do uśmierzania bólu.(16,17,21)
personel pielęgniarski może działać w zakresie kontroli bólu (1605) za pomocą niefarmakologicznych interwencji, takich jak masaż komfortowy, techniki relaksacyjne i zastosowanie metod fizycznych, takich jak ciepło lub zimno., Wszystkie te strategie stymulują układ proprioceptywny, promują rozluźnienie mięśni, poprawiają lokalne krążenie krwi i uwalniają endorfiny, które przyczyniają się do modulacji bólu.(17,21)
ostatnią rozpoznaną diagnozą pielęgniarską u ponad 50% pacjentów poddawanych dializie otrzewnowej była nadmierna objętość płynu (00026), która jest częścią dziedziny żywienia (NANDA-I) i jest definiowana jako zwiększona retencja płynów izotonicznych w przestrzeniach tkankowych., Nadmiar płynu u pacjentów poddawanych dializie otrzewnowej wynika z dekompensacji mechanizmów regulacyjnych między koloidalnym ciśnieniem osmotycznym i hydrostatycznym, występującym w komorze otrzewnowej.(22,23) tak więc, dla równowagi płynów (0601), zdefiniowanej jako równowaga między płynami wewnątrz-i zewnątrzkomórkowymi, pielęgniarka powinna być świadoma możliwych sygnałów równowagi płynów i musi zapewnić interwencje, takie jak zarządzanie płynami (4120), zarządzanie elektrolitami (2080) i monitorowanie płynów (4130) poprzez ograniczenie płynów, ocenę obrzęków i równowagę płynów.(15)