Kim Była Karen Horney?
jak sugerują szkice DSM-5, przechodzimy jeszcze silniej do poznania naszych pacjentów poprzez objawy, które przecinają konstelacje zaburzeń. Jednak pomimo naszych wyrafinowanych nosologii i psychofarmakologicznych środków, nasi pacjenci nadal chcą, abyśmy je poznali. W tym nie różnią się od pacjentów, którzy widzą internistę lub chirurga. Jesteśmy psychiatrami; nasi pacjenci oczekują od nas więcej. Ale nasz czas z każdym z nich jest krótki. Horney może pomóc.
Karen Horney (1885-1952), wczesna zwolenniczka Freuda, kształciła się w Berlinie., W 1932 przeniosła się do Chicago, by zostać zastępcą dyrektora nowo utworzonego Chicago Institute for Psychoanalysis. Kilka lat później dołączyła do nowojorskiego Instytutu Psychoanalitycznego. Jednak przez całe lata 20. i 30. była rozczarowana Freudowską ortodoksją-głównie jej wzniosłym szacunkiem dla zazdrości penisa i kompleksu Edypa. Odrzuciła poparcie Freuda dla konserwatywnego systemu wierzeń kulturowych, który dawał męską wyższość poparciu z biologii., Założyła własną szkołę, która napędzała to, co wkrótce odegrało ważną rolę w neofreudowskiej orientacji na psychoanalityczne lub, bardziej inkluzywnie, „psychodynamiczne” myślenie.
Psychiatria psychodynamiczna
who pacjenta jest przede wszystkim w psychiatrii psychodynamicznej. Kim jest ta osoba poprzedza jako fundamentalne skargi i zabiegi, które później zalecamy. Obejmuje nieświadome elementy, które wchodzą w interakcje poza świadomością pacjenta i które przyczyniają się do organizacji osobowości i rozwoju objawów., W Zazwyczaj krótkich sesjach, które mamy z naszymi pacjentami, chcemy ich zaangażować. Chcemy, żeby czuli się z nami zaangażowani.
wielu czytelników książek Horneya znajduje się na jej stronach. Czują, że ktoś tam ich zna. Stosując zasady jej orientacji i prostego człowieczeństwa, które przebiega przez jej pracę, angażujemy się w działania naszych pacjentów. Znajdują się one poprzez leczenie, które oferujemy, nawet wtedy, gdy jesteśmy ograniczeni przez psychiatrię kołowrotu, że tak wielu z nas teraz znaleźć się praktykuje.,
teorie Horneya
Dla Horneya dziecko rośnie swobodnie i dobrze do tego stopnia, że czuje Bezpieczeństwo i prawdziwą samoocenę. Do tego stopnia, że dziecko pada ofiarą niekorzystnych wpływów, rozwija głęboką niepewność, co Horney nazwał podstawowym lękiem-poczucie bezradności i samotności w świecie doświadczanym jako potencjalnie wrogi.
lęk podstawowy jest nie do zniesienia, jeśli jest intensywny i trwały. Dziecko musi działać, aby go uspokoić. Może odczuwać potrzebę odmiennego postrzegania rzeczy, aby zmniejszyć poczucie zagrożenia., Horney ujął te wysiłki w reorientacji jako ruchy interpersonalne. Dziecko może poruszać się w kierunku innych, wykazując lgnięcie potrzebą, zależnością i samozniszczeniem, jeśli kochające Uległość wydaje się najbezpieczniejszą strategią. Lub, dziecko może poruszać się przeciwko innym, okazując agresję, ekspansywność, zachowanie trybuny, konkurencyjność, kontrolę, pogardę i wykorzystywanie innych. W tej ogólnej orientacji zawarte są tendencje do narcystycznej wspaniałości, perfekcjonizmu, arogancji i mściwości., Wreszcie dziecko może odejść lub odłączyć się od innych, wykazując wysiłki, aby się odłączyć, a tym samym uniknąć konfliktu między tendencją do ulegania a tendencją do dominacji.
ruchy te są zarówno interpersonalne, jak i intrapsychiczne. Intrapsychiczne korelaty (które obejmują tradycyjną koncepcję przeniesienia) tego, co zaczyna się jako ruchy interpersonalne, stanowią bogate zrozumienie procesu psychicznego. Kiedy dziecko cierpi na nadmierną niepewność, te ruchy-w kierunku, przeciwko i z dala-stają się coraz bardziej sztywne i sztywne. Ogólnie, jeden ruch jest podniesiony nad innymi., Całe spektrum postaw, przekonań, potrzeb, cech i wrażliwości, które jest zgodne z wybraną strategią, staje się sztywno zorganizowane i nadmiernie cenione.
osoba, która dowiaduje się, że bezpieczeństwo jest osiągane, a podstawowy niepokój łagodzony przez poruszanie się w kierunku innych dochodzi do przecenienia miłości, miłości, życzliwości, poświęcenia i intymności. Może okazać dobroć nawet wtedy, gdy jest oczywiste, że obiekt dobroci widzi hojność jako wyraźny znak słabości i głupoty. Osoba, która czuje się Bezpieczna tylko wtedy, gdy jest pod jawną kontrolą, może docenić siłę, władzę, pieniądze i prestiż., Taka osoba dąsa się lub szaleje, gdy nie zdobędzie kolejnej nagrody lub gdy współmałżonek nie skacze na każde jego życzenie, nawet te niewypowiedziane. Osoba, która czuje się bezpiecznie, gdy jest oderwana, ceni sobie wolność i spokój. Może troszczyć się o pewien problem, ale nie chce się ” angażować.”
Sposoby odczuwania, myślenia i działania, które są doświadczane jako sprzeczne z podstawowym rozwiązaniem, są automatycznie i nieświadomie odrzucane, ale nie znikają., Pozostają żywe w nieświadomości i nieustannie walczą o ekspresję przeciwko pierwotnemu ruchowi.
presja tworzona przez te 3 kierunki zapewnia dynamikę, która jest tak kluczowa dla zrozumienia osoby w kontekście klinicznym i zrozumienia niespójności. Stąd, na przykład, osoba, która sztywno porusza się przeciwko innym I popiera siłę, może doświadczyć łagodniejszych uczuć jako zagrożenia. Osoba odrzuca takie uczucia i jest z nich wyobcowana., Jednak nadal działają nieświadomie i powodują zachowania, sny i błędy w codziennym życiu, które wydają się bardzo sprzeczne z preferencjami danej osoby.
te przeciwstawne dążenia generują wiele wewnętrznego nieświadomego konfliktu, który pojawia się jako podstawa psychopatologii. Na przykład osoba samozachowawcza może nieświadomie wywierać znaczną kontrolę, wywołując poczucie winy u innych. Lub osoba starająca się kontrolować swoje uczucia może być zaniepokojona ich sporadyczną erupcją., Wewnętrzny konflikt generowany przez te przeciwstawne dążenia, które stały się nie tylko sztywne i stałe, ale także nienasycone, kompulsywne i bezkrytyczne, jest tym, co Horney nazwał konfliktem podstawowym. Oprócz działań obronnych, takich jak projekcja, negacja, racjonalizacja i dysocjacja, Horney dodał idealizację.
osoba rozwija wyidealizowany wizerunek. Wybrana orientacja jest podniesiona do stanu całkowitej wspaniałości., Osoba ta nie jest tylko życzliwą osobą, ale najmilszą osobą; nie jest tylko twardą osobą, która może negocjować każdą umowę biznesową, ale najtwardszym sukinsynem, jakiego można sobie wyobrazić; nie jest tylko osobą, która cieszy się wolnością, ale jest-jak mówi piosenka – „królem drogi.”Prowadzi to do poszukiwania chwały. Rzeczywista jaźń jest w głębokim konflikcie z gloryfikowaną jaźnią-jaźnią, którą pragnie się być. Można nienawidzić rzeczywistej jaźni za to, że tak daleko od wyidealizowanej jaźni brakuje.
dążenie do urzeczywistnienia wyidealizowanej jaźni, podobnie jak wiele innych, jest w dużej mierze nieświadome., W każdej chwili osoba lub obserwator może dostrzec tylko swój cień. Jednym z krytycznych sposobów, w jaki rozpoznajemy proces neurotyczny, są irracjonalne roszczenia lub uprawnienia osoby neurotycznej wobec innych i, co ważne, dla siebie samego. Te twierdzenia o sobie stanowią wewnętrzne dyktaty, tyranię powinności., Poczucie winy, samookreślenie, kompulsywne zachowanie, krytyczne postawy wobec innych, strach przed krytycznymi postawami ze strony innych, zahamowanie, utrata spontaniczności w uczuciach i działaniu oraz specyficzne zaburzenia osi I mogą, z uwzględnieniem czynników biologicznych, wynikać z takiej wewnętrznej tyranii.
poza tym, co obecnie uważamy za determinanty organiczne, w terminologii Horneya, nasz pacjent szuka pomocy, ponieważ nieświadome siły dynamiczne-mieszanka uczuć, myśli i zwyczajowych zachowań-nie działają., Z lekami i jedną lub inną formą psychoterapii, psychiatra ma pomóc rozwiązać sprawy. Czasami jest to możliwe, a może nawet prowadzić do doskonałego wyniku. Wiedząc od samego początku, jak osobowość jest zorganizowana, zwłaszcza jak teoretyzuje Karen Horney-doceniając podstawowe i stłumione ruchy pacjenta, wewnętrzne dyktaty, roszczenia, wyidealizowany wizerunek i intrapsychiczne manewry obronne-sprawia, że pomoc, którą oferujemy, jest najbardziej prawdopodobna.
Więcej informacji
• Horney K. Ostatnie wykłady. W: Ingram DH, ed. Ww Norton and Company, Inc; 1987., Zredagowany zapis wykładów o technice z 1952 roku przez Karen Horney ze wstępem i notatkami.
• Horney K. nerwica a rozwój człowieka. walka o samorealizację. Ww Norton and Company, Inc; 1950.
• Horney K. nasze wewnętrzne konflikty. Ww Norton and Company, Inc; 1945.