Monopol został zaprojektowany 100 lat temu, aby uczyć niebezpieczeństw kapitalizmu
grałeś ostatnio w monopol? A może węże i drabiny? Te gry planszowe są przykładami 100-letnich gier, w które wielu gra do dziś.
ale sposób, w jaki są dziś odtwarzane, może nie dawać lekcji, którymi ich projektanci chcieli się podzielić.
na początku XX wieku dzieci były częścią stałej siły roboczej. Posiadali kilka zabawek. Kiedy amerykańscy producenci tworzyli gry, budowali je, aby sprzedawać je rodzicom: uczyć, a także bawić.,
Postępowa pisarka Elizabeth Magie Phillips stworzyła monopol w 1904 roku, aby uczyć graczy o zagrożeniach związanych z koncentracją bogactwa. Pierwotnie nazywany The Landlord 's Game, celebrował nauki antymonopolisty Henry 'ego George' a, którego szeroko czytana książka Progress and Poverty, opublikowana w 1879, argumentowała, że rządy nie mają prawa do opodatkowania pracy. Mieli tylko prawo do opodatkowania ziemi.
, Jego pierwotne przesłanie, że wszyscy powinni korzystać z bogactwa, zostało przekształcone do jego obecnej wersji-gdzie miażdżysz przeciwników gromadząc bogactwo – przez jego drugiego dewelopera, bezrobotnego inżyniera ogrzewania o imieniu Charles Darrow. W połowie lat trzydziestych zamówienia na grę stały się tak rozległe, że pracownicy Parker Brothers wpatrywali się w formularze zamówień w koszach na pranie.
Gry o znaczeniu
wiele gier, które są obecnie w obiegu, ma ponad sto lat. Pitt (pierwotnie Gavitt ' s Stock Exchange) powstał podczas paniki gospodarczej, niepowodzeń kolejowych, spekulacji i ruchów antymonopolowych. Opatentowana przez Harry ' ego E. Gavitta w 1903 roku, gra została zaprojektowana (jak mówi Regulamin), aby odtworzyć „emocje i zamieszanie na giełdach akcji i zbóż”.
gracze starają się zdobyć monopol na rynku gospodarczym., Zbierają wszystkie kopie jednego produktu i zawyżają jego wartość, aby czerpać znaczne zyski.
monopol i Pitt nauczali ekonomii, podczas gdy zsypy i drabiny koncentrowały się na moralności.
zsypy i drabiny zostały zainspirowane rozgrywkami rozgrywanymi w Azji Południowej około 1000 lat temu. Wiele z tych gier miało wyraźne Hinduskie motywy religijne. Miały one różne nazwy: Nepal( Nāgapāśa), Tybet (gra Wyzwolenia) i Indie (Jñāna Chaupār). Buddyjski mnich, Sa-skya Pandita, stworzył grę Wyzwolenia dla swojej chorej matki w XIII wieku., Prawdopodobnie opierał się na wcześniejszych formach gry, z którymi zetknął się w ramach swoich pielgrzymek.
w Nāgapāśa gracze próbowali dotrzeć do królestwa jednego z hinduskich bogów. W grze Wyzwolenia dążyli do osiągnięcia nirwany.
brytyjscy i amerykańscy producenci pozbawili grę swojej religii, ale zachowali nacisk na moralność i gra pozostała taka sama: poruszanie się w górę po planszy oznacza dobre decyzje moralne; cofanie się jest karą za złe wybory.,
narzędzia dydaktyczne
Zabawki i gry były dla nauczycieli i rodziców sposobem na przygotowanie dzieci do dorosłego życia. Rodzice używali zabawek mechanicznych, aby uczyć chłopców inżynierii. Używali lalek, aby uczyć dziewcząt szycia, pomysłowości i zarządzania domem. Był to jeden ze sposobów na przyjęcie złożonych pomysłów na temat społeczeństwa i przełożenie ich na formy, które dzieci mogły zrozumieć.
Granie w gry może być również sposobem na naukę historii. Podczas wojny filipińsko-amerykańskiej projektanci gier stworzyli Merry War, aby uczyć dzieci o konflikcie.,
w 1899 roku, felietonista gazety w Seattle Post-Intelligencer napisał, że ” twórcy zabawek…są tak czujni, jak politycy i naukowcy, aby być na bieżąco z wydarzeniami dnia.”
zmiany na rynku
w latach 60.producenci zaczęli reklamować się bezpośrednio do dzieci, a nie do ich rodziców., Podkreślali podniecenie swoich produktów nad ich wartością edukacyjną.
w tym samym czasie niepokoje o prawa obywatelskie, wzrost feminizmu i szybkie innowacje technologiczne sprawiły, że świat wydawał się nieprzewidywalny. Jak możecie przygotować swoje dzieci do dorosłego życia, kiedy przyszłość wydawała się tak trudna do zrozumienia?
dzisiaj lekcje pozostają osadzone w wielu grach planszowych, ale siedzą poza grami tylko dla Zabawy. Gry planszowe nie są już kluczowym miejscem przekazywania informacji między pokoleniami.,
mimo wszystko, co się zmieniło, nadal gramy w te stare gry, nawet jeśli nie pamiętamy ich lekcji.