Hans Selye, MD PhD / Canadian Medical Hall of Fame (Polski)

0 Comments

pierwsze odkrycie Dr Selye zespołu stresu było oparte na demonstracji, że ciało niespecyficznie reagowało praktycznie w ten sam sposób na różne nieszkodliwe bodźce lub stresory. W trakcie studiów medycznych zauważył, że pacjenci z różnymi chorobami wydają się wykazywać syndrom choroby.,

jednym z jego największych osiągnięć było wykazanie triady stresu (owrzodzenie przewodu pokarmowego, zanik grasiczkowo-limfatyczny i przerost nadnerczy) oraz roli podwzgórza w stymulowaniu przysadki mózgowej, która z kolei indukuje nadnercza do produkcji kortykosteroidów. Doprowadziło to bezpośrednio i pośrednio do odkrycia steroidów ACTH, GRH, somatostatyny i innych czynników uwalniających podwzgórze i hypophyseal i hormonów, kładąc podwaliny pod przyszłe badania w tej dziedzinie.

Dr., Selye rozwinął teorię, że stres odgrywa rolę w każdej chorobie, a brak radzenia sobie ze stresorami lub przystosowania się do nich może powodować” choroby adaptacyjne”, w tym wrzody, wysokie ciśnienie krwi i ataki serca. Swoją teorię nazwał ” syndromem adaptacji ogólnej.”

Selye skupiał się na całym organizmie. Był pionierem koncepcji energii adaptacyjnej, odporności na stres, wzrostu pourazowego i kodów zachowań, które chroniły stresory życiowe., Szanowany za swoje zaangażowanie w edukację społeczeństwa w zakresie praktycznych zastosowań badań nad stresem, współpracował przy projektowaniu koncepcyjnego modelu edukacji i interwencji stresowej, który był multidyscyplinarny, holistyczny i integracyjny.

urodzony w Wiedniu w 1907 roku, zaczął rozwijać swoje teorie na temat stresu jako student medycyny w Pradze. W 1932 przybył do Kanady, aby prowadzić badania na McGill University. W 1945 przeniósł się na Université de Montréal, gdzie założył i został dyrektorem Instytutu Medycyny Doświadczalnej i chirurgii., Funkcję tę pełnił do przejścia na emeryturę w 1977. W 1979 roku Dr Selye założył Międzynarodowy Instytut stresu i Fundację Hansa Selye ' a.

Dr Selye opublikował ponad 1700 artykułów i 39 książek na temat stresu. „Stres życia „i” stres bez stresu ” były międzynarodowymi bestsellerami. Jego prace były cytowane w ponad 362 000 prac naukowych. Oprócz doktoratów posiadał 43 stopnie honoris causa. Biegle władał co najmniej dziesięcioma językami. Był członkiem Royal Society of Canada oraz honorowym członkiem 68 innych towarzystw naukowych., Został odznaczony Orderem Kanady (najwyższe odznaczenie nadawane przez ten kraj). W 1982 roku zmarł w wieku siedemdziesięciu pięciu lat w Montrealu.


Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *