Forty acres and a mulekonomia reparacji

w badaniu w zeszłym roku 29% Amerykanów poparło pomysł, że rząd powinien dokonywać płatności gotówkowych czarnym Amerykanom, którzy byli potomkami niewolników—dwukrotnie udział, który zgodził się na początku 2000 roku. jak protesty wstrząsnęły Ameryką w ostatnich tygodniach, pomysł reparacji, aby odpokutować za okrucieństwo niewolnictwa, a także zmniejszyć utrzymujące się luki w dochodach i bogactwie między ludźmi o różnej skórze.kolorystyka, zyskała na znaczeniu., Joe Biden, kandydat Demokratów na prezydenta, powiedział, że chce to zbadać. 11 czerwca ustawodawca stanu Kalifornia uchwalił ustawę, która ustanawia grupę zadaniową do badania i proponowania zaleceń dotyczących odszkodowań. Szanse rządu federalnego na realizację takiej polityki wydają się nikłe. Ale jak taki plan działa?

jako” stąd do równości”, nowa książka napisana przez Williama Darity, uczonego na temat odszkodowań na Duke University, i A. Kirsten Mullen, pokazuje, praktyczność mają tendencję do zajmowania tylnego siedzenia do filozoficznych argumentów na temat tego, czy odszkodowania są potrzebne w pierwszej kolejności. Genealogowie stanęliby przed trudnym zadaniem określenia, kto będzie się do nich kwalifikował. Tymczasem ekonomiści musieliby zastanowić się nad dwoma pytaniami: ile zapłacić i jak najlepiej wydać pieniądze?,

Historia oferuje przewodnik po pierwszym pytaniu. Wcześniejsze roszczenia odszkodowawcze opierały się na przekonaniu, że ludzie byli niesłusznie pozbawieni dochodów lub mienia lub byli niesprawiedliwie zmuszeni do ponoszenia kosztów. Na przykład izrael wyliczył swoje roszczenia odszkodowawcze od Niemiec po ii wojnie światowej, częściowo szacując wydatki poniesione w celu przesiedlenia żydowskich ofiar prześladowań nazistowskich., Oficjalny raport na temat przymusowej relokacji Ameryki i uwięzienia Japończyków w czasie wojny doszedł do wniosku, że zostali oni niesprawiedliwie pozbawieni dochodów i mienia o wartości 3 mld dolarów (w dzisiejszych cenach). W 1988 roku amerykański rząd wydał oficjalne przeprosiny i ostatecznie zrekompensował 80 000 ofiar.

wielu uczonych próbowało ustalić, co można by uznać za wystarczającą rekompensatę dla potomków niewolników, ale nie ma między nimi porozumienia., Jednym z nich jest skoncentrowanie się na rekompensacie obiecanej przez Armię Unii uwolnionym niewolnikom w 1865 roku-wartości 40 akrów ziemi i muła-która nigdy nie została zrealizowana. Kwota gruntów uprawnych wymagana do spełnienia tego zobowiązania ma wartość około 160 mld USD (0,7% amerykańskiego PKB w 2019).

inne podejścia prowadzą do znacznie większych sum. Oblicza się różnicę między tym, co niewolnicy otrzymywali w drodze alimentów, a tym, co darmowi robotnicy otrzymywali., Szacunki podają, że w przybliżeniu 4trn w dzisiejszych pieniądzach (19% PKB), po uwzględnieniu zwrotów finansowych, które mogłyby zostać dokonane, gdyby pieniądze zostały wypłacone na czas. Ale niektórzy twierdzą, że niewolnicy utrzymywali płace wolnych pracowników, co oznacza, że prawdziwa wartość utraconych zarobków niewolników jest wyższa. Darity i Mullen twierdzą, że różnica w średnim bogactwie netto między białymi i czarnymi gospodarstwami domowymi (795 000 USD w 2016 r.) jest „najbardziej solidnym wskaźnikiem skumulowanych skutków ekonomicznych białej supremacji”. To wskazuje na zadośćuczynienie prawie $8trn, czyli 37% PKB., (Autorzy sugerują, że powinno to być częściowo finansowane przez druk pieniędzy, coś, co sprawi, że większość wonów będzie mdła.)

inny obszar sporu dotyczy formy, jaką powinny przyjąć odszkodowania. Pan Darity i Pani Mullen twierdzą, że „z przyczyn zarówno symbolicznych, jak i merytorycznych skuteczny program restytucji musi obejmować płatności bezpośrednie”. Ale przelewy pieniężne mogą zrobić mniej, aby zmniejszyć nierówności, niż ich zwolennicy nadzieję. Badania nad spadkami, na przykład, sugerują, że większość spadkobierców zużywa swój nadmiar w ciągu kilku lat (zakup samochodów jest szczególnie popularny)., Znaczna część luki dochodowej między czarno-białymi Amerykanami odzwierciedla różnice w poziomie edukacji; same duże jednorazowe płatności nie mogą tego zmienić. A badania pana Darity i Dania Francis z University of Massachusetts Boston stwierdza, że płatności odszkodowawcze mogą zwiększyć dochody nie-Czarnych w stosunku do czarnych, jeśli wydatki w ten sposób ułatwione płynęły w dużej mierze do firm nie-czarnych. „Nasz dokument wskazuje na potrzebę poprawy infrastruktury Firm należących do czarnych i bankowości, aby dolary z reparacji mogły przepływać do czarnych społeczności”, mówi pani Francis.,

w tym celu niektórzy ekonomiści twierdzą, że odszkodowania powinny finansować programy szkoleniowe i edukacyjne lub subsydiować kredyty dla przedsiębiorstw. Inni wskazują na „baby bonds”, które byłyby skierowane do biednych dzieci i pomagałyby im płacić za studia lub rozpoczęcie działalności gospodarczej. Naomi Zewde Z City University of New York stwierdza, że obligacje dla dzieci mogą znacznie zmniejszyć luki w bogactwie rasowym wśród młodych ludzi.

wypłaty odszkodowawcze można wydać na inne sposoby. Pieniądze wypłacane byłym internowanym japońskim zostały wykorzystane na finansowanie katedr akademickich i archiwów historycznych., Reparacje z Niemiec płacą za żywność i lekarstwa dla ocalałych z Holocaustu. Ale zanim Ameryka może rozszerzyć poparcie dla reparacji, będzie musiała debatować, co działa. ■

artykuł ukazał się w dziale Finanse & sekcja Ekonomia wydania drukowanego pod nagłówkiem „czterdzieści akrów i muł”

---