Jahāngīr (Polski)
Jahāngīr, pisane również Jehangir, oryginalne imię nūr-UD-dīn Muhammad Salīm, (ur. 31 sierpnia 1569, Fatehpur Sikri-zm. 28 października 1627, w drodze do Lahore) – cesarz Mogołów w Indiach w latach 1605-1627.
Książę Salīm był najstarszym synem cesarza Akbara, który wcześnie wyznaczył Salīma na jego następcę. Niecierpliwy do władzy Salīm zbuntował się jednak w 1599 roku, gdy Akbar został zaangażowany do Dekanu. Akbar na łożu śmierci potwierdził Salīma jako swojego następcę. Nowy cesarz wybrał perskie imię Jahāngīr („Seizer świata”) jako swoje imię panowania.
Jahāngīr kontynuował tradycje ojca. Wojna z Rajputowskim Księstwem Mewar została zakończona w 1614 roku na szczodrych warunkach., Kampanie przeciwko Ahmadnagarowi, rozpoczęte pod rządami Akbara, były kontynuowane bezlitośnie, z bronią Mogołów i dyplomacją często udaremnianą przez zdolnego Ḥabshī (niewolnika), Malikaṣambāra. W latach 1617 i 1621 Książę Khurram (późniejszy Szah Jahān) zawarł pozornie zwycięskie traktaty pokojowe. Jahāngīr, podobnie jak jego ojciec, nie był surowym muzułmaninem sunnickim; pozwalał na przykład jezuitom na publiczne spory z muzułmanami ʿulamāʾ (teologami) i na nawracanie się.,
Po 1611 Jahāngīr zaakceptował wpływy swojej Perskiej żony Mehr al-Nesāʾ (Nūr Jahān); jej ojca Iṣtimād al-Dawlah; i jej brata Āṣaf Khana. Wraz z księciem Khurramem klika ta zdominowała Politykę do 1622 roku. W latach 1622-1625 doszło do rozłamu między Nūrem Jahānem a księciem Khurramem. W 1626 roku Jahāngīr został tymczasowo podporządkowany Mahābat Khanowi, innemu rywalowi grupy nūr Jahāna. Jahāngīr zmarł podczas podróży z Kaszmiru do Lahore.,
© Smandy/Dreamstime.com
Jahāngīr, alkoholik i zjadacz opium-dopóki nadmiar nie nauczył go porównawczego umiaru-zachęcał do kultury Perskiej w Indiach Mogołów., Posiadał wrażliwość na naturę, ostre postrzeganie ludzkiego charakteru i wrażliwość artystyczną, która wyrażała się w niezrównanym mecenacie malarstwa. Malarstwo Mogołów osiągnęło wysoki poziom elegancji i bogactwa podczas jego panowania.