Dlaczego Amerykanie i Brytyjczycy nie mają tych samych akcentów?

dla dwóch krajów, których historie są tak splecione, Ameryka i Anglia mają dość znaczące wyróżnienia. Używają innej waluty. Ich obywatele jeżdżą po różnych stronach drogi. A Amerykańscy prezydenci nie mają nic na temat możliwości dostępu królowej Elżbiety.

ale jedną z bardziej zagadkowych różnic jest sposób, w jaki ludzie w każdym kraju mówią. Amerykanie i Brytyjczycy mówią po angielsku, więc dlaczego nie brzmią tak samo, kiedy mówią?,

najpierw przejdźmy do lekcji Lingwistyki 101. Akcent jest zróżnicowaną wymową języka. Dialekt jest odmianą języka, która zawiera różne słownictwo i gramatykę, oprócz wymowy. Dwa ważne czynniki w powstawaniu dialektu to izolacja od źródła języka oryginalnego i ekspozycja na inne języki.

„Amerykański Angielski”, który znamy i używamy dzisiaj w amerykańskim akcencie, zaczął się jako „angielski angielski”., Według językoznawcy z Smithsonian, Amerykanie zaczęli nakładać własny spin na angielską wymowę zaledwie jedno pokolenie po tym, jak koloniści zaczęli przybywać do Nowego Świata. Cały ocean z dala od ich dawnej ojczyzny, stali się coraz bardziej odizolowani od” anglojęzycznych ” mówców. Byli też w większym kontakcie z językami obcymi, rdzennymi Amerykanami i innymi osadnikami ze Szwecji, Hiszpanii, Francji i Holandii. Oba czynniki ostatecznie doprowadziły do zmian w słownictwie i gramatyce Amerykanów, tworząc nowy dialekt angielski., (Istnieje jednak pewien Brytyjski slang, którego Amerykanie nie zdają sobie sprawy, że używają.)

ważnym powodem, dla którego Amerykański Angielski i brytyjski angielski brzmią inaczej, jest rhotacyzm, zmiana określonego dźwięku w języku. W tym przypadku dźwięk ten to „r”. standardowy amerykański akcent-co Amerykanie uważają za bez akcentu – jest rhotic, co oznacza, że głośniki wymawiają swoje „r”. Received Pronunciation (aka typowe akcenty Brytyjskie) jest non-rhotic, więc słowa takie jak „card” są wymawiane jak „cahd.”

na początku angielscy mówcy w koloniach i Anglii używali akcentu rhotycznego., Ale po wojnie rewolucyjnej, obywatele wyższej klasy i wyższej klasy średniej w Anglii zaczęli używać mowy nierotycznej jako sposobu na pokazanie swojego statusu społecznego. Ostatecznie stało się to standardem dla Received Pronunciation i rozpowszechniło się w całym kraju, wpływając nawet na najpopularniejsze Brytyjskie zwroty. Amerykanie zachowali w większości swój rhotic American accent. Miasta portowe na Wschodnim Wybrzeżu, zwłaszcza w Nowej Anglii, miały duży kontakt z Brytyjczykami bez R-less. Więc jeśli zawsze zastanawiałeś się, dlaczego mieszkańcy Bostonu pahk theyah cahs do pahty hahd z kieliszkiem cabahnet, dziękuję rhotacism., Dlatego Amerykanie jeżdżą automatycznie, a Europejczycy manualnie.