Grupa hydroksylowa
poświata Ziemiedytuj
nocne niebo Ziemi jest oświetlone przez rozproszone światło, zwane poświatą, które jest wytwarzane przez radiacyjne przejścia atomów i cząsteczek. Jedną z najbardziej intensywnych cech obserwowanych na nocnym niebie ziemi jest grupa przejść w podczerwieni na długościach fal od 700 nanometrów do 900 nanometrów. W 1950 Aden Meinel wykazał, że są to przejścia cząsteczki hydroksylowej, OH.,
powierzchnia Księżyca
w 2009 roku Indyjski Satelita Chandrayaan-1 oraz sonda kosmiczna National Aeronautics and Space Administration (NASA) Cassini i Sonda Deep Impact wykryły ślady wody na Księżycu. Jak donosi Richard Kerr, ” spektrometr wykrył absorpcję w podczerwieni o długości fali 3,0 mikrometra, którą mogła stworzyć tylko woda lub hydroksyl—wodór i tlen połączone ze sobą.”NASA poinformowała również w 2009 roku, że sonda LCROSS ujawniła widmo emisji promieniowania ultrafioletowego zgodne z obecnością hydroksylową.,
26 października 2020 roku NASA zgłosiła ostateczne dowody na obecność wody na nasłonecznionej powierzchni Księżyca, w pobliżu krateru Clavius (Krater), uzyskanego przez stratosferyczne Obserwatorium Astronomii podczerwieni (SOFIA). SOFIA Faint Object infrared Camera for the SOFIA Telescope (FORCAST) wykryła pasma emisji o długości fali 6,1 mikrometra, które są obecne w wodzie, ale nie w wodzie. Obfitość wody na powierzchni Księżyca została wywnioskowana jako równoważna zawartości 12-uncjowej butelki wody na metr sześcienny księżycowej gleby.,
Atmosphere of VenusEdit
orbiter Venus Express gromadził dane naukowe Wenus od kwietnia 2006 do grudnia 2014. 2008, Piccioni, et al. raportowane pomiary emisji nocnej poświaty w atmosferze Wenus wykonane za pomocą spektrometru termowizyjnego widzialnego i podczerwonego (VIRTIS) na Wenus Express. Przypisali pasmom emisyjnym w zakresach długości fali 1,40-1,49 mikrometra i 2,6-3,14 mikrometra przejścia wibracyjne OH. Był to pierwszy dowód na obecność OH w atmosferze jakiejkolwiek innej planety niż Ziemia.,
atmosfera Marsjaedytuj
w 2013 roku za pomocą Compact Reconnaissance Imaging Spectrometer for Mars (CRISM) zaobserwowano widma w bliskiej podczerwieni.