Junipero Serra
na terenie wzgórza Presidio w San Diego stoi posąg z brązu przedstawiający Świętego Junipero Serra autorstwa rzeźbiarza Arthura Putnama. (CNS photo/Nancy Wiechec)
Święty dnia na 1 lipca
Święty Junipero Serra (24 listopada 1713 – 28 sierpnia 1784)
Historia Świętego Junipero Serra
w 1776, kiedy rozpoczęła się rewolucja amerykańska na wschodzie, kolejna część przyszłych Stanów Zjednoczonych narodziła się w Kalifornii., W tym samym roku franciszkanin w szarych szatach założył Mission San Juan Capistrano, słynącą obecnie z corocznych powrotów jaskółek. San Juan był siódmą z dziewięciu misji utworzonych pod kierownictwem tego nieposkromionego Hiszpana.
Serra, urodzony na hiszpańskiej wyspie Majorka, wstąpił do Zakonu Franciszkanów, przyjmując imię dziecięcego towarzysza Świętego Franciszka, brata Junipera. Do 35 roku życia spędzał większość czasu w klasie-najpierw jako student teologii, a następnie jako profesor. Zasłynął również ze swoich kazań., Nagle zrezygnował z tego wszystkiego i poszedł za tęsknotą, która rozpoczęła się przed laty, kiedy usłyszał o pracy misyjnej św. Franciszka Solano w Ameryce Południowej. Pragnieniem Junipero było nawracanie rdzennych ludów w Nowym Świecie.
Przybywając statkiem do Vera Cruz w Meksyku, wraz z towarzyszem przeszedł 250 mil do Mexico City. Po drodze lewa noga Junipera została zainfekowana przez ukąszenie owada i pozostawała Krzyżem-czasem zagrażającym życiu-do końca życia. Przez 18 lat pracował w środkowym Meksyku i na Półwyspie Baja. Został tam przewodniczącym misji.,
wejdź do polityki: groźba rosyjskiej inwazji na południe od Alaski. Karol III Hiszpański zarządził wyprawę mającą na celu pokonanie Rosji. Tak więc dwaj ostatni konkwistadorzy—jeden wojskowy, jeden duchowy-rozpoczęli swoje poszukiwania. José de Galvez namówił Junipero, aby wyruszył z nim do dzisiejszego Monterey w Kalifornii. Pierwszą misją założoną po 900-milowej podróży na północ było San Diego w 1769 roku. W tym samym roku niedobór żywności prawie anulował wyprawę. Ślubując, że zostanie z miejscową ludnością, Junipero i inny zakonnik rozpoczęli nowennę w ramach przygotowań do św., Dzień Józefa, 19 marca, planowany dzień wyjazdu. Tego dnia przybył statek pomocy.
Junipero odbył długą podróż do Meksyku, aby rozstrzygnąć wielkie różnice z dowódcą wojskowym. Dotarł do punktu śmierci. Wynik był zasadniczo tym, czego szukał Junipero: słynnym „rozporządzeniem” chroniącym Indian i misje. Była to podstawa dla pierwszego znaczącego prawodawstwa w Kalifornii, „Karty Praw” dla rdzennych Amerykanów.,
ponieważ Rdzenni Amerykanie prowadzili z hiszpańskiego punktu widzenia nieludzkie życie, zakonnicy stali się ich prawnymi opiekunami. Rdzenni Amerykanie byli przetrzymywani na misji po chrzcie, aby nie ulec zepsuciu w swoich dawnych nawiedzeniach—ruch, który przyniósł okrzyki „niesprawiedliwości”od niektórych współczesnych.
życie misyjne Junipero było długą walką z zimnem i głodem, z niesympatycznymi dowódcami wojskowymi, a nawet z niebezpieczeństwem śmierci ze strony niechrześcijańskich ludów tubylczych. Przez to całą jego nieugaszoną gorliwość karmiła modlitwa każdej nocy, często od północy do świtu., Ochrzcił ponad 6000 osób i potwierdził 5000. Jego podróże okrążyły świat. Przyniósł rdzennym Amerykanom nie tylko dar wiary, ale także przyzwoity standard życia. Zdobył ich miłość, o czym świadczył zwłaszcza ich żal po jego śmierci. Został pochowany w Mission San Carlo Borromeo w karmelu i został beatyfikowany w 1988 roku. Papież Franciszek kanonizował go w Waszyngtonie 23 września 2015.
refleksja
słowem, które najlepiej opisuje Junipero jest zapał. To był duch, który przyszedł z jego głębokiej modlitwy i nieustraszonej woli. „Zawsze do przodu, nigdy do tyłu” było jego mottem., Jego praca przynosiła owoce przez 50 lat po jego śmierci, ponieważ reszta misji została założona w rodzaju chrześcijańskiej wspólnoty mieszkającej przez Indian. Kiedy chciwość zarówno meksykańska, jak i Amerykańska spowodowała sekularyzację misji, ludzie Chumash wrócili do tego—czym byli-Bóg znowu pisał prosto z krzywymi liniami.
