Mantis (Polski)
AnatomyEdit
układ skrzydeł typowej modliszki, dorosły samiec Raptrix perspicua
Modliszki mają duże, trójkątne głowy z dziobem i żuchwami. Mają dwa bulwiaste oczy złożone, trzy małe proste oczy i parę czułków. Artykulacja szyi jest również niezwykle elastyczna; niektóre gatunki modliszek mogą obracać głowy o prawie 180°. Tułów modliszki składa się z protoraxu, mesothorax i metathorax., U wszystkich gatunków, z wyjątkiem rodzaju Mantoida, protorax, który nosi głowę i przednie nogi, jest znacznie dłuższy niż dwa pozostałe segmenty piersiowe. Protorax jest również elastycznie przegubowy, co pozwala na szeroki zakres ruchów głowy i kończyn przednich, podczas gdy reszta ciała pozostaje mniej lub bardziej nieruchoma. Modliszki są również unikalne dla Dictyoptera, ponieważ mają tympanat słuchowy, z dwoma tympanatami w komorze słuchowej w ich metathorax. Większość modliszek słyszy tylko ultradźwięki.,
kończyna przednia, przedstawiająca niezwykle długą coxa, która wraz z krętarzem daje wrażenie kości udowej. Sama kość udowa jest proksymalnym segmentem chwytnej części nogi.
Modliszki mają dwie kolczaste, chwytne kończyny przednie („raptorial legs”), w których przedmioty ofiary są łapane i bezpiecznie trzymane., U większości owadów, w tym tylnych czterech nóg modliszki, coxa i krętarz łączą się jako niepozorna podstawa nogi; u raptorii jednak, coxa i krętarz łączą się tworząc segment mniej więcej tak długi jak kość udowa, która jest kolczastą częścią aparatu chwytnego (patrz ilustracja). U podstawy kości udowej znajduje się zestaw dyskoidalnych kolców, zwykle w liczbie czterech, ale od żadnego Do nawet pięciu w zależności od gatunku., Kolce te poprzedzone są licznymi guzkami przypominającymi zęby, które wraz z podobną serią guzków wzdłuż piszczeli i pazurem wierzchołkowym w pobliżu jej czubka, dają przednią nogę modliszki chwyt za zdobycz. Odnóża przednie kończą się delikatnym tarsusem używanym jako wyrostek spacerowy, złożonym z czterech lub pięciu segmentów i kończącym się dwunożnym pazurem bez arolium.
Modliszki mogą być luźno klasyfikowane jako makropterous (long-winged), brachypterous (short-winged), micropterous (vestigial-winged) lub apterous (wingless)., Jeśli Modliszka nie jest bezskrzydła, ma dwie pary skrzydeł: zewnętrzne skrzydła lub tegmina są zwykle wąskie i skórzaste. Pełnią funkcję kamuflażu i tarczy dla oczu, które są jaśniejsze i delikatniejsze.Odwłok wszystkich modliszek składa się z 10 tergitów, z odpowiednim zestawem dziewięciu sternitów widocznych u samców i siedmiu widocznych u samic. Odwłok jest zwykle szczuplejszy u samców niż u samic, ale kończy się parą cerci u obu płci.,
VisionEdit
Modliszki mają widzenie stereo. Lokalizują zdobycz wzrokiem; ich złożone oczy zawierają do 10 000 ommatidii. Niewielki obszar z przodu zwany fovea ma większą ostrość wzroku niż reszta oka i może wytwarzać wysoką rozdzielczość niezbędną do zbadania potencjalnej ofiary., Obwodowe ommatidia dotyczą postrzegania ruchu; gdy zauważany jest poruszający się obiekt, głowica jest szybko obracana, aby wprowadzić obiekt w pole widzenia fovea. Dalsze ruchy zdobyczy są następnie śledzone przez ruchy głowy modliszki, tak aby obraz był wyśrodkowany na fovea. Oczy są szeroko rozstawione i umieszczone bocznie, zapewniając szerokie pole widzenia obuocznego i precyzyjne widzenie stereoskopowe z bliskiej odległości. Ciemna plama na każdym oku, która porusza się podczas obracania głowy, jest pseudopupilem., Dzieje się tak, ponieważ ommatidia, które są oglądane „head-on”, pochłaniają padające światło, podczas gdy te z boku je odbijają.
ponieważ ich polowanie opiera się w dużej mierze na wizji, modliszki są przede wszystkim dobowe. Wiele gatunków jednak lata w nocy, a następnie mogą być przyciągane do sztucznych świateł. Modliszki z rodziny Liturgusidae zebrane w nocy okazały się być głównie samcami; prawdopodobnie dotyczy to większości modliszek. NOCNY LOT jest szczególnie ważny dla mężczyzn w lokalizowaniu mniej mobilnych kobiet poprzez wykrywanie ich feromonów., Latanie w nocy naraża modliszki na mniej drapieżników niż lot dobowy. Wiele modliszek ma również narząd słuchowy klatki piersiowej, który pomaga im unikać nietoperzy poprzez wykrywanie ich echolokacji i unikanie odpowiedzi.
dieta i polowanie
Tenodera sinensis żerująca na świerszczu
Modliszki są powszechnymi drapieżnikami stawonogów. Większość modliszek to drapieżniki zasadzkowe, które żywią się jedynie żywą zdobyczą w ich zasięgu., Albo kamuflują się i pozostają nieruchome, czekając na zbliżającą się ofiarę, albo śledzą ją powolnymi, ukrytymi ruchami. Większe modliszki czasami zjadają mniejsze osobniki własnego gatunku, a także małe kręgowce, takie jak jaszczurki, żaby, ryby, a szczególnie małe ptaki.
Większość modliszek prześladuje zdobycz, jeśli zbłądzi wystarczająco blisko, i pójdzie dalej, gdy są szczególnie głodne. Gdy jest w zasięgu ręki, modliszki uderzają szybko, aby chwycić zdobycz za pomocą kolczastych przednich odnóży. Niektóre gatunki ziemi i kory w bardziej aktywny sposób ścigają swoją zdobycz., Na przykład członkowie kilku rodzajów, takich jak modliszki naziemne, Entella, Ligaria i Ligariella, biegają po suchym podłożu w poszukiwaniu zdobyczy, podobnie jak chrząszcze tygrysie.
jelito przednie niektórych gatunków rozciąga się na całą długość owada i może być używane do przechowywania zdobyczy w celu późniejszego trawienia. Może to być korzystne u owadów, które żywią się sporadycznie. Modliszki chińskie żyją dłużej, rosną szybciej i produkują więcej młodych, gdy są w stanie jeść pyłek.,
adaptacje Antypredatoraedytuj
Modliszki żerują na kręgowcach, takich jak żaby, jaszczurki i ptaki, a także na bezkręgowcach, takich jak pająki, duże gatunki szerszeni i mrówki. Niektóre osy polujące, takie jak niektóre gatunki Tachytów, paraliżują również niektóre gatunki modliszek, aby karmić swoje młode. Zwykle modliszki chronią się przez kamuflaż, większość gatunków jest tajemniczo zabarwiona, aby przypominać liście lub inne tła, zarówno w celu uniknięcia drapieżników, jak i lepszego usidlenia swojej ofiary., Te, które żyją na jednolicie zabarwionych powierzchniach, takich jak goła ziemia lub kora drzew, są spłaszczone grzbietowo-Środkowo, aby wyeliminować cienie, które mogą ujawnić ich obecność. Gatunki z różnych rodzin zwane modliszkami kwiatowymi są agresywną mimiką: przypominają kwiaty na tyle przekonująco, że przyciągają zdobycze, które przychodzą zbierać pyłek i nektar. Niektóre gatunki w Afryce i Australii są w stanie zmienić kolor na czarny po linieniu pod koniec pory suchej; o tej porze roku dochodzi do pożarów buszu, a to zabarwienie pozwala im wtopić się w krajobraz spustoszony ogniem (melanizm ogniowy).,
agresywna mimika: modliszki malezyjskich orchidei są zakamuflowane na różowo lub żółto, pasujące do zabarwienia lokalnych storczyków.
w przypadku bezpośredniego zagrożenia wiele gatunków modliszek stoi wysoko i rozpościera przednie kończyny, a ich skrzydła wachlują się szeroko. Wachlowanie skrzydeł sprawia, że Modliszka wydaje się większa i bardziej groźna, a niektóre gatunki wzmacniają ten efekt jasnymi kolorami i wzorami na ich tylnych i wewnętrznych powierzchniach przednich odnóży., Jeśli nękanie trwa, Modliszka może uderzyć przednimi nogami i próbować szczypać lub gryźć. W ramach blefowania (deimatycznego) niektóre gatunki mogą również wydawać syczący dźwięk, wydając powietrze ze spirali brzusznych. Modliszki nie mają ochrony chemicznej, więc ich wyświetlacze są w dużej mierze blefowane., Podczas lotu w nocy przynajmniej niektóre modliszki są w stanie wykryć Dźwięki echolokacji wydawane przez nietoperze; gdy częstotliwość zaczyna gwałtownie wzrastać, wskazując zbliżający się nietoperz, przestają latać poziomo i rozpoczynają opadającą spiralę w kierunku bezpieczeństwa ziemi, często poprzedzoną powietrzną pętlą lub wirowaniem. Jeśli zostaną złapane, mogą rozcinać porywaczy swoimi raptorialnymi nogami.
Modliszki, podobnie jak owady pałeczkowate, wykazują bujanie, w którym owad wykonuje rytmiczne, powtarzalne ruchy bok-w-bok., Funkcje proponowane dla tego zachowania obejmują wzmocnienie kryptografii poprzez podobieństwo do roślinności poruszającej się na wietrze. Jednak powtarzające się ruchy kołyszące mogą być najważniejsze w umożliwieniu owadom rozróżniania obiektów od tła przez ich względny ruch, mechanizm wizualny typowy dla zwierząt o prostszych systemach wzroku. Ruchy kołysania przez te zwykle siedzące owady mogą zastąpić latanie lub bieganie jako źródło względnego ruchu obiektów w polu widzenia., Ponieważ mrówki mogą być drapieżnikami modliszek, rodzaje takie jak Loxomantis, Orthodera i Statilia, podobnie jak wiele innych stawonogów, unikają ich atakowania. Wykorzystując to zachowanie, różne stawonogi, w tym niektóre modliszki wczesnopochodne, naśladują mrówki, aby uniknąć drapieżników.
-
naśladownictwo liści: Choeradodis ma liście podobne do przodów i rozszerzony zielony tułów.,
-
-
klejnotowa Modliszka kwiatowa, Creobroter gemmatus: jaskrawo kolorowe skrzydła otwierają się nagle na deimatycznym wyświetlaczu, aby przestraszyć drapieżniki.
-
niektóre nimfy modliszek naśladują mrówki, aby uniknąć drapieżników.,
rozmnażanie i historia życiaedytuj
okres godowy w klimacie umiarkowanym zazwyczaj odbywa się jesienią, podczas gdy na obszarach tropikalnych krycie może nastąpić o każdej porze roku. Aby nawiązać kontakt po zalotach, samiec Zwykle skacze na plecy samicy, zaciskając jej klatkę piersiową i podstawy skrzydeł przednimi nogami. Następnie wygina brzuch, aby złożyć i przechowywać spermę w specjalnej komorze w pobliżu czubka brzucha samicy. Samica składa od 10 do 400 jaj, w zależności od gatunku., Jaja są zazwyczaj składane w pianie wytwarzanej masowo przez gruczoły w jamie brzusznej. Ta piana twardnieje, tworząc kapsułkę ochronną, która wraz z masą jajową nazywana jest ootheca. W zależności od gatunku ootheca może być przymocowana do płaskiej powierzchni, owinięta wokół rośliny lub nawet osadzona w ziemi. Pomimo wszechstronności i trwałości jaj, często żerują, zwłaszcza przez kilka gatunków pasożytniczych OS. U kilku gatunków, głównie naziemnych i korowych modliszek z rodziny Tarachodidae, matka strzeże jaj., Tajemnicze Tarachodes maurus ustawia się na korze z brzuchem zakrywającym kapsułkę jajową, zasadzając się na mijającą zdobycz i poruszając się bardzo niewiele, aż do wylęgu jaj. Niezwykła strategia reprodukcyjna została przyjęta przez modliszkę Brunnera z południowych Stanów Zjednoczonych; nigdy nie znaleziono samców tego gatunku, a samice rozmnażają się partenogenetycznie. Zdolność do reprodukcji w drodze partenogenezy odnotowano u co najmniej dwóch innych gatunków, Sphodromantis viridis i Miomantis sp., choć gatunki te rozmnażają się zazwyczaj płciowo., W klimacie umiarkowanym dorosłe osobniki nie przeżywają zimy, a jaja przechodzą diapauzę, wylęgając się wiosną.
podobnie jak u blisko spokrewnionych grup owadów w nadrodzinie Dictyoptera, modliszki przechodzą trzy fazy życia: jajową, nimfową i dorosłą (modliszki należą do owadów hemimetabolicznych). W przypadku mniejszych gatunków jaja mogą wylęgać się w ciągu 3-4 tygodni, w przeciwieństwie do 4-6 tygodni dla większych gatunków. Nimfy mogą być ubarwione inaczej niż dorosłe, a wczesne stadia często naśladują mrówki. Nimfa modliszki powiększa się, gdy wylewa egzoszkielet., Linienie może nastąpić 5 do 10 razy przed osiągnięciem Stadium dorosłego, w zależności od gatunku. Po ostatnim linieniu większość gatunków ma skrzydła, choć niektóre pozostają bezskrzydłe lub brachypterous („krótkoskrzydłe”), szczególnie u samic. Długość życia modliszki zależy od gatunku; mniejsze mogą żyć 4-8 tygodni, podczas gdy większe gatunki mogą żyć 4-6 miesięcy.,
-
Mantis religiosa mating (brown male, green female)
-
Stagmomantis carolina laying ootheca
-
Recently laid M., religiosa ootheca
-
Hatching from the ootheca
-
Sphodromantis lineola molting
Sexual cannibalismEdit
Sexual cannibalism in Mantis religiosa
Sexual cannibalism is common among most predatory species of mantises in captivity., Czasami obserwowano go w naturalnych populacjach, gdzie około jedna czwarta spotkań samca z samicą powoduje, że samiec jest zjadany przez samicę. Około 90% drapieżnych gatunków modliszek wykazuje kanibalizm seksualny. Dorosłe samce zazwyczaj przewyższają liczbę samic na początku, ale ich liczba może być równoważna później w stadium dorosłym, prawdopodobnie dlatego, że samice selektywnie zjadają mniejsze samce. U Tenodera sinensis 83% samców ucieka przed kanibalizmem po spotkaniu z samicą, ale ponieważ dochodzi do wielokrotnego krycia, prawdopodobieństwo zjedzenia samca wzrasta kumulatywnie.,
samica może rozpocząć karmienie od odgryzienia głowy samca (jak to robią w przypadku zwykłej zdobyczy), a jeśli rozpocznie się krycie, ruchy samca mogą stać się jeszcze bardziej energiczne w dostarczaniu plemników. Pierwsi badacze uważali, że ponieważ ruch kopulacyjny jest kontrolowany przez zwoje w jamie brzusznej, a nie w głowie, usunięcie głowy samca było strategią reprodukcyjną przez kobiety w celu zwiększenia zapłodnienia podczas uzyskiwania pożywienia. Później to zachowanie wydawało się być artefaktem natrętnej obserwacji laboratoryjnej., Kontrowersyjne pozostaje to, czy zachowanie jest naturalne w terenie, czy też w wyniku rozproszenia spowodowanego przez ludzkiego obserwatora. Modliszki są organizmami wysoce wzrokowymi i zauważają wszelkie zakłócenia w laboratorium lub w terenie, takie jak jasne światła lub poruszający się naukowcy. Chińskie modliszki, które były karmione ad libitum (tak, że nie były głodne) faktycznie wykazywały wyszukane zaloty, gdy pozostawały niezakłócone. Samiec angażuje samicę w taniec zalotów, aby zmienić jej zainteresowanie z karmienia na krycie., W takich okolicznościach wiadomo, że samica reaguje defensywnym deimatycznym wyświetlaczem, migając kolorowymi oczkami na wewnętrznej stronie przednich odnóży.
dyskutowano nad powodem kanibalizmu seksualnego; eksperymenty pokazują, że kobiety stosujące złą dietę są bardziej skłonne do kanibalizmu seksualnego niż kobiety stosujące dobrą dietę., Niektóre hipotezy zakładają, że ulegli mężczyźni zyskują selektywną przewagę poprzez produkcję potomstwa; jest to poparte wymiernym wzrostem czasu kopulacji wśród samców, które są kanibalizowane, w niektórych przypadkach podwajając zarówno czas trwania, jak i szansę zapłodnienia. Jest to kontrastowane przez badania, w których zaobserwowano, że samce zbliżają się do głodnych kobiet z większą ostrożnością i wykazano, że pozostają zamontowane na głodnych kobietach przez dłuższy czas, co wskazuje, że samce, które aktywnie unikają kanibalizmu, mogą kojarzyć się z wieloma samicami., To samo badanie wykazało również, że głodne samice zazwyczaj przyciągają mniej samców niż te, które były dobrze karmione. Akt zsiadania po kopulacji jest niebezpieczny dla samców, gdyż w tym czasie samice najczęściej kanibalizują swoich towarzyszy. Wydłużenie czasu montażu wydaje się wskazywać, że samce czekają na odpowiedni czas, aby zsiąść głodną samicę, która prawdopodobnie kanibalizowałaby swojego partnera., Eksperymenty wykazały, że stosunek płciowy w środowisku determinuje męskie zachowanie kopulacyjne Modliszki religiosa, co z kolei wpływa na kanibalistyczne tendencje kobiet i wspiera hipotezę konkurencji plemników, ponieważ leczenie poliandryczne odnotowało najwyższy czas trwania kopulacji i najniższy kanibalizm. Ponadto sugeruje to, że demontaż samicy może sprawić, że samce będą podatne na kanibalizm.