„Fire And Rain” (Polski)

James Taylor ma teraz radosny uśmiech.w wieku 52 lat jest wysoki, szczupły i w większości pozbawiony włosów. Na starych zdjęciach z Lat 70-tych ma długie czarne włosy i ponury, szorstki wyraz twarzy. Jego głos się nie zmienił., Nawet w najsmutniejszych piosenkach, zawsze miała do tego życzliwą naturę. Urodził się w Nowej Anglii, a wychował w Karolinie Północnej.

Taylor napisał „Fire and rain” w 1968 roku. Utwór ma trzy zwrotki., Jedna jest o przyjacielu, który popełnił samobójstwo, druga jest o uzależnieniu Taylora od heroiny, trzecia odnosi się do szpitala psychiatrycznego i zespołu, który Taylor założył pod nazwą The Flying Machine. Po każdej zwrotce następuje ten sam Refren: „I” ve seen fire and I ” ve seen rain. Widziałam Słoneczne dni, które myślałam, że nigdy się nie skończą. Widziałem samotne chwile, kiedy nie mogłem znaleźć przyjaciela, ale zawsze myślałem, że cię jeszcze zobaczę. James Taylor powiedział mi, że nie może słuchać jego piosenek w radiu. Nurkuje po tarczę, jeśli włączy się „ogień i deszcz”., Ale pozostaje to piosenka, którą lubi śpiewać i na którą publiczność zawsze czeka.

Śpiewałam ją wczoraj w porze lunchu na Benefis, i to chyba był tysięczny raz., Przez chwilę myślałem, że byłoby miło zbudować licznik kilometrów, jak duży licznik, który był widoczny na scenie, z dużą płytą na górze, którą ktoś uderzył młotkiem, wiesz, i … że każdej nocy ustawiamy go z powrotem na 999, a następnie włączamy do rytualnego, tysięcznego śpiewu „Fire and Rain”, a następnie uderzamy młotkiem, aby odwieźć go do domu.”

Po tak długiej przerwie, zrozumiałe jest, że”Fire and Rain „po tylu latach może spłaszczyć się emocjonalnie dla Taylor. Ale reakcje jego fanów na piosenkę nadal go zaskakują.,

jestem naprawdę zaskoczony tym, jak trwałe jest to lub jak niezawodne jest połączenie-emocjonalne połączenie, które tworzy,”wyjaśnia Taylor. „Ale czy to zawsze jest dla mnie płaskie? Tak. Tak. I sposób … jeśli jestem rozproszony lub przytłoczony, mogę zapomnieć, gdzie jestem. Jest piosenka z trzema wersami o tej samej formie i trzema chorusami za nimi. Nie ma mostu, nie ma zwolnienia, nie ma przerwy. Żebym mogła zapomnieć, gdzie jestem. To przerażająca rzecz, która nie zdarza się często, ale jak to mówią, koncentruje umysł.,”

chcesz poczuć się, jakbyś nawiązywał z nim więź. Pomaga mieć publiczność, która ją odbiera, ponieważ wtedy chcesz, aby stało się to również dla nich. Wiesz, tworzenie muzyki dla publiczności to wspólny proces. Więc, wiesz, oni rezonują z tym, ja też to łapię. To zaraźliwe.”

każda z wersów”ognia i deszczu”zajmuje się przeciwnościami losu, z którymi Taylor zmagał się w swoim życiu., Pierwsza opowiada o pewnej przyjaciółce, Susanne, która według niego zmarła,

„w tym czasie nagrywałem w Anglii z The Beatles, a moi przyjaciele trzymali informację o tej śmierci przede mną, ponieważ myśleli, że to dla niego kluczowy czas, on wykonuje swoją pracę i nie chcemy go denerwować ani sprowadzać na ziemię.”Tak więc mój przyjaciel Richard Corey powiedział mi o tym, ale wiedział o tym przez około miesiąc, zanim mi o tym wspomniał. Więc to jest miejsce, gdzie `dali mi znać, że nie było cię” przychodzi.,”

Druga zwrotka jest wtedy, gdy wciąż walczysz o odstawienie twardych narkotyków,

„To było w Nowym Jorku, i wtedy wróciłem do tego kraju z Londynu i byłem zaskoczony, że nabrałem nawyku. Więc byłem fizycznie bardzo niewygodny i miałem ciężki czas.”

oraz trzecia zwrotka w szpitalu psychiatrycznym w Stockbridge.

Taylor zauważa, że gdyby „ogień i deszcz” były prozą, a nie poezją, mogłyby być bardziej otwarte, wyjaśnione i opisane oraz mieć mniejszy związek z ludźmi., Dla Taylora nie chodzi o faktyczną informację o utworze, ale o emocjonalny związek z tą informacją.

„wiesz, kiedy ktoś zupełnie coś zaniża, wiesz, np. piosenkę „What”I Do?”wiesz, co zrobię, gdy ty będziesz daleko, a ja będę niebieski? Co ja zrobię?”wiesz, kiedy to jest minimalnie powiedziane, to po prostu staje się czyste emocjonalne, wiesz? To prawie sprawia, że się śmiejesz, tak jak to sprawia, że płaczesz, wiesz, bo to jest tak wprost powiedziane, że to prawie tak, jakby uderzyło w ciebie dziurę., Wypuszcza go z miejsca, z którego zwykle nie wychodzi. Niektóre haikus są takie. Czytasz je i to jest prawie zabawne, jak bezpośredni są ludzie, wiesz? „

zaskakująco jak na piosenkę o tak głębokim jak” Fire and Rain”, proces pisania piosenek był prosty dla Taylora, który twierdzi, że jego tworzenie było niemal terapeutyczne.

„To przychodzi bardzo szybko”, wyjaśnia Taylor. „To przyszło bardzo, bardzo szybko. Ale to była wielka ulga. Ta piosenka rozładowała napięcie., Były rzeczy, których potrzebowałam się pozbyć, albo przynajmniej się ze mnie wydostać albo stanąć przede mną, albo przynajmniej mieć jakiś inny związek niż odczuwanie ich wewnętrznie, albo mówiąc komuś innemu, albo po prostu wystawiając je w formie przede mną, abym mogła powiedzieć: „tam są”, wiesz, uzewnętrzniając to w jakiś sposób. I ta część była trudna, mając uczucia, które trzeba było wyrazić w ten sposób. Ale to była właściwie ulga, jak śmiech lub westchnienie.

ale w dzisiejszych czasach piosenki nie przychodzą tak łatwo.,

„przychodzą rzadziej i być może nie mam takiej samej pilności, aby je wyciągnąć. To wciąż przyjemność napisać coś i nadal kocham to, ale myślę, że kilka rzeczy się zmieniło. Po pierwsze, jestem starsza i nie jestem tak emocjonalnie intensywna. Znalazłem inne rozwiązania … emocjonalne rozwiązania w moim życiu. Inną rzeczą jest to, że jestem bardziej rozkojarzony. To dla mnie bardzo trudne. Myślę, że piosenki muszą wyjść ze stanu nudy prawie tak samo jak Wszystko inne. Musisz mieć pusty czas, aby je otrzymać., Jestem teraz bardziej rozkojarzona i jest mniej czasu, żeby przez to przejść. I myślę, że drugą rzeczą jest to, że istnieje zmiana pomiędzy odczuwaniem potrzeby wyrażenia czegoś od wewnątrz, a świadomością siebie na rynku i poczuciem, jakby piosenki były nieco wyciągane z Ciebie jako coś, czego się od ciebie oczekuje. Więc stałem się bardziej świadomy tego jako czegoś, czego oczekiwałem. Kiedy pisałem tę piosenkę, nie spodziewałem się, że ktoś ją usłyszy. Motywacja do napisania tego była całkiem czysta., I już tak nie jest.”