Junctional Rhythm (Polski)
Junctional Rhythm
przyspieszony rytm junctional rozwija się zazwyczaj w ciągu kilku sekund od dostarczenia RF w efektywnym miejscu ablacji (rys. 17.26). Mechanizm tego rytmu jest niejasny, ale prawdopodobnie jest wtórny do zwiększonej automatyczności w tkance AVN z powodu uszkodzenia termicznego. Przyspieszony rytm węzłowy podczas ablacji RF jest zwykle związany z subtelnymi różnicami w sekwencji aktywacji wstecznej przedsionków (w porównaniu do tego podczas AVNRT)., Występowanie tego rytmu jest silnie skorelowane z udanymi miejscami ablacji; występuje częściej (94% vs. 64%) i przez dłuższy czas (7 vs. 5 sekund) podczas udanych w porównaniu z nieudanymi aplikacjami RF. Jednak, junctional rytm nie jest specyficzny dla powolnego szlaku ablacji i rutynowo obserwuje podczas celowego szybkiego szlaku i AVN ablacji. Z drugiej strony szybszy tachykardia krzyżowa jest prawdopodobnie spowodowany uszkodzeniem termicznym HB i zwiastuje zbliżający się blok AV (rys. 17.27).,42,43
gdy występuje przyspieszony rytm łącznikowy, konieczne jest staranne monitorowanie przewodnictwa VA podczas tego rytmu i można wykonać stymulację przedsionkową nadbiegu, aby zapewnić utrzymanie przewodzenia AV 1: 1 (patrz Rys. 17.26). Czasami Tempo przedsionkowe z szybkością wystarczająco szybką, aby nadpisać rytm łącznikowy, powoduje blok przedsionkowo-komorowy na początku badania, nawet przed rozpoczęciem dostarczania energii RF. W takim przypadku izoproterenol może być użyty do skrócenia bloku AV CL i utrzymania przewodnictwa AV 1 : 1 podczas stymulacji.,44
brak rytmu łącznikowego podczas aplikacji RF zwykle odpowiada nieudanemu miejscu ablacji. Gdy przyspieszony rytm łącznikowy nie rozwija się w ciągu 10 do 20 sekund od podania RF, stosowanie RF powinno zostać przerwane, a końcówka cewnika powinna zostać przesunięta w nieco inne miejsce lub do czasu zweryfikowania lepszego kontaktu i próby nowej aplikacji RF. Niemniej jednak rytm łącznikowy może nie wystąpić w kilku sytuacjach, w tym nietypowych form AVNRT (szybko-wolno i wolno-wolno) i niektórych przypadkach typowego (wolno-szybko) avnrt poddawanych ablacji powtarzalnej.,
Po zastosowaniu RF, który powoduje przyspieszony rytm łącznikowy, programowana stymulacja elektryczna (stymulacja przedsionkowa i komorowa) jest wykonywana w celu określenia obecności lub braku powolnego przewodnictwa szlaku, ECHA AVN i indukcyjności tachykardii. Jeśli wynik jest niezadowalający, cewnik ablacyjny jest przenoszony do nieco innego miejsca, a energia RF jest ponownie nakładana., Po kilku zastosowaniach RF, które nie wywołują rytmu łącznikowego, należy przeprowadzić test na indukcyjność AVNRT lub podwójnych ścieżek; w rzadkich przypadkach powolna ścieżka została wyeliminowana pomimo braku rytmu łącznikowego, a dodatkowe aplikacje RF są nie tylko niepotrzebne, ale także potencjalnie niebezpieczne.,
kilka obserwacji powinno skłonić do natychmiastowego zaprzestania stosowania RF, w tym: (1) nagły wzrost impedancji (ponad 10 Ω); (2) wydłużenie odstępu PR (podczas NSR lub stymulacji przedsionków); (3) rozwój bloku AV; (4) szybki częstoskurcz łącznikowy (CL krótszy niż 350 milisekund); i (5) blok przewodzenia wstecznego podczas ektopii łącznikowej (patrz Rys. 17.27)., Chociaż ostatnia obserwacja może zwiastować anterogradowy blok AV w przypadku typowego AVNRT i wymaga natychmiastowego przerwania podawania RF, brak przewodnictwa wstecznego w szybkim szlaku jest częstym zjawiskiem u pacjentów z atypowym AVNRT, nawet przed ablacją. W tym ustawieniu, występowanie junctional rytm bez VA przewodzenia może nie być taki złowieszczy znak; w rzeczywistości, takie wystąpienie może wskazywać pomyślne ablacji powolnego szlaku, a tym samym powinien skłonić trwającego RF dostawy., Jak wspomniano wcześniej, stymulacja przedsionków z szybkością wystarczającą do nadbiegania rytmu łącznikowego pozwala na monitorowanie szybkiego przewodzenia szlaku anterogradowego i pomaga zapewnić bezpieczne stosowanie RF.44