„Jezus i Jahwe: imiona Boskie”
Jestem Debbie Elliott.
w Księdze Rodzaju Jakub spędza noc zmagając się z posłańcem Bożym. Rano posłaniec mówi mu: „walczyłeś z istotami boskimi i ludzkimi i zwyciężyłeś.”
Harold Bloom wydaje się mieć własną walkę z Bogiem w swojej nowej książce, ” Jezus i Jahwe: imiona Boskie.”Bloom jest znanym pisarzem i krytykiem literackim na Uniwersytecie Yale' a. Rozmawiał z nami przez cały czas ze swojego domu w New Haven., Bloom opisuje siebie jako kulturalnego Żyda i czyta Biblię jako literaturę. Jednak wydaje się dręczony tym, co uważa za nieobecność hebrajskiego Boga ze świata, a Bloom jest zaniepokojony znaczeniem Przymierza, Bożej obietnicy zachowania i błogosławienia jego wybranego ludu.
profesor HAROLD BLOOM (Yale University; Autor „Jesus and Yahveh”): myślę, że kiedy byłem bardzo małym chłopcem, bez wątpienia pod wpływem mojej zmarłej matki, zaufałem przymierzu. W judaizmie normatywnym nie prosisz o wiarę; prosisz o „Emunah”, hebrajskie słowo, które jest ” zaufanie.,”Nie prosiliście nawet o zaufanie do Boga, do Jahwe, ale o zaufanie, o zaufanie do przymierza pomiędzy Jahwe a wami lub pomiędzy Jahwe a narodem żydowskim, które obejmuje was samych.
a ty już nie masz takiego zaufania.
Prof. BLOOM: wydaje mi się, że Jahwe mógł zostać skazany za dezercję i porzucenie bardzo dawno temu.
Prof. BLOOM: przez całą hebrajską Biblię prorocy nieustannie głoszą, że naród żydowski, Izrael, nie dotrzymał przymierza z Jahwe., Nigdzie nie mówią tego, co jest namacalnie prawdziwe na podstawie historii Żydów i historii ludzkości w ogóle, czyli tego, że Jahwe nie dotrzymał swego przymierza z ludem.,i znowu, kiedy Jahwe, które jest imieniem wysokiego Boga, ostatecznie w Biblii hebrajskiej, kiedy Jahwe jest proszony przez Mojżesza, aby dać Mojżeszowi jego imię i w języku hebrajskim, Jahwe karze swoim własnym imieniem, masowo mówi:” Powiedz im, że (w języku hebrajskim) posłał cię”, co jest tłumaczone w Biblii Króla Jakuba ostatecznie jako” jestem, który jestem”, co tłumaczę, aby uzyskać to na angielski, który będzie miał sens, „będę obecny gdziekolwiek i kiedykolwiek zdecyduję się być obecny”, co również implikuje jego raczej przerażające i będę nieobecny gdziekolwiek i kiedykolwiek zechcę być nieobecny.,”Wydaje mi się, że wybrał bycie nieobecnym przez większość historii ludzkości, w tym przez historię żydowską.
jesteś krytykiem literackim. Co to znaczy czytać Biblię jako krytyk literacki? Większość z nas, oczywiście, nie czyta tego w ten sposób. Czego uczysz się o religii z tego poglądu?
Prof. BLOOM: nigdy nie akceptowałem, i sprzeciwiam się temu w całej książce, rozróżnieniu między tekstami świętymi i świeckimi., Jest takie poczucie, w którym koniecznie Jahwe, Jezus Chrystus, Jezus z Nazaretu, Jakub, Mojżesz są tak samo literackimi postaciami, jak Król Lear, Makbet, Hamlet, Falstaff. Są ludzie, którzy, oczywiście, mają bezpośrednie doświadczenia Boskości. W ciągu mojego życia rozmawiałem ze sobą dosłownie setki-myślę, że teraz są tysiące Amerykanów, którzy czują, że prowadzili częste rozmowy bezpośrednio z Jezusem. Nie kwestionuję tego, nie wątpię w nie., Ale postać, którą, jak wierzą, napotykają, którą być może napotykają, jest jednak postacią znaną im przede wszystkim dlatego, że znajduje się na kartach książki. Dlatego w pewnym sensie on i Bóg, w jakiejkolwiek manifestacji, są literackimi postaciami.
rozmawiamy z Haroldem Bloomem o jego nowej książce”Jezus i Jahwe: imiona Boskie.”
porównujesz Jezusa do Hamleta. Modną rzeczą w dzisiejszych czasach jest pytanie: „co zrobiłby Jezus?,”Ludzie noszą bransoletki i takie z małymi powiedzeniami, jakby Jezus wiedział dokładnie, co robić w każdej sytuacji. Jednak Hamlet jest znany z niezdecydowania.
Prof. BLOOM: może być znany z niezdecydowania. Nie sądzę, by dramatyczna postać Hamleta w Szekspirze była niezdecydowana. Jest kapryśny, jest gwałtowny, jest bardzo gwałtowny, jest niezwykle inteligentny i w końcu jest bardzo niebezpiecznym, jeśli fascynującym rodzajem osoby.
Po prostu nie wiem, czy taki mamy obraz Jezusa.
Prof., BLOOM: mamy, moja droga, tysiące obrazów Jezusa. W kanonicznym greckim Nowym Testamencie jest siedem różnych wersji Jezusa i nie mają one ze sobą nic wspólnego. Tym, który mnie fascynuje, jest Jezus z Ewangelii Marka, prawie na pewno pierwszy, który został napisany. Większość ludzi nie ma rzeczywistego obrazu Jezusa, który pojawia się w Ewangelii Marka, gdzie jest, podobnie jak Hamlet, poddany nagłym zmianom nastroju. Nie jest gwałtowny, ale nieprzewidywalny. Jest gwałtowny., Jezus z Ewangelii Marka mówi bez końca w zagadkach i zagadkach, mrocznych powiedzeniach i przypowieściach tego czy innego rodzaju. On, nawiasem mówiąc, nigdy nie mówi, że jest Mesjaszem. Rzeczywiście, wydaje się być szczerze zdziwiony co do swojej misji i własnej tożsamości. Ciągle mówi do uczniów: „ale za kogo ludzie mnie uważają?”Ale jest niezwykle poruszającą postacią. W przeciwieństwie do Jezusa z pozostałych trzech Ewangelii, przechodzi on noc niesamowitej agonii, czekając na dzień, w którym nieuchronnie wie, że zostanie poświęcony i ta noc jest przekazywana z potężnym skutkiem.,
cóż, jeśli Jezus jest dla Ciebie Hamletem, to Jahwe, Bóg Biblii hebrajskiej, zbliża się do Króla Leara, namiętnej, impulsywnej postaci.
Prof. BLOOM: myślę, że Szekspir prawdopodobnie znalazł swoją niezwykłą postać Króla Leara-rozpustnego,zazdrosnego, intensywnego, niesamowicie niesamowitego, wściekłego, pozbawionego życia, niebezpiecznego-na wersji Biblii Genewskiej-która zasadniczo nie różni się zbytnio od tego, co jest obecnie autoryzowanym, królem Jakubem…,
muszę ci przerwać i powiedzieć, że te opisy, które właśnie podałeś, nie są tym, o czym myślimy, gdy ludzie wiary myślą o Bogu.
Prof. BLOOM: Nie, Nie są, kochanie. Ale jeśli oni czytaliby hebrajską Biblię lub autoryzowaną wersję hebrajskiej Biblii, testamentu Króla Jakuba, mamy tu mały problem. Istnieją cztery różne warstwy w pięciu księgach Mojżesza. Pierwotna warstwa Jahwe, napisana przez autora, którego nazywamy Jahwist, jest niezwykle bezbożną osobą. On nie jest Bogiem Ojcem., Jest kimś w rodzaju Psotnika. Cały czas przeprowadza inspekcje naziemne, aby zaspokoić swoją ciekawość. Jest bardzo człowiekiem. Woli chłód dnia w Ogrodzie Eden, ponieważ widocznie staje się gorący, jak ludzie stają się gorący. On piknikuje po stronie góry Synaj z Mojżeszem i 70 starszymi Syjonu, którzy patrzą na niego w milczeniu, podczas gdy on siedzi tam cicho i je, a oni jedzą. Sam zamyka drzwi Arki Noego. Własnymi rękami pochował swego proroka, Mojżesza., A przede wszystkim, własnymi rękami, na początku, prawie jak dziecko bawiące się plackiem błotnym, bawi się z zwilżoną ziemią i robi tam figurkę. A potem tchnie życie w tę figurkę, a człowiek staje się, jak mówi Biblia hebrajska, żywą duszą, a to jest Adam. Przyznaję, że większość ludzi nie uważa tego za Boga.
nie, myślę, że większość z nas ma ten obraz Boga Ojca.
Prof. BLOOM: tak., Ale Bóg Ojciec jest późniejszym wynalazkiem, z jednej strony, talmudycznych rabinów, ale przede wszystkim chrześcijańskiej teologii, kiedy wymyślają Trójcę, kiedy Jezus z Nazaretu, mniej lub bardziej historyczna postać, stał się zupełnie inną postacią, greckim umierającym i ożywiającym, Bogiem, Bogiem Teologicznym. Jahwe wcale nie jest Bogiem Teologicznym. On jest ludzkim, nadludzkim Bogiem. Ale nie mówię tego po to, żeby kogoś zaskoczyć lub zaszokować. Robię to w tym samym duchu, w którym uczę moich uczniów czytać „Króla Leara” lub czytać „Hamleta”, aby zwrócić szczególną uwagę na to, co jest na stronie.,
rozmawiamy z profesorem Uniwersytetu Yale ' a Haroldem Bloomem. Jego nowa książka to ” Jezus i Jahwe: imiona Boskie.”
Haroldzie Bloom, mówisz, że Szekspir nigdy nie pozwoliłby Hamletowi i Learowi dzielić tej samej sceny.
Prof. BLOOM: absolutnie nie. Nie.
a teraz twierdzisz, że Bóg Biblii hebrajskiej jest tak samo niezgodny z Bogiem chrześcijaństwa.
Prof., BLOOM: podstawowym argumentem tej książki, „Jezus i Jahwe: imiona Boskie”, jest to, że mamy trzy bardzo różne osoby lub istoty: bardziej lub mniej historyczny Jezus z Nazaretu, Żyd z pierwszego wieku wspólnej ery; Greckie sformułowanie teologiczne, czyli Bóg, Jezus Chrystus; i pierwotny Bóg Hebrajczyków, teraz znacznie skurczył się w Boga Ojca, Jahwe, który będzie obecny gdziekolwiek i kiedykolwiek zechce być obecny i będzie nieobecny, kiedy być może najbardziej go chcemy i potrzebujemy., Te trzy liczby są tak niezgodne ze sobą, że nie wierzę, że można je spójnie połączyć w jednym oświadczeniu. Pochodzą one z zupełnie innych sfer dyskursu. Myślenie, że są razem, to akt psychicznej przemocy. W końcu, niepokojąca rzecz ja…
co masz na myśli mówiąc o przemocy psychicznej?
Prof., BLOOM: mam na myśli, że operacje umysłu muszą zostać bardzo zniekształcone, aby doprowadzić mniej lub bardziej historycznego Jezusa, greckiego boga teologicznego Jezusa Chrystusa i ludzkiego, zbyt ludzkiego Boga, Jahwe, do jakiejś spójnej relacji. Normalne procesy myślowe są zakłócane i odbywa się akt narzucania.
teraz piszesz, że Mesjasz, który jest Bogiem i który umiera na krzyżu jako pokuta za grzechy, jest nie do pogodzenia z Biblią hebrajską. Dlaczego?
Prof. BLOOM: Jahwe nie popełnia samobójstwa., A jeśli ktoś ma przyjąć argument chrześcijaństwa, to Jahwe popełnia samobójstwo poprzez rzekomego syna. Jahwe również nie rodzi syna, nawet jako zstępująca gołębica na ludzką dziewicę. Jest to materiał, który pochodzi z tradycji greckiej i pogańskiej, ale nie ma nic wspólnego z tradycyjnym judaizmem.
ELLIOTT: Haroldzie Bloom, doszedłeś do wniosku, że mówienie o tym judeochrześcijańskim spojrzeniu to naprawdę mit.
Prof. BLOOM: myślę, że jest to bardzo dobre dla pojednania społecznego, ale tradycja Judeochrześcijańska jest mitem., Jak cytuję Wielki badacz Spraw Hebraickich Jacob Neusner, powiedział: „Judaizm i chrześcijaństwo to różne grupy ludzi mówiące różnymi językami o różnych bogach do bardzo różnych ludzi.”Nie ma już tradycji Judeochrześcijańskiej, niż mogłaby istnieć, powiedzmy, tradycja Chrześcijańsko-Islamska.
i oczywiście jestem wielkim realistą, moja droga. Jak mówię w pewnym momencie w książce, jest teraz co najmniej półtora miliarda ludzi na świecie, którzy są islamem. Na świecie jest co najmniej półtora miliarda ludzi, którzy są określani jako chrześcijanie., Czy za 50 lat z 14 milionów zidentyfikowanych teraz Żydów będzie więcej niż zwykłe rozproszenie, nie byłbym gotów powiedzieć. To, co to oznacza w odniesieniu do istnienia Jahwe, jest również bardzo interesującym pytaniem. W końcu jest Przymierzem. Czy przeżyłby zniknięcie narodu żydowskiego, gdyby rzeczywiście tak się stało? Nie wiem. Mogę, jak mówię, nie mieć zaufania do przymierza, ale chociaż wciąż proszę Jahwe, aby odszedł, mówię tak wiele razy w tej książce, że on nie odejdzie. Prześladuje mnie.
naprawdę chcesz, żeby Jahwe odszedł?
Prof., BLOOM: tak, chciałbym, żeby odszedł, ale nie wygrał.
ELLIOTT: budzi cię w nocy.
Prof. BLOOM: budzi mnie w nocy, tak. Przyprawia mnie o koszmary. Rozmyślam o nim w ciągu dnia. Moja matka zmarła w pełni ufając w przymierze z nim, i przypuszczam, że mój ojciec również. Że Jahwe nie odejdzie, chociaż ja tego chcę…
To może być znak przymierza.
Prof. BLOOM: tak, ale nie przymierze, w którym jestem gotów zaufać. Nie wydaje mi się godny zaufania., Ale, oczywiście, raczej masowo, może być tak, że nigdy nie chciał być godny zaufania. Powiedzieć: „(Hebrajski mówiony), będę obecny lub nieobecny, w zależności od tego, gdzie i kiedy chcę być obecny lub nieobecny”, jest, zarówno z literackiego, jak i z ludzkiego punktu widzenia, niezwykłą uwagą. Niesie ze sobą ogromną władzę i siłę, i znowu, bardzo trudno jest się z nią kłócić lub przeciw niej dyskutować.
nowa książka Harolda Blooma to”Jezus i Jahwe: imiona Boskie.”Rozmawialiśmy z nim z New Haven.
bardzo panu Dziękuję.
Prof. BLOOM: Dziękuję bardzo.,
(Zapowiedzi)
Copyright © 2005 NPR. Wszelkie prawa zastrzeżone. Odwiedź naszą stronę warunki użytkowania i pozwolenia na stronie www.npr.org w celu uzyskania dalszych informacji.
stenogramy NPR są tworzone na czas określony przez Verb8tm, Inc., wykonawca NPR, i wyprodukowany przy użyciu autorskiego procesu transkrypcji opracowanego z NPR. Tekst ten może nie być w ostatecznej formie i może być aktualizowany lub zmieniany w przyszłości. Dokładność i dostępność mogą się różnić. Autorytatywnym zapisem programowania NPR jest zapis audio.