minimalnie inwazyjna operacja kręgosłupa

ogólnie rzecz biorąc, celem minimalnie inwazyjnej operacji kręgosłupa (MIS) jest stabilizacja kości kręgowych i stawów kręgosłupa i/lub złagodzenie nacisku na nerwy rdzeniowe — często w wyniku warunków takich jak niestabilność kręgosłupa, ostrogi kostne, przepukliny dysków, skoliozy lub guzy kręgosłupa.

w przeciwieństwie do operacji otwartego kręgosłupa, minimalnie inwazyjne metody chirurgiczne mogą być szybsze, bezpieczniejsze i wymagają krótszego czasu regeneracji.,r kosmetyczne wyniki z mniejszych nacięcia skóry (czasami nawet kilka milimetrów)

mniejsza utrata krwi po operacji

zmniejszone ryzyko uszkodzenia mięśni, ponieważ wymagane jest mniejsze lub żadne cięcie mięśni

zmniejszone ryzyko infekcji i bólu pooperacyjnego

szybsza rekonwalescencja po operacji i mniej wymaganej rehabilitacji

zmniejszone poleganie na lekach przeciwbólowych po operacji

ponadto niektóre operacje MIS są wykonywane jako zabiegi ambulatoryjne i wykorzystują tylko znieczulenie miejscowe — więc istnieje mniejsze ryzyko wystąpienia działań niepożądanych w znieczuleniu ogólnym.,

jak w przypadku każdego zabiegu chirurgicznego, bez względu na to, jak minimalne, istnieją pewne ryzyko związane, które obejmują, ale nie ograniczają się do:

• możliwe działania niepożądane na znieczulenie
• nieoczekiwana utrata krwi podczas zabiegu
• miejscowe zakażenia, bez względu na to, jak mały obszar nacięcia

i, choć niezbyt często, zawsze istnieje niewielka szansa, że początkowa operacja MIS nie może być zakończona, wymagając albo drugiej procedury lub pełnej otwartej operacji.,div>

Warunki leczone za pomocą procedur MIS

• choroba zwyrodnieniowa dysku
• przepuklina dysku
• zwężenie odcinka lędźwiowego kręgosłupa
• deformacje kręgosłupa, takie jak skolioza
• zakażenia kręgosłupa
• niestabilność kręgosłupa, w tym kręgozmyk
• złamania kompresyjne kręgów
• guzy kręgosłupa

ponieważ nerwy rdzeniowe, kręgi i dyski znajdują się głęboko w ciele, każde podejście do uzyskania dostępu do obszaru kręgosłupa wymaga przesunięcia tkanki mięśniowej z drogi., Ogólnie rzecz biorąc, jest to ułatwione poprzez wykorzystanie małych nacięć i prowadzenie instrumentów i / lub mikroskopijnych kamer wideo przez te nacięcia. Wbrew powszechnemu przekonaniu, lasery są bardzo rzadko stosowane w operacjach MIS.

można zastosować szereg metod minimalizacji urazów podczas operacji MIS. Niektóre z bardziej popularnych technik są przedstawione tutaj.

technika ta polega na stopniowym rozszerzaniu tkanek miękkich, w przeciwieństwie do cięcia bezpośrednio przez mięśnie., Używając rurek, aby utrzymać mięśnie z drogi, chirurg pracuje przez nacięcie bez konieczności eksponowania obszaru szeroko. Czasami chirurg będzie również wykorzystać endoskopu lub mikroskopu koncentruje się w dół rury, aby pomóc w wykonywaniu operacji poprzez minimalną strategię dostępu. Po zakończeniu procedury zwijacz rurkowy można usunąć, umożliwiając ponowne połączenie rozszerzonych tkanek. W zależności od zakresu i rodzaju operacji konieczne nacięcia mogą być często małe.,

przezskórne umieszczanie śrub i prętów

w zależności od stanu pacjenta może być konieczne umieszczenie oprzyrządowania, takiego jak pręty i śruby, w celu stabilizacji kręgosłupa lub unieruchomienia kręgosłupa w celu ułatwienia połączenia kości kręgosłupa. Tradycyjne podejście do umieszczania śrub wymaga rozległego usunięcia mięśni i innych tkanek z powierzchni kręgosłupa.

jednak przezskórne (co oznacza „przez skórę”) umieszczenie zazwyczaj polega na włożeniu prętów i śrub przez stosunkowo małe nacięcia skóry bez cięcia lub rozwarstwienia leżącego mięśnia., Za pomocą zdjęć rentgenowskich, prowadnice są umieszczane przez skórę i do kręgów kręgowych wzdłuż pożądanych ścieżek dla śrub. Następnie wkręty są umieszczane nad prowadnicami i podążają ścieżką przewodów. Śruby te mają tymczasowe przedłużacze, które rozciągają się na zewnątrz skóry, a następnie są usuwane po pomocy w prowadzeniu przejścia prętów w celu połączenia i zabezpieczenia śrub. Dzięki zastosowaniu nawigacji rdzeniowej i robotów, oprzyrządowanie rdzeniowe jest umieszczane bezpieczniej i dokładniej.,

bezpośrednie boczne drogi dostępu

w niektórych przypadkach, szczególnie tych związanych z kręgosłupem lędźwiowym, zbliżanie się do kręgosłupa od strony ciała powoduje zmniejszenie bólu, ze względu na ograniczoną ilość tkanki mięśniowej blokującej drogę. Takie podejście jest zazwyczaj wykonywane z pacjentem po jego stronie. Następnie zwijacz rurowy dokuje się z boku kręgosłupa, aby umożliwić dostęp do dysków i kości kręgosłupa.,

Torakoskopowa Droga dostępu

w zależności od stanu pacjenta może być konieczne uzyskanie dostępu do przedniej części kręgosłupa piersiowego, zlokalizowanej w klatce piersiowej i otoczonej sercem i płucami. Tradycyjne metody dostępu często obejmują otwieranie klatki piersiowej przez duże nacięcia, które mogą również wymagać usunięcia jednego lub więcej żeber. Jednak dostęp do torakoskopii polega na wielu małych nacięciach, przez które można włożyć działające porty i Kamery w celu ułatwienia operacji.,

w przypadku operacji MIS zastosowano szereg specyficznych technik. Chociaż pole nadal się rozwija, poniższa lista podkreśla niektóre z najczęstszych opcji.

Dyskektomia: krążki rdzeniowe są zasadniczo elastycznymi pierścieniami z miękkim materiałem wewnątrz, które służą jako poduszki między kośćmi kręgowymi. Jeśli elastyczny pierścień zostanie osłabiony, tkanka miękka wewnątrz może wytłaczać — lub przepuklina-poza elastycznym pierścieniem. Przepuklina materiału dysku może kompresować nerwy przechodzące przez, powodując ból., Jeśli leczenie chirurgiczne jest zalecane do przycinania lub usuwania przepukliny dysku, może być możliwe, aby wykonać tę procedurę z MIS operacji za pomocą rozszerzaczy rurowych i mikroskopu lub endoskopu.

Dekompresja kręgosłupa: zwężenie kręgosłupa, które jest zwężeniem kanału kręgowego, jest częstym stanem, który może spowodować kompresję nerwów. Może to powodować różne objawy, w tym ból, drętwienie i osłabienie mięśni., Jeśli operacja jest zalecana, może być możliwe usunięcie kości i tkanek miękkich powodujących ucisk nerwów przez podejście MIS za pomocą rozszerzaczy rurowych i mikroskopu lub endoskopu. Do bardziej powszechnych procedur dekompresyjnych należą laminektomia i foraminotomia.

Transforaminal lędźwiowa fuzja międzyzębowa (Tlif): jest to technika MIS, która jest wykonywana u pacjentów z opornym mechanicznym bólem dolnego grzbietu i korzeniowym związanym z kręgozmykiem, chorobą zwyrodnieniową dysku i nawracającą przepukliną dysku., Zabieg wykonywany jest z tyłu (z tyłu) z pacjentem na brzuchu. Wykorzystując dwa małe nacięcia, śruby i pręty są umieszczone między dwoma lub więcej poziomami kręgów. Dysk międzykręgowy jest usuwany, a klatka wypełniona kośćmi jest umieszczana w tej pustce w celu stabilizacji poziomów dotkniętych.,

lekarz będzie mógł określić, które operacje MIS, jeśli w ogóle, mogą być opcją leczenia schorzeń kręgosłupa., W niektórych sytuacjach operacja MIS może nie być tak bezpieczna i skuteczna jak tradycyjna operacja otwarta. Jeśli tak, lekarz będzie w stanie poinformować Cię o względnym ryzyku i korzyściach. Ponadto, istnieją pewne warunki, które nie są naprawdę uleczalne z operacji MIS.

• ostroga kostna: wzrost kostny lub szorstkie krawędzie kości (znany również jako osteofita).
• Dekompresja: zabieg chirurgiczny wykonywany w celu zmniejszenia ciśnienia i złagodzenia bólu spowodowanego uderzeniem kości i / lub materiału dysku na rdzeń kręgowy lub nerwy.,
• zwyrodnienie dysku: zwyrodnienie lub zużycie dysku. Dysk w kręgosłupie może ulec pogorszeniu lub zużyciu w czasie. Pogorszenie stanu dysku może lub nie może powodować bólu.
• Dyskektomia: chirurgiczne usunięcie części lub całości krążka międzykręgowego, wykonywane w celu odciążenia korzenia nerwu lub rdzenia kręgowego.
• wycięcie: usunięcie przez odcięcie materiału, jak przy usuwaniu płyty.
• faset: tylna struktura kręgu, która artykuluje (łączy) z fasetą sąsiedniego kręgu, tworząc staw fasetowy, który umożliwia ruch w kręgosłupie., Każdy kręg ma prawy i lewy górny (górny) aspekt oraz prawy i lewy dolny (dolny) aspekt.
• Otwór: normalne występujące otwarcie lub przejście w kręgach kręgosłupa, przez które przemieszczają się korzenie nerwu rdzeniowego.
• Foraminotomia: chirurgiczne otwarcie lub powiększenie otworu kostnego przechodzącego przez korzeń nerwu, gdy opuszcza kanał kręgowy, w celu zwiększenia przestrzeni dla tego nerwu.,
• przepuklina dysku: stan, znany również jako poślizgnął lub pęknięty dysk, w którym galaretowaty materiał rdzenia dysku wybrzuszenia z pozycji i kładzie bolesny nacisk na otaczające korzenie nerwowe.
• otwór międzykręgowy: otwór między kręgami, przez który nerwy opuszczają kręgosłup i rozciągają się na inne części ciała. Znany również jako otwór nerwowy.
• kifoza: stan, w którym górna część pleców wygina się do przodu, czasami prowadząc do pojawienia się garbu z tyłu., Kifoza może wynikać z lat złej postawy, złamań kręgosłupa związanych z osteoporozą, urazów lub problemów rozwojowych.
• blaszka: spłaszczona lub łukowata część łuku kręgowego, tworząca dach kanału kręgowego.
• laminektomia: chirurgiczne usunięcie tylnej części kręgu w celu uzyskania dostępu do rdzenia kręgowego lub korzeni nerwowych, w celu usunięcia guzów, leczenia urazów kręgosłupa lub zmniejszenia nacisku na korzeń nerwowy.
• Laminotomia: otwór wykonany w blaszce, w celu odciążenia korzeni nerwowych., W przeciwieństwie do laminektomii (gdzie cała blaszka jest usuwana), laminotomia zazwyczaj polega na usunięciu tylko połowy blaszki (strona, w której pacjent ma objawy).
• lordoza: krzywe Lordotyczne odnoszą się do wewnętrznej krzywej odcinka lędźwiowego kręgosłupa. U niektórych pacjentów, może to stanowić deformację kręgosłupa, zwany również swayback, który występuje, gdy dolnej części pleców krzywe do wewnątrz bardziej niż normalnie. Patologiczne lub nadmierne lordozy mogą być spowodowane przez osteoporozę lub kręgozmyk. Otyłość, wrodzone zaburzenia lub nadmierna rekompensata za kifozę mogą przyczynić się do tego stanu.,
• facetektomia przyśrodkowa: procedura, w której część twarzy jest usuwana w celu zwiększenia przestrzeni w kanale kręgowym.
• korzenie nerwowe: początkowa część nerwu rdzeniowego; korzeń nerwu jest przedłużeniem ośrodkowego układu nerwowego, który zaczyna się w kanale kręgowym, a kończy w kończynach (palce, palce u stóp). Jego celem jest przesyłanie informacji sensorycznych z kończyny do mózgu i poleceń motorycznych z mózgu do kończyny.,
• szypułka: kostna część każdej strony łuku nerwowego kręgu, która łączy blaszkę (część tylna) z ciałem kręgowym (część przednia).
• przezskórne:
• Pseudarthrosis: ruch kości w miejscu złamania lub fuzji wynikające z nieodpowiedniego gojenia złamania lub niepowodzenie fuzji do prawidłowego dojrzewania. Może to również wynikać z niepowodzenia rozwojowego.
• skolioza: boczne (boczne) skrzywienie kręgosłupa.,
• zwężenie kręgosłupa: nieprawidłowe zwężenie kręgosłupa, które może powodować ucisk na rdzeń kręgowy, worek kręgowy lub korzenie nerwowe powstałe z rdzenia kręgowego.
• proces kolczasty: smukła projekcja kości z tyłu kręgu, do którego przymocowane są mięśnie i więzadła.
• Spondylitis: zapalenie kręgów.
• kręgozmyk: przesunięcie do przodu jednego kręgu na drugim.
• spondyloza: zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa, najczęściej dotyczące krążków międzykręgowych, a także stawów.,

• Endoskop: cienka, światłowodowa rurka ze światłem i soczewką, służąca do badania wnętrza ciała pacjenta; zapewnia małoinwazyjny dostęp do zabiegów diagnostycznych i chirurgicznych.
• Fluoroskop: urządzenie obrazujące, które wykorzystuje promienie rentgenowskie do oglądania wewnętrznych struktur ciała na ekranie, śródoperacyjnie.
• laparoskop: instrument umożliwiający wizualizację określonych struktur w ciele. Wykonuje się małe nacięcie chirurgiczne, przez które umieszcza się laparoskop., Szereg rurek może być prowadzony przez to samo nacięcie lub inne małe nacięcia, umożliwiając użycie sond i innych instrumentów.
• Minimally invasive tubular retractor (MITR): technologia rozszczepiania mięśni po raz pierwszy wprowadzona w 1995 roku w połączeniu z dyskektomią mikroendoskopową. Zwijacz rurowy służy do tworzenia tunelu w dół do kręgosłupa i może być dostępny w różnych rozmiarach, nawet tak małych, jak 1,4 cm średnicy (około 1/2 cala)., Stosuje się podejście” rozszczepiania mięśni”, w którym zwijacz rurowy jest przepuszczany przez tunel w mięśniach pleców, a nie odrywa mięśnie od kręgosłupa, jak to ma miejsce w otwartych procedurach. Takie podejście ogranicza uszkodzenia mięśni wokół kręgosłupa i zmniejsza utratę krwi podczas operacji.
• portale: urządzenia, które zapewniają przejście, przez które chirurg działa podczas zabiegów endoskopowych. Po nacięciu stosuje się rozszerzacze, aby dotrzeć do obszaru kręgosłupa, nad którym pracuje chirurg., Fluoroskopia służy do zlokalizowania odpowiedniego poziomu w czasie zabiegu. W trakcie zabiegu wykorzystywane są przyrządy do kontynuowania rozwarstwienia przez portal. Gdy portal jest usuwany, cała tkanka spada z powrotem na miejsce. W celu uniknięcia uszkodzenia tkanki poprzez przesuwanie przyrządów do i z przejścia, zwijacz portalowy lub rurowy umieszcza się w nacięciu, aby utrzymać tkankę i pozostawić na miejscu przez cały czas procedury. Są otwarte i zamknięte portale. Portale stosowane w kręgosłupie piersiowym mają zwykle od 11 do 12 mm, podczas gdy portale stosowane w jamie brzusznej są zwykle większe., Wszystkie instrumenty i implanty muszą być zaprojektowane tak, aby pasowały do tych małych przejść i wykonywać funkcje chirurgiczne, gdy dotrą do miejsca.

Spinal fusion to operacja, która tworzy solidne połączenie między dwoma lub więcej kręgów. Procedura ta może pomóc w wzmocnieniu i stabilizacji kręgosłupa, a tym samym może pomóc złagodzić silny i przewlekły ból pleców.

prawie wszystkie opcje leczenia chirurgicznego fusing kręgosłupa obejmują umieszczenie przeszczepu kostnego między kręgami., Przeszczepy kostne mogą być pobrane z biodra lub z innej kości u tego samego pacjenta (autoprzeszczep) lub z banku kości (przeszczep allogeniczny). Przedłużacze do przeszczepów kostnych i białka morfogenetyczne kości (hormony, które powodują wzrost kości w organizmie) mogą być również stosowane w celu zmniejszenia lub wyeliminowania potrzeby przeszczepów kostnych.

fuzja może, ale nie musi, obejmować użycie dodatkowego sprzętu (oprzyrządowania), takiego jak płyty, śruby i klatki. To połączenie przeszczepu kostnego z kośćmi kręgosłupa zapewni trwałe połączenie między tymi kośćmi., Gdy to nastąpi, sprzęt nie jest już potrzebny, ale większość pacjentów woli zostawić sprzęt na miejscu, a nie przejść przez kolejną operację, aby go usunąć. Fuzja może być czasami wykonywana przez mniejsze nacięcia za pomocą technik MIS. Zastosowanie zaawansowanej fluoroskopii, endoskopii i nawigacji poprawiło dokładność nacięć i umieszczenia sprzętu, minimalizując uraz tkanek, umożliwiając jednocześnie podejście MIS.,

• Minimally Invasive Lateral Interbody Fusion
• Minimally Invasive Posterior lędźwiowy Interbody Fusion (PLIF)
• Minimally Invasive Transforaminal lędźwiowy Interbody Fusion (TLIF)
• Minimally Invasive Posterior Thoracic Fusion

AANS nie zatwierdza żadnych zabiegów, procedur, produktów ani lekarzy wymienionych w te kartki z informacjami o pacjentach. Informacje te są dostarczane jako usługa edukacyjna i nie mają na celu służyć jako porada medyczna., Każdy, kto szuka konkretnej porady lub pomocy neurochirurgicznej, powinien skonsultować się ze swoim neurochirurgiem lub zlokalizować go w swojej okolicy za pomocą internetowego narzędzia Aans 'Find a Board-certified neurochirurg”.

---