Lake Pontchartrain Causeway (Polski)
pomysł mostu nad jeziorem Pontchartrain pochodzi z początku 19 wieku i Bernard de Marigny, założyciel Mandeville. W połowie lat 30. rozpoczął kursowanie promów, które kursowały do połowy lat 30., W latach dwudziestych XX wieku zaproponowano utworzenie sztucznych wysp, które następnie byłyby połączone szeregiem mostów. Finansowanie tego planu miałoby pochodzić ze sprzedaży domów na wyspach. Współczesna Grobla zaczęła przybierać formę w 1948 roku, kiedy Ernest M. Loeb Jr.przewidział projekt. Ze względu na swój lobbing i wizję, Legislatura Luizjany stworzyła to, co jest obecnie Komisją Causeway. Do budowy mostu została utworzona Louisiana Bridge Company, która z kolei wyznaczyła Jamesa E. Waltersa Sr.do kierowania projektem.,
jadąc na północ Na Grobli Pontchartrain
oryginalna grobla była Dwupasmowa, mierząca 23,86 Mil (38,40 km) długości. Został otwarty w 1956 roku kosztem 46 milionów dolarów. Nie tylko Most, ale także trzy drogi dojazdowe na północnym krańcu i długi odcinek drogi na południowym krańcu.
16 czerwca 1964 r.sześć osób zginęło, gdy barki rozerwały lukę w moście, a autobus wpadł do jeziora.,
równoległa Dwupasmowa, o długości 1/100 mili (15 m) dłuższa od oryginału, Otwarta 10 maja 1969, kosztem 30 milionów dolarów.
od czasu budowy Grobla funkcjonuje jako płatny most. Do 1999 r. pobierano opłaty drogowe od ruchu w każdym kierunku. Aby złagodzić zatory na południowym brzegu, pobór opłat został wyeliminowany na północnym przęsle. W maju 1999 r. standardowe opłaty za przejazd dla samochodów zmieniły się z 1,50 USD w każdym kierunku na 3 USD pobierane na północnym brzegu dla ruchu w kierunku południowym. W 2017 roku podwyższono opłaty za przejazd, aby sfinansować poprawę bezpieczeństwa na moście., Opłata zmieniła się z $ 3.00 gotówką i $ 2.00 z metką do $5.00 gotówką i $3.00 z metką.
otwarcie causeway zwiększyło fortuny małych społeczności North Shore, skracając czas jazdy do Nowego Orleanu nawet o 50 minut, wprowadzając North Shore do obszaru metropolitalnego Nowego Orleanu. Przed budową causeway mieszkańcy parafii St. Tammany używali mostu Maestri na U. S. Route 11 lub mostu Rigolets na U. S. Route 90, oba w pobliżu Slidell w stanie Luizjana; lub po zachodniej stronie, przez U. S. Route 51 przez Manchac w stanie Luizjana.,
po huraganie Katrina 29 sierpnia 2005 roku, zebrane filmy pokazały uszkodzenie mostu. Gwałtowna burza nie była tak wysoka pod grobli, jak w pobliżu mostu i-10 Twin Span, A uszkodzenia ograniczały się głównie do zwrotnic. Łącznie stracono 17 przęseł. Fundamenty konstrukcyjne pozostały nienaruszone. Groble nigdy nie zostały poważnie uszkodzone przez huragany lub inne zjawiska naturalne, co jest rzadkością wśród grobli. Istniejąca fabryka kabli światłowodowych została wydmuchana z tacy, ale pozostała nienaruszona na podstawie analizy reflektometru optycznego w domenie czasowej (OTDR)., Z powodu poważnego uszkodzenia mostu i-10 Twin Span, causeway została użyta jako główna droga dla zespołów ratunkowych pozostających w lądach na północy, aby dostać się do Nowego Orleanu. W 1995 roku ponownie otwarto ją dla ruchu awaryjnego, a następnie dla ogółu społeczeństwa – z zawieszeniem opłat za przejazd-19 września 2005 roku. Do połowy października tego roku przywrócono opłaty drogowe.,
to zdjęcie grobli Pontchartrain pokazuje krzywiznę ziemi.
jezioro Pontchartrain Causeway jest jednym z siedmiu przęseł autostrady w Luizjanie o łącznej długości 5 mil (8.0 km) lub więcej., Pozostałe to, w kolejności od najdłuższego do najkrótszego, Manchac Swamp bridge na I-55, Atchafalaya Basin Bridge Na I-10, Louisiana Highway 1 Bridge, Bonnet Carré Spillway Bridge na I-10, Chacahoula Swamp Bridge NA U. S. 90, Lake Pontchartrain Twin Spans na I-10 i Labranche Wetlands Bridge na I-310. Most Maestri jest blisko, ale biegnie krótko o dwie dziesiąte mili na około 4,8 mili (7,7 km) całkowitej długości. W Luizjanie znajduje się również Norfolk Southern Lake Pontchartrain Bridge, który na 5,8 Mil (9.,3 km) jest jednym z najdłuższych mostów kolejowych w Stanach Zjednoczonych.
Południowy koniec mostu bagiennego Manchac (na zachodnim brzegu jeziora Pontchartrain) jest zachodnim końcem mostu i-10 Bonnet Carré Spillway (na południowo-zachodnim brzegu jeziora Pontchartrain), a północny koniec mostu Mokradeł LaBranche jest wschodnim końcem mostu i-10 Bonnet Carré Spillway; tak więc te trzy mosty, z nazwy, są w rzeczywistości jednym przylegającym mostem. Całkowita długość drogi na ciągłej podwyższonej jezdni wynosi ponad 38 mil (61 km).,
most został uznany za narodowy zabytek Inżynierii Lądowej przez American Society of Civil Engineers w 2013 roku.
Guinness World Records controversyEdit
przez dziesięciolecia jezioro Pontchartrain Causeway było wymieniane przez Guinnessa World Records jako najdłuższy most nad wodą na świecie. W lipcu 2011 roku Jiaozhou Bay Bridge w Chinach został nazwany przez Guinness World Records „najdłuższym mostem nad wodą”., W tym czasie w Stanach Zjednoczonych pojawiły się pewne kontrowersje, ponieważ zwolennicy byłego posiadacza rekordu, Lake Pontchartrain Causeway, nie zgadzali się z rekordami Guinnessa, nie nazywając grobli najdłuższą. Zwolennicy wysunęli to twierdzenie na podstawie własnej definicji, tj. długości mostu nad wodą i doszli do wniosku, że Grobla Pontchartrain ma długość 38,28 km i dlatego jest najdłuższa. Most nad Zatoką Jiaozhou ma długość 25,9 km., Jednak Rekordy Guinnessa, korzystając z kryteriów pomiaru, które obejmowały struktury kruszyw, takie jak mosty lądowe na końcach i tunel podmorski, stwierdziły, że Jiaozhou Bay Bridge ma 42,6 km (26,5 mil) długości. W wyniku tych kontrowersji w lipcu 2011 roku, Guinness World Records stworzył dwie kategorie dla mostów nad wodą: ciągłe i łączna długość nad wodą. Jezioro Pontchartrain Causeway stało się wówczas najdłuższym mostem nad wodą( ciągłym), podczas gdy Jiaozhou Bay Bridge stał się najdłuższym mostem nad wodą (agregatem).,
w kulturze popularnejedytuj
- scena w horrorze Lucio Fulci z 1981 roku została nakręcona na grobli.
- scena w filmie Disneya z 2003 roku Nawiedzony dwór została nakręcona na grobli.
- wirtualna re-kreacja grobli pojawia się w 2004 roku w grze wideo James Bond 007: Everything or Nothing.
- Dash Rip Rock ma piosenkę o The causeway zatytułowaną „Longest Bridge in the World” na albumie Boiled Alive.