History of Family Systems Theory (Polski)
psychiatra i teoretyk, Murray Bowen, MD poświęcił swoje życie „przyczynie ludzkiej” i stworzył niezwykłą nową teorię zachowań ludzkich zwaną teorią Systemów rodzinnych lub teorią Bowena. Teoria ta ma potencjał, aby zastąpić większość teorii freudowskiej i radykalnie zmienić podejścia do leczenia, nie tylko w psychiatrii, ale w całej medycynie., Potencjalne zastosowania teorii systemów rodzinnych wykraczają poza rodzinę ludzką do grup nierodzinnych, w tym dużych organizacji i społeczeństwa jako całości.
pod wpływem doświadczeń wojennych jako oficer medyczny w armii w latach 1941-1945, Dr Bowen zdecydował się specjalizować w psychiatrii i rozpoczął formalne szkolenie w psychiatrii w 1946 roku w klinice Menninger w Topeka w stanie Kansas. Po przeszkoleniu pozostał w kadrze do 1954 roku., Będąc lekarzem rezydentem w Menninger, Bowen zdał sobie sprawę, że Freudowska teoria, dominująca w psychiatrii w tamtym czasie, opierała się na ludzkiej podmiotowości – co mówili pacjenci i co ich analitycy interpretowali jako znaczenie. Bowen doszedł do przekonania, że pomimo złożoności i kaprysów ludzkiej egzystencji, badanie ludzkich zachowań może być bardziej obiektywne. W latach 1954-1959 prowadził badania nad rodzinami ze schizofrenią w National Institute of Mental Health w Rockville w stanie Maryland., Kontynuował badania nad rodziną i wykładał na wydziale psychiatrii Georgetown University School Of Medicine w Waszyngtonie, od 1959 do śmierci w październiku 1990. Dr Bowen był klinicznym profesorem psychiatrii i dyrektorem Centrum rodzinnego Uniwersytetu Georgetown.
podczas swojej 40-letniej kariery Dr Bowen opracował nową teorię, a także nową metodę psychoterapii opartą na swojej teorii. Zarówno teoria, jak i terapia są radykalnym odejściem od konwencjonalnej praktyki.,
podstawową przesłanką teorii Bowena, która odróżnia ją od tradycyjnej teorii psychoterapeutycznej jest to, że rodzina jest jednostką emocjonalną, a każda zmiana w funkcjonowaniu emocjonalnym jednego członka rodziny / jednostki emocjonalnej jest przewidywalnie i automatycznie kompensowana przez zmiany w funkcjonowaniu emocjonalnym innych członków tej rodziny / jednostki emocjonalnej. Dla Bowena rodzina, a nie Jednostka, jak wcześniej uważała tradycyjna psychologia, była podstawową jednostką funkcjonowania emocjonalnego., (Należy pamiętać, że słowo ” emocja „w określeniu” Jednostka emocjonalna ” jest synonimem instynktu, a nie uczucia.)
zasada ta ma dwie ważne implikacje: 1) funkcjonowanie emocjonalne każdego członka rodziny odgrywa rolę w występowaniu chorób medycznych, psychiatrycznych lub społecznych w jednym członku rodziny oraz 2) leczenie nie musi być ukierunkowane na osobę objawową.,
brak konieczności bezpośredniego leczenia u osoby z objawami przyniósł nową elastyczność w trudnych sytuacjach klinicznych – na przykład takich, w których osoba z objawami albo odmówiła terapii, albo poszła na terapię tylko pod presją rodziny. W związku z tym, jeśli jeden członek rodziny może zmienić swoje funkcjonowanie emocjonalne, pod warunkiem, że jest obecny i rozliczany w rodzinie, cała rodzina poprawi swoje funkcjonowanie w odpowiedzi na zdolność tej jednej osoby do zmiany., Powinno to pomóc czytelnikowi zrozumieć, że „terapia rodzinna” niekoniecznie oznacza sesje doradcze z całą rodziną. „Terapia rodzinna” jest raczej poradnictwem opartym na sposobie myślenia, który konceptualizuje wzajemność w funkcjonowaniu między członkami rodziny. Dlatego terapia rodzinna jest najczęściej relacją między terapeutą rodzinnym a jednym członkiem rodziny, który chce zmienić swój poziom funkcjonowania w rodzinie.,
na tej podstawie Bowen opracował osiem zasad, które zilustrowały jego teorię: 1) różnicowanie jaźni, 2) trójkąt, 3) nuklearny proces emocjonalny rodziny, 4) proces projekcji rodziny, 5) wielopokoleniowy proces transmisji, 6) pozycja rodzeństwa, 7) emocjonalne odcięcie i 8) emocjonalne procesy w społeczeństwie.
ponieważ tradycyjny język teoretyczny nie opisywał odpowiednio tych obserwacji, Bowen narysował diagramy rodzinne., Te diagramy lub” drzewa genealogiczne ” okazały się nieocenione, ponieważ 1) pomogły utrzymać graczy prosto, 2) wykresy ważnych faktów rodzinnych, 3) pod warunkiem jasnego gestalt złożonych wzorców rodzinnych 4) wspomagały terapeuta i klienta w hipotezie o tym, jak problem kliniczny był związany z kontekstem rodzinnym i jak problem i kontekst ewoluowały w czasie, i 5) ułatwiały myślenie systemowe zarówno dla terapeuty, jak i pacjenta., Praktyka rysowania diagramów rodzinnych została rozwinięta w jednorodne narzędzie terapeutyczne przez Monicę McGoldrick w jej przełomowej publikacji Genograms in Family Assessment. Następnie genogram stał się symbolem teorii systemów rodzinnych.
Georgetown University Family Center i wiele innych podobnych ośrodków w całym kraju aktywnie realizuje nauczanie i stosowanie teorii Bowena.
chyba najlepsze streszczenie historii teorii znajdziesz na stronach Applying Family Systems Theory to Mediation autorstwa Wayne ' a F. Regina, Psy.D., (użyte za pozwoleniem):
w latach 50. i 60. Psychologie psychodynamiczne oparte na pracy Sigmunda Freuda (1959) i jego współpracowników, behawioryzm skupiony na teoriach B. F. Skinnera (1972) i tak zwanych humanistycznych perspektywach „trzeciej siły” Carla Rogersa (1951), Abrahama Maslowa (1968), Victora Frankla (1959) i ich współpracowników zdominowały psychologię, psychiatrię i modele ludzkich zachowań. Wszystkie trzy te teoretyczne i kliniczne gałęzie zakładały prymat jednostki w zrozumieniu ludzkich zachowań i leczeniu zaburzeń psychicznych., To właśnie w tym środowisku w latach 50. Murray Bowen (1966; 1971) rozpoczął swoją karierę zawodową jako psychiatra, z tym, że podobnie jak inni radykalni psychiatrzy i psycholodzy tamtych czasów, zaczął odrzucać dogmaty teorii i leczenia oparte wyłącznie na indywidualnych modelach. Pionierzy ci zaczęli wprowadzać nowe podejścia do leczenia i formułować nowe teorie dotyczące zdrowia i patologii. Z tego twórczego firmamentu zrodziły się teorie systemów rodzinnych w ich wielu przejawach., James Framo (1992; 2003) i Henry Dicks (1953) opracowali teorię i terapię systemów rodzinnych relacji obiektowych. Gregory Bateson, Don Jackson, Jay Haley i John Weakland (1956), Virginia Satir (1983) i inni stworzyli teorię i terapię opartą na komunikacji (Wynne, Rychoff, Day, and Hirsch, 1958). Carl Whittaker i Thomas Malone (1953) założyli symboliczno-empiryczną teorię rodziny i terapię. Jay Haley (1963) odegrał kluczową rolę w sformułowaniu strategicznej teorii rodziny i terapii. Te szkoły terapii rodzinnej reprezentowały przykłady ważnych prac, jakie miały miejsce w tym kluczowym czasie., Zamiast skupiać się po prostu na technikach i metodach terapii rodzinnej, Murray Bowen (1966) odważnie sformułował kompleksową teorię funkcjonowania człowieka opartą na obserwacjach rodzin i innych systemów naturalnych (Kerr and Bowen, 1988).