przykład #2: Wichrowe Wzgórza (autorstwa Emily Bronte)

Emily Bronte w Wichrowych Wzgórzach tworzy dwa kontrastujące nastroje dzięki dwóm kontrastującym ustawieniom. Wydarzenia narracji rozgrywają się w dwóch sąsiednich domach: Wichrowych Wzgórzach i Thrushcross Grange. Przygnębiający nastrój powstaje, gdy opisano Wichrowe Wzgórza., Na przykład w rozdziale 12 narrator mówi:

„nie było księżyca, a wszystko pod nim leżało w mglistej ciemności: żadne światło nie świeciło z żadnego domu, daleko lub blisko wszystko zostało ugaszone dawno temu: a ci na Wichrowych wysokościach nigdy nie byli widoczni…”

wręcz przeciwnie, opis tego, co się stało, nie był thrushcross Grange tworzy spokojny i spokojny nastrój:

„wciąż biły dzwony kaplicy gimmerton; a pełny, łagodny przepływ Becka w dolinie przyszedł kojąco na ucho., Był słodkim substytutem dla jeszcze nieobecnego szemrania letnich liści, które zatopiły tę muzykę o Grange, gdy drzewa były w liściu.”

kontrast przedstawiony w Ustawieniach pomaga również w rozwoju różnych znaków. Ludzie z Wichrowych Wzgórz są nieskomplikowani, podczas gdy ci z Thrushcross Grange są wyrafinowani.

Tworzenie nastroju za pomocą tonu

sposób, w jaki pisarz podchodzi do tego tematu i tematu, nazywa się tonem., Czytelnicy zawsze polegają na punkcie widzenia pisarza na wydarzenia zachodzące w opowiadaniu. Obserwują historię jego oczami. Czują to, co pisarz czuje na temat zachodzących wydarzeń i przedstawionego opisu. Dlatego postawa pisarza wywołuje u czytelników uczucia i emocje.,

przykład #3: The Road Not Taken (by Robert Frost)

na przykład zobacz, jak Robert Frost, w swoim wierszu The Road Not Taken, tworzy ponure uczucie poprzez swój ton:

„I shall be telling this with a sigh
gdzieś wieki i wieki stąd:
dwie drogi rozeszły się w lesie, a ja,
wziąłem tę mniej podróżowaną by,
I to wszystko zmieniło.”

Frost informuje nas o swojej przeszłości z” westchnieniem”, które nadaje powyższym linijkom nieszczęśliwy ton, a tym samym wywołuje nieszczęśliwy nastrój., Powstaje nieszczęśliwy nastrój, ponieważ poeta przekonuje nas, że żałuje wyboru, którego dokonał w przeszłości.

Tworzenie nastroju poprzez dykcję

dykcja to wybór słów, których używa pisarz. Dykcja lub dobór słów przekazuje głębokie uczucia i przedstawia wydarzenia, miejsca i postacie w dziele literackim w określonych kolorach, wpływając na sposób, w jaki czytelnicy czują się o nich.,wift)

następujące wiersze z Podróży Guliwera Jonathona Swifta są jednym z wspaniałych przykładów nastrojów stworzonych za pomocą dykcji:

„i będąc nie obcy sztuce wojennej, mam dla niego opis armat, culverinów, muszkietów, karabinków, pistoletów, kul, prochu, mieczy, bagnetów, bitew, oblężeń, odwrotu, ataków, podkopów, kontrataków, bombardowania, walki morskie…”

aby wzbudzić w czytelnikach poczucie obrzydzenia z powodu destrukcyjnych skutków wojny, pisarz wybiera słowa, które są nieomylne, ostre i drażliwe., Dykcja w powyższym fragmencie odpowiada tematowi.

funkcja nastroju

nastrój pomaga w tworzeniu atmosfery w dziele literackim za pomocą oprawy, tematu, dykcji i tonu. Wywołuje u czytelników różne reakcje emocjonalne, a tym samym zapewnia ich emocjonalne przywiązanie do czytanego utworu literackiego. Gdy czytelnicy są emocjonalnie poruszeni, w pełni rozumieją przesłanie, które pisarz próbuje im przekazać.