narzędzia i zasoby
wysłany: 22 lipca 2020; zaktualizowany: 22 lipca 2020
przez Anna Swartwood House, [email protected]
nikt nie wie dokładnie, jak wyglądał Jezus. nie są znane jego wizerunki z jego życia. Profesor historii sztuki Anna Swartwood House pisze w rozmowie o skomplikowanej historii obrazów Chrystusa i tym, jak historycznie służyły one wielu celom.,
obraz Jezusa jako białego, Europejskiego człowieka został poddany ponownej kontroli w tym okresie introspekcji nad dziedzictwem rasizmu w społeczeństwie.
gdy protestujący wzywali do usunięcia konfederackich posągów w USA, aktywista Shaun King poszedł dalej, sugerując, że murale i grafiki przedstawiające „białego Jezusa” powinny „zejść.”
jego obawy dotyczące przedstawienia Chrystusa i tego, jak jest on używany do podtrzymywania pojęć białej supremacji, nie są odosobnione. Wybitni uczeni i arcybiskup Canterbury wezwali do ponownego rozważenia wizerunku Jezusa jako białego człowieka.,
jako Europejski historyk sztuki renesansu badam ewoluujący obraz Jezusa Chrystusa od 1350 do 1600 r.n. e. Niektóre z najbardziej znanych przedstawień Chrystusa, od „Ostatniej Wieczerzy” Leonarda da Vinci do „Sądu Ostatecznego” Michała Anioła w Kaplicy Sykstyńskiej, powstały w tym okresie.
ale najczęściej reprodukowany obraz Jezusa pochodzi z innego okresu. Jest to światłooka, jasnowłosa „Głowa Chrystusa” Warnera Sallmana z 1940 roku. Sallman, były artysta komercyjny, który tworzył sztukę do kampanii reklamowych, z powodzeniem wprowadził ten obraz na rynek światowy.,
dzięki współpracy Sallmana z dwoma Chrześcijańskimi firmami wydawniczymi, jedną protestancką i jedną katolicką, Głowa Chrystusa została umieszczona na wszystkich kartkach modlitewnych, witrażach, fałszywych obrazach olejnych, kalendarzach, śpiewnikach i lampkach nocnych.
malarstwo Sallmana kulminuje długą tradycję białych Europejczyków tworzących i rozpowszechniających obrazy Chrystusa wykonane na ich własny obraz.
w poszukiwaniu Świętego Oblicza
historyczny Jezus prawdopodobnie miał brązowe oczy i skórę innych Żydów z pierwszego wieku z Galilei, regionu biblijnego Izraela., Ale nikt nie wie dokładnie, jak wyglądał Jezus. Nie są znane wizerunki Jezusa z jego życia i chociaż Królowie Starego Testamentu Saul i Dawid są wyraźnie nazywani wysokimi i przystojnymi w Biblii, niewiele wskazuje na pojawienie się Jezusa w Starym lub Nowym Testamencie.
nawet te teksty są sprzeczne: Stary Testament prorok Izajasz czyta, że przyszły Zbawiciel „nie miał piękna ani majestatu”, podczas gdy Księga Psalmów twierdzi, że był „piękniejszy niż dzieci ludzkie”, słowo „sprawiedliwy” odnosi się do fizycznego piękna.,
najwcześniejsze wizerunki Jezusa Chrystusa pojawiły się w I-III wieku n. e., pośród obaw o bałwochwalstwo. Chodziło im mniej o uchwycenie rzeczywistego wyglądu Chrystusa niż o wyjaśnienie jego roli jako władcy lub Zbawiciela.
aby jasno wskazać te role, wczesnochrześcijańscy artyści często opierali się na synkretyzmie, czyli łączyli formaty wizualne z innych kultur.
prawdopodobnie najbardziej popularnym obrazem synkretycznym jest Chrystus jako Dobry Pasterz, bez brody, młodzieńcza postać oparta na pogańskich przedstawieniach Orfeusza, Hermesa i Apolla.,
w innych powszechnych przedstawieniach Chrystus nosi togę lub inne atrybuty cesarza. Teolog Richard Viladesau twierdzi, że dojrzały, brodaty Chrystus, o długich włosach w stylu „syryjskim”, łączy w sobie cechy m.in. greckiego boga Zeusa i starotestamentowej postaci Samsona.
Chrystus jako autoportrecista
pierwsze portrety Chrystusa, w sensie autorytatywnych podobizn, uważano za Autoportrety: cudowny „obraz nie wykonany ludzkimi rękami” lub acheiropoietos.
wiara ta powstała w VII wieku n. e.,, na podstawie legendy, że Chrystus uzdrowił Króla Abgara z Edessy w dzisiejszej Urfie w Turcji, poprzez cudowny obraz jego twarzy, obecnie znany jako Mandylion.
podobna legenda przyjęta przez zachodnie chrześcijaństwo między Xi a XIV wiekiem opowiada o tym, jak przed śmiercią przez ukrzyżowanie Chrystus pozostawił wrażenie swojej twarzy na welonie Świętej Weroniki, obraz znany jako volto santo lub „Święte Oblicze”.”
te dwa wizerunki, wraz z innymi podobnymi relikwiami, stały się podstawą ikonicznych tradycji o „prawdziwym obrazie” Chrystusa.,
z perspektywy historii sztuki artefakty te wzmocniły już ustandaryzowany wizerunek brodatego Chrystusa o długich do ramion, ciemnych włosach.
w renesansie europejscy artyści zaczęli łączyć ikonę i portret, tworząc Chrystusa na własne podobieństwo. Stało się to z różnych powodów, od utożsamiania się z ludzkim cierpieniem Chrystusa po komentowanie własnej mocy twórczej.,
XV-wieczny sycylijski malarz Antonello da Messina, na przykład, namalował małe obrazy cierpiącego Chrystusa sformatowane dokładnie tak, jak Jego portrety zwykłych ludzi, z tematem umieszczonym między fikcyjnym parapetem a prostym czarnym tłem i podpisał „Antonello da Messina painted me.”
XVI-wieczny niemiecki artysta Albrecht Dürer zatarł granicę między świętym obliczem a własnym wizerunkiem w słynnym Autoportrecie z 1500 roku. W tym upozował z przodu jak ikona, z brodą i bujnymi włosami do ramion przypominającymi Chrystusa., Monogram ” AD ” mógł być równoznaczny z „Albrechtem Dürerem” lub „Anno Domini” – ” w Roku Pańskim.”
w czyim obrazie?
zjawisko to nie ograniczało się tylko do Europy: istnieją XVI – i XVII-wieczne obrazy Jezusa o cechach np. etiopskich i indyjskich.
w Europie jednak obraz jasnoskórego Europejskiego Chrystusa zaczął wpływać na inne części świata poprzez Europejski handel i kolonizację.
„Adoracja Trzech Króli” włoskiego malarza Andrei Mantegny z A. D., 1505 r. przedstawia trzech odrębnych mędrców, którzy według jednej ze współczesnych tradycji pochodzili z Afryki, Bliskiego Wschodu i Azji. Prezentują one drogie przedmioty z porcelany, agatu i mosiądzu, które byłyby cenione import z Chin i imperiów perskich i osmańskich.
ale jasna skóra i niebieskie oczy Jezusa sugerują, że nie jest on Bliski Wschodu, ale urodzony w Europie. A fałszywy Hebrajski skrypt haftowany na mankietach Maryi i hemline stanowi skomplikowany związek z Judaizmem Świętej Rodziny.,
we Włoszech, w Mantegnie, antysemickie mity były już powszechne wśród większości ludności chrześcijańskiej, a Żydzi często segregowane do własnych kwartałów dużych miast.
artyści starali się zdystansować Jezusa i jego rodziców od ich żydostwa. Nawet pozornie małe atrybuty, takie jak przekłute uszy – kolczyki były kojarzone z Żydami, ich usunięcie z nawróceniem na chrześcijaństwo – mogły reprezentować przejście do chrześcijaństwa reprezentowanego przez Jezusa.,
znacznie później siły antysemickie w Europie, w tym naziści, próbowały całkowicie rozwieść Jezusa z jego judaizmu na rzecz Aryjskiego stereotypu.
Biały Jezus za granicą
gdy Europejczycy kolonizowali coraz bardziej oddalone ziemie, przywieźli ze sobą Europejskiego Jezusa. Jezuiccy misjonarze założyli szkoły malarskie, które uczyły nowych nawróconych sztuki chrześcijańskiej w trybie europejskim.,
mały ołtarz wykonany w szkole Giovanniego Niccolò, włoskiego jezuity, który założył „seminarium malarzy” w Kumamoto, w Japonii, około 1590 roku, łączy w sobie tradycyjne japońskie złocone i perłowe Sanktuarium z obrazem wyraźnie białej, Europejskiej Madonny z Dzieciątkiem.
w kolonialnej Ameryce Łacińskiej – nazywanej przez europejskich kolonistów „nową Hiszpanią” – wizerunki białego Jezusa wzmocniły system kastowy, w którym biali, Chrześcijańscy Europejczycy zajmowali najwyższą pozycję, podczas gdy ci o ciemniejszej skórze z postrzeganego mieszania się z rdzenną populacją plasowali się znacznie niżej.,
Obraz Nicolasa Correi z 1695 roku przedstawiający Świętą różę z Limy, pierwszą świętą katolicką urodzoną w „Nowej Hiszpanii”, ukazuje jej metaforyczne małżeństwo z jasnoskórym, jasnoskórym Chrystusem.
uczeni Edward J. Blum i Paul Harvey twierdzą, że w wiekach po europejskiej kolonizacji obu Ameryk wizerunek białego Chrystusa kojarzył go z logiką imperium i mógł być użyty do usprawiedliwienia ucisku rdzennych i Afroamerykanów.
w wielorasowej, ale nierównej Ameryce, było nieproporcjonalne przedstawienie białego Jezusa w mediach., Nie tylko głowa Chrystusa Warnera Sallmana była szeroko przedstawiana; duża część aktorów, którzy grali Jezusa w telewizji i filmie, była biała z niebieskimi oczami.
obrazy Jezusa w przeszłości służyły wielu celom, od symbolicznego przedstawienia jego mocy do przedstawienia jego rzeczywistego podobieństwa. Ale reprezentacja ma znaczenie, a widzowie muszą zrozumieć skomplikowaną historię obrazów Chrystusa, które konsumują. 
artykuł został opublikowany na licencji Creative Commons., Przeczytaj oryginalny artykuł.
Banner image Photo credit: obraz przedstawiający Przemienienie Jezusa, opowieść w Nowym Testamencie, kiedy Jezus staje się promieniujący na górze. Artist Raphael /Collections Hallwyl Museum, CC BY-SA