Karol II (R. 1660-1685)
najstarszy żyjący syn Karola i, Karol miał osiem lat, gdy wybuchła wojna domowa. Był z ojcem w bitwie pod Edgehill i w Oksfordzie, dopóki nie otrzymał od niego rozkazu poszukiwania bezpieczeństwa Francji.
Szkoci byli przerażeni, gdy Karol i został stracony w 1649 roku, a gdy Anglia stała się republiką, ogłosili jego syna królem i zaprosili go do Szkocji. Zgadzając się na żądania prezbiterian, aby podpisał Przymierze Narodowe, uczynił to.,
Cromwell pomaszerował na północ, pokonał Szkotów w bitwie pod Dunbar 3 września 1650, zdobył część południowej Szkocji i zajął i usunął publiczne akta narodu, chociaż nie zdołał odebrać honorów Szkocji (szkockie regalia).
1 stycznia 1651 Szkoci koronowali Karola II w Scone (była to ostatnia taka Koronacja w Scone). W lipcu armia angielska wkroczyła do Fife, a następnie zdobyła Perth, a siły szkockie skierowały się na południe do Anglii, gdzie zostały pokonane w bitwie pod Worcester 3 września 1651 roku.,
Karol II uciekł i po raz kolejny uciekł do Francji. W międzyczasie Anglicy zajęli Stirling i Dundee.
do 1 października Szkocki Opór został skutecznie zakończony, a rząd angielski ogłosił, że Anglia I Szkocja będą odtąd jedną Wspólnotą. Unia ta obowiązywała od 1652 roku, chociaż akty Unii stały się prawem dopiero w 1657 roku.
Szkocja była niedostatecznie reprezentowana w Parlamencie, a powołana w 1655 roku Rada Stanu składała się tylko z dwóch Szkotów., Powstały system administracyjny i prawny był skuteczny, ale ruina finansowa była powszechna, prawodawstwo zostało zaprojektowane tak, aby odpowiadało Angielskiej, ale nie szkockiej gospodarce, a długotrwałe podziały kościelne trwały nadal.
Karol II następne dziewięć lat spędził na wygnaniu, aż w 1660 został zaproszony z powrotem do Londynu i przywrócony na tron ojca. Zawsze wspominał z niesmakiem swój czas w Szkocji. Prezbiterianie nieustannie pouczali go o moralności i mówili mu, że królowie są jedynie wasalami Boga, jak wszyscy inni, więc nie miał ochoty ponownie iść na północ., Zamiast tego Karol II opuścił swojego sekretarza stanu, Jana, księcia Lauderdale, aby wyegzekwować swoją politykę absolutyzmu Królewskiego zarówno w kościele, jak i w państwie.
sprzeciwiając się ponownemu wprowadzeniu biskupów do Kościoła Szkocji, Przymierze zbuntowało się w powstaniu Pentland w 1666 roku, ale zostało pokonane w bitwie pod Rullion Green, niedaleko Edynburga.
Lauderdale próbował polityki pojednania, ale kolejne powstanie Przymierza zostało stłumione przez nieślubnego syna króla, księcia Monmouth, w bitwie pod Bothwell Bridge w Lanarkshire 22 czerwca 1679 roku., Narastający sprzeciw wobec skorumpowanego rządu Lauderdale ' a doprowadził do jego upadku z władzy w następnym roku.
ostatnia faza panowania Karola II była podejmowana głównie próbami rozstrzygnięcia sporów religijnych.
król nie miał prawowitych dzieci, a on był świadomy, że Szkoci z niepokojem patrzyli na perspektywę jego Katolickiego brata Jakuba.
Karol zmarł po udarze mózgu w 1685 r.z problemem wciąż nierozwiązanym.