Kościół Morawski
Jan Hus i czeska Reformacjaedytuj
ruch husycki, który miał stać się Morawskim Kościołem, został zapoczątkowany przez Jana Husa (angielski: John Huss) na początku 15 wieku w Czechach, w dzisiejszej Republice Czeskiej., Hus sprzeciwiał się niektórym praktykom i doktrynom Kościoła katolickiego; w szczególności chciał, aby liturgia była sprawowana w języku czeskim, ludzie świeccy przyjmowali komunię w obu rodzajach (chleb i wino-czyli po łacinie communio sub utraque specie), żonaci kapłani i eliminowali odpusty i ideę Czyśćca. Ponieważ działania te poprzedziły Reformację protestancką o sto lat, niektórzy historycy twierdzą, że Kościół Morawski był pierwszym Kościołem protestanckim.,
ruch zyskał poparcie w koronie Czech. Hus został jednak wezwany do udziału w Soborze w Konstancji, który uznał go za heretyka i wydał go władzy świeckiej, która skazała go na spalenie na stosie 6 lipca 1415., W latach 1419-1437 miała miejsce seria wojen husyckich, początkowo między różnymi katolickimi władcami a husytami, a następnie sytuacja polityczna przerodziła się w Husycką wojnę domową między bardziej kompromitującymi Utrakwistami a radykalnymi Taborytami. W 1434 armia Utrakwistów i katolików pokonała taborytów w bitwie pod Lipanami. Utrakwiści podpisali kompakty w Bazylei 5 lipca 1436.,
w ciągu pięćdziesięciu lat od śmierci Husa, Grupa jego zwolenników stała się niezależnie zorganizowana jako” bracia Czescy „(Čeští bratři) lub jedność braci (Jednota bratrská), która powstała w Kunvaldzie w Czechach w 1457 roku. Brat znany jako Grzegorz Patriarcha był bardzo wpływowy w tworzeniu grupy, a także nauki Piotra Chelcickiego. Grupa ta trzymała się ścisłego posłuszeństwa Kazaniu na górze, które obejmowało nie składanie przysięgi, nie stawianie oporu i nie gromadzenie bogactwa., Z tego powodu uważali się za odrębnych od większości husytów, którzy nie trzymali tych nauk. Święcenia biskupie otrzymali za pośrednictwem waldensów w 1467 roku.: 36 Naf:107 Naf byli to jedni z najwcześniejszych protestantów, buntujący się przeciwko Rzymowi około pięćdziesiąt lat przed Marcinem Lutrem. W połowie XVI wieku aż 90% mieszkańców Korony Czeskiej było protestantami. Większość szlachty była protestancka, a szkoły i drukarnie założone przez Kościół Morawski rozwijały się.,
Protestantyzm miał silny wpływ na edukację ludności. Nawet w połowie XVI wieku nie było ani jednego miasta bez Szkoły protestanckiej na ziemiach Korony Czeskiej, a wiele z nich miało więcej niż jedną, w większości z dwoma do sześciu nauczycielami., W Jihlavie, głównym ośrodku protestanckim na Morawach, było pięć głównych szkół: dwie niemieckie, jedna Czeska, jedna dla dziewcząt i jedna ucząca łaciny, która była na poziomie liceum/gimnazjum, wykładając łacinę, grekę i Hebrajski, retorykę, dialektykę, podstawy Filozofii i Sztuk Pięknych, a także religię według Luterańskiej Augustany.
kontrreformacja
z Uniwersytetem Praskim również mocno w rękach protestantów, miejscowy kościół katolicki nie był w stanie konkurować w dziedzinie edukacji., Dlatego Jezuici zostali zaproszeni, przy poparciu katolickich władców Habsburgów, do przybycia do korony czeskiej i założenia szeregu katolickich instytucji edukacyjnych. Jednym z nich jest Uniwersytet w Ołomuńcu. W 1582 roku wymusili zamknięcie miejscowych szkół protestanckich.
w 1617 r.cesarz Matthias kazał swemu zaciekle katolickiemu bratu Ferdynandowi ze Styrii obrać na króla Czech, ale w 1618 r. protestancka szlachta Czeska, która obawiała się utraty wolności religijnej, rozpoczęła powstanie Czeskie., Powstanie rozpoczęło się nieplanowaną drugą Defenestracją Pragi i zostało pokonane w 1620 roku w bitwie pod Białą Górą koło Pragi. W konsekwencji miejscowa szlachta protestancka została albo stracona, albo wydalona z kraju, podczas gdy Habsburgowie umieścili w ich miejsce katolicką (i głównie niemieckojęzyczną) szlachtę. Wojna, zaraza, a następnie zakłócenia doprowadziły do spadku liczby ludności z ponad 3 milionów do około 800 000 osób. W 1622 roku cały system edukacji był w rękach Jezuitów, a wszystkie szkoły protestanckie zostały zamknięte.,
bracia zostali zmuszeni do działania w podziemiu i ostatecznie rozproszyli się po północnej Europie aż do krajów nizinnych, gdzie ich biskup Jan Amos Komeński próbował skierować odrodzenie. Największe Pozostałe wspólnoty braci znajdowały się w Lesznie (niem. Lissa) w Polsce, która historycznie miała silne związki z Czechami, oraz niewielkie, izolowane grupy na Morawach. Te ostatnie są określane jako „Ukryte ziarno”, o które modlił się Jan Amos Komeński, aby zachować wiarę ewangeliczną w ziemi ojców.,
oprócz odnowionego Unitas Fratrum lub kościoła Morawskiego, który zachowuje trzy zakony święceń biskupich Unitas Fratrum, Ewangelicki Kościół braci czeskich i Czechosłowacki Kościół husycki również kontynuują tradycję Husycką w Republice Czeskiej i słowackiej, chociaż stanowią one tylko 0,8% ludności Czeskiej (79,4% niereligijnych i 10,4% katolickich).
Herrnhuter Brüdergemeine, 18th-century renewalEdit
w 1722 r.niewielka grupa Braci Czeskich („Ukryte ziarno”), którzy żyli w północnych Morawach jako nielegalna podziemna pozostałość, która przetrwała w katolickim otoczeniu Habsburgów przez prawie 100 lat, przybył do posiadłości Berthelsdorf Nikolaus Ludwig von Zinzendorf, szlachcic wychowany w tradycjach pietyzmu luterańskiego., Z osobistego zaangażowania w pomoc ubogim i potrzebującym, zgodził się na prośbę ich przywódcy (Christian David, wędrowny stolarz), aby mogli osiedlić się na jego ziemiach w Górnych Łużycach, które są w dzisiejszej Saksonii we wschodniej części współczesnych Niemiec. Margrabiowie górnych i dolnych Łużyc byli rządzeni w unii personalnej przez władców saskich i cieszyli się dużą autonomią, zwłaszcza w kwestiach religijnych.
„Vogtshof” w Herrnhut – centrum administracyjne światowego Kościoła Moraw.,
uchodźcy założyli nową wieś o nazwie Herrnhut, około 3 km od Berthelsdorf. Początkowo miasto rozwijało się stopniowo, ale pojawiły się poważne nieporozumienia religijne i w 1727 roku społeczność została podzielona na frakcje. Hrabia Zinzendorf starał się doprowadzić do jedności w mieście, a braterskie porozumienie zostało przyjęte przez Wspólnotę 12 maja 1727 roku. Jest to uważane za początek odnowienia., Następnie, 13 sierpnia 1727 r. Wspólnota przeszła dramatyczną przemianę, kiedy mieszkańcy Herrnhut „nauczyli się kochać siebie nawzajem”, po doświadczeniu, które przypisywali nawiedzeniu Ducha Świętego, podobnym do tego zapisanego w Biblii w dniu Pięćdziesiątnicy.
Herrnhut szybko się rozwinął po tym przeobrażającym przebudzeniu i stał się centrum wielkiego ruchu odnowy chrześcijańskiej i misji w XVIII wieku., Święcenia biskupie Starokatolickiego Unitas Fratrum zostały przeniesione w 1735 roku do odnowionego Unitas Fratrum przez dwóch ocalałych biskupów: Daniela Ernsta Jablonskiego i Christiana Sitkoviusa. Pierwszymi dwoma biskupami odnowionej jedności byli Stolnik Dawid Nitschmann, a później hrabia von Zinzendorf. Morawscy historycy identyfikują główne osiągnięcia tego okresu jako:
- ustanawiając zegarek nieustannej modlitwy, który trwał nieprzerwanie, 24 godziny na dobę, przez 100 lat.
- ,
- założenie ponad 30 osiedli na wzór Herrnhuta, w których podkreślano modlitwę i kult oraz formę życia społecznego, w której prostota stylu życia i hojność z bogactwem były ważnymi atrybutami duchowymi., Celem tych wspólnot była pomoc rezydującym tam członkom w uświęceniu ich życia, stworzenie miejsca spotkań dla chrześcijan z różnych wyznań, zapewnienie chrześcijańskiego kształcenia dla własnych dzieci oraz dzieci ich przyjaciół i sympatyków, a także wsparcie dla Morawskiej pracy misyjnej na całym świecie. W rezultacie, mimo posiadania dóbr osobistych, podziały między grupami społecznymi oraz skrajności bogactwa i ubóstwa zostały w dużej mierze wyeliminowane.,
- będąc pierwszym kościołem protestanckim, który rozpoczął pracę misyjną; i
- tworząc setki małych grup odnowy działających w istniejących kościołach Europy, znanych jako „stowarzyszenia diaspory”. Grupy te zachęcały do osobistej modlitwy i uwielbienia, studiowania Biblii, wyznania grzechów i wzajemnej odpowiedzialności.,
Missionedit
wraz z Królewskim duńskim Kolegium misyjnym, Morawscy misjonarze byli pierwszy na dużą skalę protestancki ruch misyjny. Wysłali pierwszych misjonarzy, gdy w Herrnhut było zaledwie 300 mieszkańców., W ciągu 30 lat Kościół wysłał setki chrześcijańskich misjonarzy do wielu części świata, w tym do Karaibów, Ameryki Północnej i Południowej( zob. Christian Munsee), Arktyki, Afryki i Dalekiego Wschodu. Byli pierwszymi, którzy wysyłali świeckich (a nie duchownych) jako misjonarzy, pierwszą protestancką denominację służącą niewolnikom i pierwszą protestancką obecność w wielu krajach.
dzięki osobistym kontaktom Zinzendorfa z królewszczyzną, pierwsze misje Morawskie skierowano do Imperium duńsko-norweskiego., Podczas koronacji Chrystiana VI, Zinzendorf został głęboko uderzony przez dwóch Inuitów z misji Hansa Egede na Grenlandii, a także przez Afrykanina z Indii Zachodnich. Pierwsza Morawska misja została założona na karaibskiej wyspie św. Tomasza w 1732 roku przez garncarza Johanna Leonharda Dobera i stolarza Davida Nitschmanna, którzy później zostali pierwszymi biskupami odnowionej jedności w 1735 roku., Matthaeus Stach i dwaj inni założyli pierwszą misję Morawską na Grenlandii w 1733 roku w Neu-Herrnhut nad rzeką Baal, która stała się zalążkiem współczesnej stolicy Nuuk.
w 1772 roku John Ettwein i jego grupa około 200 Lenape i Mohikańskich chrześcijan udali się na zachód wzdłuż Wielkiej ścieżki Szamokin z ich wioski Friedenshütten (Domki pokoju) w pobliżu współczesnego Wyalusing na północnym odgałęzieniu rzeki Susquehanna do ich nowej wioski Friedensstadt (Miasto pokoju) na rzece Beaver w południowo-zachodniej części Pennsylvania.,
Morawianie założyli misje z Algonkińskimi Mohikanami w kolonii Nowego Jorku w trzynastu koloniach. W 1740 roku założyli misję w Mohicańskiej wiosce Shekomeko w dzisiejszym hrabstwie Dutchess w stanie Nowy Jork. Nawrócony Mohikanin utworzył pierwsze rodzime Zgromadzenie chrześcijańskie w dzisiejszych Stanach Zjednoczonych Ameryki., Z powodu lokalnej wrogości ze strony nowojorczyków do Mohikanów, Morawskie poparcie Mohikanów doprowadziło do pogłosek, że są tajnymi jezuitami, próbującymi sprzymierzyć Mohikanów z Francją w toczących się wojnach francuskich i indyjskich.
chociaż zwolennicy bronili swojej pracy, pod koniec 1744 roku rząd kolonialny z siedzibą w Poughkeepsie wypędził Morawian z Nowego Jorku.
w 1741 roku David Nitschmann i hrabia Zinzendorf poprowadzili małą społeczność, aby założyć misję w Kolonii Pensylwanii., Misja została założona w Wigilię Bożego Narodzenia i została nazwana Betlejem, od biblijnego Miasta w Judei. Tam posługiwali Lenape Algonquian. Bethlehem, Pensylwania jest dziś siódmym co do wielkości miastem w Pensylwanii. W 1772 roku pierwsza cywilizowana osada, która później stała się Punxsutawney w Pensylwanii, miała miejsce, gdy Wielebny John Ettwein, Morawski misjonarz, przybył tam z grupą 241 Chrystianizowanych Indian Delaware.
powstały także kolonie w Karolinie Północnej, gdzie Morawianie pod wodzą biskupa Augusta Gottlieba Spangenberga nabyli 98 985 akrów (400.,58 km2) od Johna Cartereta, 2. hrabiego Granville. Ten duży obszar ziemski został nazwany die Wachau lub Wachovia, po jednej z rodowych posiadłości Zinzendorfa nad Dunajem w Dolnej Austrii. Inne wczesne osady to Bethabara (1753), Betania (1759) i Salem (obecnie nazywane Old Salem w Winston-Salem w Karolinie Północnej) (1766).
w 1801 roku Morawianie założyli misję Springplace dla narodu Cherokee w obecnym hrabstwie Murray w stanie Georgia. W 1842 roku misja ta została zastąpiona przez New Springplace w Oaks w Oklahomie., Z powodu przemocy związanej z wojną domową, New Springplace zamknięto w 1862 roku i wznowiono w latach 70. XX wieku. ostatecznie w 1898 roku kościół Morawski zaprzestał współpracy misyjnej z Czirokezami, A New Springplace, obecnie misja Indian Oaks, został przekazany duńskiemu Kościołowi Ewangelicko-Luterańskiemu.
początek szeroko zakrojonej pracy misyjnej wymusił utworzenie niezależnie administrowanych prowincji. Tak więc od około 1732 roku: 7 Historia Kościoła staje się historią jego prowincji.,
ostatecznie misje Morawskie w Australii i na Grenlandii zostały przeniesione odpowiednio do lokalnych kościołów Prezbiteriańskich i luterańskich.
pierwsza stacja misyjna w dzisiejszej Republice Południowej Afryki została założona przez Morawskiego Georga Schmidta w Genadendal w 1738 roku. Misja w Wupperthal, założona przez Reńskie Towarzystwo misyjne, została ostatecznie przekazana Kościołowi Morawskiemu.