Female prostate: historical, developmental, and morphological perspectives
Kobieca Prostata została po raz pierwszy opisana przez Reijniera de Graafa w 1672 roku, a nawet po kilku latach gruczoł ten jest nadal przedmiotem kontrowersji. Częściowo wynika to z faktu, że funkcja biologiczna tego żeńskiego gruczołu jest niejasna., Co więcej, w porównaniu z męską prostatą, istnienie tego narządu u kobiet nie ma sensu, głównie wtedy, gdy weźmiemy pod uwagę, że główną funkcją tego gruczołu jest wytwarzanie wydzieliny, która jest odpowiedzialna za zagwarantowanie przetrwania plemników i zapewnienie sukcesu reprodukcyjnego. Jednak nawet w dziedzinie kontrowersji, mamy teraz wiele informacji naukowych, które zwiększają naszą wiedzę na temat kilku ważnych biologicznych aspektów tego gruczołu. Jest oczywiste, że gruczoł ten znajduje się u niektórych samic ssaków, w tym ludzi, gryzoni, królików, nietoperzy i psów., Kilka badań na gryzoniach wykazało, że żeńska prostata jest homologiem męskiej prostaty, wykazując silne makroskopowe i mikroskopowe podobieństwa do płata brzusznego samców. Oprócz tych aspektów, istnieje kilka badań donoszą, że choroby, takie jak torbiele, przerost, i rak może mieć wpływ na kobiecej prostaty. Dlatego, chociaż choroby związane z kobiecą prostatą są rzadkie, należy wziąć pod uwagę podatność tego narządu na rozwój zmian chorobowych, zwłaszcza w ostatnich latach, w których znacznie wzrosła ekspozycja na chemikalia zaburzające gospodarkę hormonalną., W końcu konieczne będą dalsze badania, aby wzmocnić nasze zrozumienie tego gruczołu, głównie funkcji rozwojowych, ewolucyjnych i biologicznych.