dobra terapia (Polski)
- 27 listopada 2017
Droga GoodTherapy.org,
jesteśmy małżeństwem od 27 lat. Około 10 lat temu jego chrapanie stało się nie do zniesienia, przeprowadzili badania i zdiagnozowali u niego bezdech senny. Powiedzieli mu, że może przestać oddychać i umrzeć, jeśli nie dostanie maszyny CPAP. Odmawia jednak, ponieważ nie podoba mu się sposób, w jaki czują się w nocy.,
z powodu jego egoizmu zacząłem spać w norze, bo nie mogę spać w nocy, jeśli jesteśmy w tym samym pokoju. To takie niepokojące. Dosłownie przestaje oddychać na minutę lub dwie na raz, a następnie nagle eksploduje z hałasem, gdy całe powietrze wraca do jego ciała. Nasi sąsiedzi powiedzieli nam, że słyszą to w miesiącach letnich, kiedy ich okna są otwarte. Mimo to nie ustąpi. Powiedział, że jeśli umrze, to umrze.
Tęsknię za spaniem z moim mężem, ale jeszcze bardziej Tęsknię za uczuciem, że mu zależy., Jestem sfrustrowana jego niechęcią do robienia tego, co musi. Nie wiem, co mogę zrobić, jeśli będzie taki uparty. Co o tym myślisz? – Wide Awake
drogi Wide Awake,
bez wątpienia, gdy twój mąż nadal nie robi tego, o co ty i / lub lekarz go prosiliście, może to być niezwykle frustrujące. Nie mogłem nie zauważyć, że używasz słów „niechętny”, „uparty” i „samolubny”, aby opisać swojego męża. Słyszałem też, jak się czujesz przygnębiony, bo wydaje się, że go to nie obchodzi. Pewnie dzieje się wiele rzeczy., Z twojego opisu nie poradzi sobie z tym problemem zdrowotnym, ponieważ bardziej niewygodne jest dla niego noszenie maski CPAP niż robienie czegoś, co mogłoby potencjalnie uratować jego życie i poprawić jakość snu (i prawdopodobnie satysfakcję z związku).
aby odpowiedzieć na twoje obawy, chciałbym nieco rozszyfrować te utwory. Dzieje się wiele rzeczy, a w konsekwencji różne sposoby podejścia do rozwiązania tego problemu. Pierwszy jest nieleczony bezdech senny i możliwe konsekwencje zdrowotne. To, niestety, nie jest rzadkim problemem., Wielu, którym przepisano maskę CPAP, uważa ją za nieprzyjemną i wkrótce staje się niezgodna z noszeniem, nawet pomimo surowych ostrzeżeń od lekarza prowadzącego.
skonsultować się z zespołem medycznym
czy lekarz prowadzący wie o niezgodności pani męża? Jaka była odpowiedź lekarza? Być może Zespół Opieki zdrowotnej może pomóc zwiększyć jego otwartość na kolejną próbę, ponieważ prawdopodobnie widzą ten problem regularnie i mogą być w stanie bezpośrednio interweniować.,
wyobrażam sobie, że twój mąż w tym momencie bardzo dobrze wie ,że jego chrapanie przeszkadza Tobie (i sąsiadom), ale być może nie do końca zdaje sobie sprawę, że naprawdę tęsknisz za spaniem w tym samym łóżku co on i czujesz, że mu zależy. Być może usłyszenie tego wyraźnie może otworzyć nową ścieżkę dla Twoich rozmów.
edukacja może być mocnym elementem—na przykład wyjaśniając dokładnie, co ujawniły jego wyniki testów (np.,, poziom tlenu, rokowanie, jeśli jego bezdech senny jest nieleczona), lub po prostu komunikując się z mężem, że dla wielu osób z bezdechem sennym, to normalne, aby trochę czasu, aby dostosować się do CPAP, zanim czuje się na tyle komfortowe, aby nie czuć się uciążliwe.
To powiedziawszy, podejście edukacyjne może nie wystarczyć, aby zmienić zdanie. Dodatkowo, jeśli uważasz, że zespół medyczny nie jest empatyczny w Twoich zmaganiach, możesz porozmawiać z innym dostawcą. Wreszcie, czy zbadałeś inne opcje zarządzania bezdechem sennym? Mogą istnieć inne urządzenia lub procedury, które mogą być w stanie pomóc.,
drugą kwestią jest to, jak jego odmowa wpływa na Ciebie. To wyraźnie wpływa na jakość snu, zarówno pod względem nie jest w stanie spać w nocy z powodu jego głośne chrapanie i ze względu na frustrację czujesz. Jest również jasne, że fizyczne przenoszenie się, aby uzyskać spokojny sen, nie jest Twoim ideałem. A kiedy nonszalancko stwierdza: „Jeśli umrę, umrę”, wydaje się to wywoływać w tobie wiele negatywnych emocji, w tym ból, smutek, a może odrzucenie i urazę.,
powiedz mu, co czujesz
wyobrażam sobie, że wielokrotnie mówiłaś mężowi, co czujesz na temat jego chrapania. Wyobrażam sobie, że mówiłeś mu wiele razy, że powinien używać CPAP. Z pewnością przypomniałeś mu, co jego lekarz ma do powiedzenia na ten temat. W jaki sposób przekazałeś mu swoje własne doświadczenia z tym problemem? Czy powiedziałeś mu o emocjonalnym wpływie jego słów i działań (lub ich braku) na Ciebie? Jeśli tak, to jak o tym poinformowałeś?
sposób, w jaki rozmawiamy z innymi o ich wpływie na nas, odgrywa dużą rolę w powodzeniu tego wysiłku komunikacyjnego., Na przykład rozważ, jak może brzmieć każde z tych stwierdzeń: stwierdzenie współmałżonka: „z powodu twojego egoizmu nie mogę spać we własnym łóżku”, w porównaniu z czymś w rodzaju: „czuję się sfrustrowany, ponieważ czuję, że nie słyszałeś moich obaw” lub ” czuję się zraniony, ponieważ czuję, że moje obawy są oddalone.”Chociaż wszystkie te stwierdzenia mogą być dokładne, nie wszystkie z nich prawdopodobnie zostaną wysłuchane w ten sam sposób., Wyobrażam sobie, że twój mąż w tym momencie bardzo dobrze wie, że jego chrapanie przeszkadza ci (i sąsiadom), ale być może nie do końca zdaje sobie sprawę, że naprawdę tęsknisz za spaniem w tym samym łóżku co on i czujesz, że mu zależy. Być może usłyszenie tego wyraźnie może otworzyć nową ścieżkę dla Twoich rozmów. Czasami bliższe spojrzenie na to, jak przekazujemy kluczowe wiadomości, może odkryć nowe podejścia, które ostatecznie przyniosą pożądany efekt.,
wreszcie, może okazać się, że dodatkowe wsparcie poprzez terapię—z lub bez obecności męża—może być przydatne dla ciebie, aby pomóc w radzeniu sobie z frustracją i nadal szukać rozwiązań. Powodzenia!
Marni Amsellem, PhD