oda (Polski)
oda—pierwotnie z towarzyszeniem muzyki i tańca, a później zarezerwowana przez poetów romantycznych, aby przekazać swoje najsilniejsze uczucia—jest formalnym przemówieniem do wydarzenia, osoby lub rzeczy nieobecnej. Nazwa pochodzi od greckiego słowa aeidein, oznaczającego śpiewać lub śpiewać i należy do długiej i różnorodnej tradycji poezji lirycznej.
rodzaje ody
istnieją trzy typowe typy ody: Pindarski, Horacki i nieregularny., Pindaryk jest nazwany na cześć starożytnego greckiego poety Pindara, któremu przypisuje się innowację w tej chóralnej formie ody (w przeciwieństwie do monodii, odów śpiewanych przez osoby, które zostały napisane przez greckich poetów lirycznych Alcaeusa i Sappho). Pindaric odes były wykonywane z chórem i tancerzami, a często komponowane dla uczczenia sportowych zwycięstw. Zawierają one formalny otwór lub strofę o złożonej strukturze metrycznej, a następnie antystrofę, która odzwierciedla otwór, oraz epodę, końcową sekcję zamykającą o różnej długości i złożoną z innej struktury metrycznej., Wiersz Williama Wordswortha „Ode on Intimations of Immortality from Recollections of Early Childhood” jest bardzo dobrym przykładem anglojęzycznej ody Pindarycznej. Zaczyna się:
był czas, kiedy łąka, gaj i strumień,
ziemia i każdy wspólny widok
wydawał mi się
ubrany w niebiańskie światło,
chwała i świeżość snu.
nie jest już tak, jak dawniej;-—br>Obróć się, gdzie mogę,
w nocy czy w dzień,
rzeczy, które widziałem, już więcej nie widzę.,
oda Horatiańska, nazwana na cześć rzymskiego poety Horacego, jest na ogół bardziej spokojna i kontemplacyjna niż oda Pindarska. Mniej formalna, mniej ceremonialna i lepiej przystosowana do cichej lektury niż produkcja teatralna, oda Horacjańska zazwyczaj używa regularnego, powtarzającego się wzoru strofy., Przykładem może być wiersz Allena Tate ' a „Ode to The Confederate Dead” (Oda do Konfederacji umarłych), który został tutaj wyciągnięty:
wiersz po wierszu z surową bezkarnością
nagrobki oddają swoje imiona żywiołowi
wiatr wije się bez pamięci;
w rozdartych korytach splajtowane liście
piętrzą się, Natury przypadkowy sakrament
do sezonowej wieczności śmierci;
następnie napędzani przez ostrą kontrolę
nieba do ich wyboru w rozległym oddechu,
śmiertelność.,
oda Nieregularna wykorzystywała wszelkie możliwości formalne, zachowując często ton i elementy tematyczne ody klasycznej. Na przykład „Oda na greckiej urnie” Johna Keatsa została napisana na podstawie jego eksperymentów z sonetem. Inne znane ody to Percy Bysshe Shelley”s „Ode To The West Wind,” Robert Creeley ” s „America,” Bernadette Mayer ” s „Ode on Periods,” i Robert Lowell ” s ” Quaker Graveyard w Nantucket.”
Czytaj więcej odes