Oscary najlepsze piosenki autorskie – ranking!
Randy Newman-If I Didn 't Have You (Monsters, Inc, 2001)
lepsze piosenki Randy Newman były nominowane do Oscarów bez wygranej – decyzja o przeoczeniu zdumiewającego Toy Story 2, Kiedy mnie kochała, jest szczególnie zaskakująca – ale If I Didn' t Have You jest nadal niesamowicie czarująca: paean do przyjaźni śpiewanej przez Billy ' ego Crystala i Johna Goodmana.
Alan Menken i Howard Ashman – Under The Sea (Mała Syrenka, 1989)
Mała Syrenka to film, który zapoczątkował Renesans Disneya, który zdominował kategorię najlepszych piosenek Akademii w latach 90. o tekstach, które robią więcej niż przeciętna piosenka dla dzieci, bawiąc się komentarzem społecznym.,
Alan Menken i Tim Rice – a Whole New World (Aladdin, 1992)
jedyna piosenka Disneya, która dotarła do 1.miejsca w USA – dość niesamowity stan rzeczy sam w sobie – wybiła Whitney Houston I Will Always Love You na szczyty list przebojów i podobnie zapobiegła szaleńczej epce Bodyguarda I Have Nothing, która zdobyła Oscara za najlepszą piosenkę.
Common and John Legend – Glory (Selma, 2014)
Common i John Legend motyw z epopei Praw Obywatelskich Selma jest jednym z mniej znanych ostatnich zdobywców oscara. Stał się tylko drobnym hitem, co wydaje się zaskakujące: serwuje napięcie i euforię w równym stopniu, a zamykający wybuch ekstemporystycznych wokali legendy jest oszałamiający.
Dimitri Tiomkin i Ned Washington – The Ballad of High Noon (High Noon, 1952)
wersja „The Ballad of High Noon” Frankiego Laine ' a – śpiewana w filmie przez Texa Rittera – znalazła się na pierwszej brytyjskiej liście przebojów., To była rzadka nuta ponurego mroku pośród zestawu pieśni wielkich o przytulnym sentymentalizmie. Ale Wersja Rittera jest mroczniejsza i bardziej ponura, ustawiona na surową aranżację perkusji i gitary, pełna uprzedzeń: zupełnie niepodobna do poprzednich zdobywców oscara.
Stephen Sondheim – Sooner or Later (Dick Tracy, 1990)
album Dicka Tracy soundtrack I ' m Breathless jest w dużej mierze pomijany moment w katalogu Madonny powrót, ale prędzej czy później jest naprawdę wielki. Jest to pastisz jazzowy z lat 30., daleko poza muzyczną i wokalną strefą komfortu wokalistki, ale ściąga go ze sporym stylem.,
Three 6 Mafia-It 's Hard Out Here for a Pimp( Hustle & Flow, 2005)
Giorgio Moroder i Tom Whitlock – Take My Breath Away (Top Gun, 1986)
Po zwycięstwie Flashdance ' a w 1983 roku, ballady – zwłaszcza power ballads – królowały na Oscarach przez resztę dekady: wielbiciele Up Where We Belong lub, rzeczywiście, miałem czas mojego życia może się nie zgadzać, ale wybierz jest Moroder wyprodukowany w Berlinie, syntezator ciężki Top Gun smash: piosenka tak sugestywny swojej epoki, jak zapach z Studio Line mus do włosów.,
Michael Gore i Dean Pitchford – Sława (Fame, 1980)
co dziwne, Sława stała się brytyjskim hitem dopiero dwa lata po zdobyciu Oscara: to spin-off serialu, a nie filmu, który stał się numerem 1. Nigdy nie umknęło to metce bycia dźwiękiem milionów szkolnych dyskotek z początku lat 80., maskując, jak elegancko skonstruowana była hybryda disco-rockowa.
31 Harry Warren i Al Dubin – Kołysanka Broadwayu (Gold Diggers of 1935, 1935)
drugi zdobywca Oscara za najlepszą oryginalną piosenkę został wykorzystany w trzech oddzielnych filmach z 1935 roku., Siedemdziesiąt pięć lat później wciąż widać, dlaczego: melodii trudno się oprzeć, a jej przedstawienie nocnego życia Nowego Jorku sprawia, że oszałamiający dom o świcie brzmi jak najlepsza zabawa, jaką można mieć.
Adele i Paul Epworth – Skyfall (Skyfall, 2012)
Wykonuje fantastyczną pracę aktualizacji tradycyjnego podejścia high-drama serii, ze szczególnym ukłonem w stronę wybuchowego podejścia Shirley Bassey: wokal Adele jest podobnie bezczelny i skuteczny.,
Fred Carlin, Jimmy Griffin i Robb Royer – For All we Know (Lovers and Other Strangers, 1970)
wielki przebój w tamtym czasie, komedia romantyczna Lovers and Other Strangers nie jest zbyt pamiętana przez 50 lat. Z tego, co wiemy, ballada napisana przez dwóch członków Bread jest, głównie ze względu na ostateczną wersję The Carpenters. Zdumiewający głos Karen Carpenter, jak zawsze, drażni poczucie zwątpienia i niepokoju pod romantyczną powłoką zewnętrzną i łatwym w słuchaniu połyskiem.,
AR Rahman i Gulzar-Jai Ho (Slumdog Millionaire, 2008)
Oscary w większości uniknęły piosenek nie śpiewanych w języku angielskim, co sprawia, że intensywny, Auto-Tune-heavy Bollywood utwór ar Rahmana jest czymś w rodzaju anomalii. Po jej sukcesie został objęty przez Pussycat Dolls, jako mem internetowy i temat wyborów powszechnych Indyjskiego Kongresu Narodowego w 2009 roku.,
Kristen Anderson-Lopez and Robert Lopez – Remember Me (Coco, 2017)
Remember Me powtarza się w różnych wersjach przez cały dzień umarłych Pixar inspirowane Coco, od mariachi Do Miguel-fronted pop. Każda wersja niesie ze sobą ciężar emocjonalny, takie jest subtelne, delikatne potraktowanie tematu straty. Nie jest to najłatwiejszy temat do napisania w animowanym filmie dla dzieci, ale robi to pięknie.,
Jimmy Van Heusen i Sammy Cahn – All the Way (the Joker is Wild, 1957)
jeden z wielu hitów Franka Sinatry napisanych przez Jimmy 'ego Van Heusena i Sammy' ego Khana, All the Way stał się tak popularny, że przyćmił film, w którym został zaprezentowany; rzeczywiście, przyćmił go do tego stopnia, że The Joker Is Wild – dowcipny dramat o alkoholowym artyście z nocnego klubu, Joe e Lewisie – zakończył się krótko po piosence.,
Lady Gaga, Mark Ronson, Anthony Rossomando i Andrew Wyatt – Shallow (A Star Is Born, 2018)
w pewnym sensie Płyta Lady Gagi i Bradleya Coopera Shallow jest powrotem do utworów, które zdobywały Oscary w latach 80.: jest to w efekcie staromodna Ballada o sile, która zmienia się z kruchości na intensywność belting-it-out. Ale stare sztuczki nadal działają, o czym świadczy jego entuzjastyczny odbiór krytyczny.,
Peter Allen, Burt Bacharach, Christopher Cross& Carole Bayer Sager – Arthur 's Theme (Best That You Can Do) (Arthur, 1981)
wieloletnia podstawa w radiu late-night smooth, the years have been kind to Arthur' s Theme. Jak NEFF jak pop mógł dostać się na wydanie-wzrost MTV zabił rozwijającą się karierę piosenkarza Christophera Crossa z dnia na dzień-amnestia soft-rockowa pozwoliła ludziom spojrzeć poza blask i przyznać, jak fantastyczny, dziwnie poruszający kawałek pisania piosenek leży w jej centrum.,
Barbra Streisand i Paul Williams – Evergreen (A Star Is Born, 1976)
drugi Oscarowy triumf dekady Barbry Streisand: kolejna ballada, która szybko stała się standardem MOR, tym razem z trzeciego remake ' u A Star Is Born, Evergreen chwalił się melodią napisaną przez Streisand, która ściągnęła sztuczkę brzmiącą natychmiast znajomo, jakby zawsze istniała.,
Harry Warren i Mack Gordon-you ' ll Never Know (Hello, Frisco, Hello, 1943)
już było oczywiste, że druga wojna światowa-i zaangażowanie w nią Stanów Zjednoczonych – miało głęboki wpływ na pisanie piosenek w tym kraju: mimo że pochodzi z zestawu muzycznego w 1915 roku, nigdy nie dowiesz się był wspaniały balled przesiąknięty bardzo trafnym rodzajem tęsknoty i trwogi: „odeszłaś i moje serce poszło z tobą, mówię Twoje imię w każdym języku.modlitwa.,”
Paul Jabara – Last Dance (Thank God It ' s Friday, 1978)
pierwszy disco zdobywca Oscara-nothing from Saturday Night Fever nie był nawet nominowany – jest doskonałym przykładem współpracy Donny Summer Z Giorgio Moroder na szczycie: ballada, która zamienia się w ekstatyczny wypełniacz podłogi i jest przykładem napięcia między euforyczną muzyką i melancholijnymi tekstami niemal niezmiennie w sercu najlepszego disco.,
Johnny Mandel i Paul Francis Webster-Cień Twojego uśmiechu (The Sandpiper, 1965)
w połowie lat 60.piosenki, które zdobyły Oscary, mogą wydawać się trochę nudne w porównaniu z popularną muzyką, która wybucha gdzie indziej. Ale temat miłosny Johnny 'ego Mandela i Paula Francisa Webstera z „The Sandpiper” jest tak piękny, że przekracza środek drogi., Jeśli chcesz usłyszeć wersję hiper niż Andy Williams lub Tony Bennett, sprawdź Delfonics ' oszałamiający 1968 soft-soul take.
Rodgers and Hammerstein – it Might As Well Be Spring (State Fair, 1945)
pochodzący z albumu Rogers and Hammerstein ' s musical State Fair, istnieje przekonujący argument, że It Might As Well Be Spring really came into its own when uncoupped from the soundtrack and reworked as a jazz standard: wolna, małogodzinna wersja Sarah Vaughan na jej albumie z 1955 roku Sarah Vaughan In Hi-Fi wyciera podłogę z oryginałem, ujawniając utwór w pełnej okazałości.,
Burt Bacharach i Hal David – Raindrops Keep Fallin' on My Head (Butch Cassidy and the Sundance Kid, 1969)
według wokalisty BJ Thomasa, piosenka Bacharach i Davida początkowo otrzymała wyciszoną odpowiedź: wydana jako singel w październiku 1969 roku, nie stała się hitem, dopóki Butch Cassidy and the Sundance Kid nie został wydany dwa miesiące później, jego łagodny optymizm zrozumiale popularny, gdy Lata 60.,
Ralph Rainger i Leo Robin – Thanks for the Memory (The Big Broadcast of 1938, 1938)
miłe wspomnienie nieudanego małżeństwa – „rozstał się z drobną rzeczą, zastanawiam się, czy zrobiliśmy dobrze” – podpis Bob Hope ' a melodia uderza piękną nutą wistful melancholy. Zauważ, że pozornie ryzykowna linia o delektowaniu się „hash with Dinty Moore” odnosi się niestety tylko do ziemniaków: Dinty Moore to kanapka z peklowaną wołowiną popularna w Detroit.,
James Horner I Will Jennings – My Heart Will Go On (Titanic, 1997)
Céline Dion nienawidziła go i była nękana przez skurcze menstruacyjne podczas nagrywania, a fan Ministry James Cameron nie chciał popowej piosenki na końcu Titanica, ale My Heart Will Go On stał się motywem przewodnim filmu, aby zakończyć je wszystkie. Nie tyle piosenka, co kulminacja piosenki, która trwa pięć minut.,
Ray Evans i Jay Livingston – Que Sera Sera (The Man Who Knew Too Much, 1956)
filmy Alfreda Hitchocka rzadko są celebrowane ze względu na obfitość chwytliwych piosenek, ale Que Sera Sera może być najbardziej chwytliwym Oscarem ze wszystkich: zmienił swój tytuł w powszechnie używane wyrażenie w języku angielskim i ostatecznie przekształcił się we wszystko, od śpiewu piłkarskiego do piosenki soulowej, tej ostatniej Sly Stone.
Kristen Anderson-Lopez and Robert Lopez – Let It Go (Frozen, 2013)
Po Can You Feel The Love Tonight, wiele nagrodzonych Oscarem piosenek Disneya zrobiło się antyalergicznych., Let It Go, jednak, zaznaczał każde pole: unikał schmaltz, pakowane ogromny, przyjazny dla Karaoke refren, był różnie określany jako hymn LGBTQ+ i afirmacji autyzmu. Za nami wszechobecność.
Bruce Springsteen – Streets of Philadelphia (Philadelphia, 1993)
dramat Aids Philadelphia Nie ma wątpliwości, czy tytułowy utwór Neila Younga powinien przegrać z Streets of Philadelphia, ale piosenka Bruce ' a Springsteena, być może łatwiejsza do posłuchania, jest jednak wspaniała: subtelne, rozmyślne badanie choroby i straty.,
Irving Berlin – White Christmas (Holiday Inn, 1942)
trudno sobie teraz wyobrazić, jak przełomowe były białe święta. Bardziej lub mniej wymyślił nowoczesną świecką pieśń bożonarodzeniową, której sukces ujawnił ogromny rynek nostalgicznych przedstawień świątecznych. Co ciekawe, oryginalnie pojawiła się z nutą cynizmu: jej wstępna zwrotka przedstawiała bohatera opalającego się pod palmami w Los Angeles.,
Marvin Hamlisch, Alan Bergman i Marilyn Bergman – The Way We Were (The Way We Were, 1973)
ballady morowe zdominowały Oscary w latach 70.: jedne są w dużej mierze zapomniane, inne stały się standardem. „The Way We Were”, obraz nieudanego związku, który stał się piosenką przewodnią Barbry Streisand, należy do tej drugiej kategorii. Co ciekawe, niektórzy krytycy sugerowali, że jego żałośny ton współgra z amerykańskim nastrojem po Wietnamie.,
Bob Dylan – Things Have Changed (Wonder Boys, 2000)
Żadna nagrodzona Oscarem piosenka nie została poddana tak dużej analizie, jak wszystko się zmieniło. Dylanolodzy oddzielili jego liryczne aluzje i uznali je za wszystko, od komentarza do rzeczywistego filmu po przepowiednię Armagedonu. Cokolwiek, jego zmęczony, oszołomiony ton jest niezwykle wpływowy i jeden z największych współczesnych momentów Dylana.
Eminem-Lose Yourself (8 Mile, 2002)
pierwszy hip-hopowy zdobywca Oscara może być również najlepszym singlem Eminema, koncentrując swoją agresję i liryczny talent z dala od wartości szoku złych gagów smakowych do pięknie szczegółowego przedstawienia amatorskiego rapera pod koniec jego uwięzi pozycji w walce freestyle: „sukces jest moim jedynym motherfucking opcja.”
Elton John i Tim Rice – Can You Feel The Love Tonight? (The Lion King, 1994)
jedna z trzech nominacji od Króla Lwa., Elton John uważał, że krąg życia powinien wygrać; widać jego punkt widzenia, ale dopóki go nie puścisz, Czy czujesz dziś miłość? nie bez powodu była przebojową balladą Disneya: uderza dokładnie w właściwą równowagę między czułością a grandiozą wywołującą uderzenie powietrzem.,
Sammy Fain i Paul Francis Webster – Secret Love (Calamity Jane, 1953)
nagrane przez Doris Day jednym ujęciem, a następnie pokryte przez wszystkich, od Count Basie do George ' a Michaela – tego ostatniego, który podkreśla swój potencjał jako coming-outowy hymn LGBTQ – temat miłosny z Calamity Jane jest niemożliwie wystawny, jego marzycielska jakość doskonale oddaje nastrój tekstów, w których miłość uznana za nieodwzajemnioną okazuje się jednak być odwzajemniona.,
Michel Legrand, Alan Bergman and Marilyn Bergman – The Windmills of Your Mind (the Thomas Crown Affair, 1968)
Oskary ignorowały pop w latach 60., zdominowane przez piosenki, które mogły powstać przed II wojną światową. Jeśli Wiatraki Twojego umysłu nie były popem per se – jego korzenie tkwią we francuskim chanson – to wciąż niesie w sobie mglistą nutę voguish psychodelicznej dziwności w swoich tekstach. Wokal Noela Harrisona-umiarkowanie lepszego piosenkarza niż jego ojciec Rex, co nie mówi zbyt wiele-dodaje pewnej surowości wystawnej aranżacji.,
Leigh Harline and Ned Washington-When You Wish Upon A Star (Pinokio, 1940)
rok później Nad tęczą pojawił się odpowiednik Disneya., When You Wish Upon A Star sprawia, że bardzo dziwna piosenka dla dzieci rzeczywiście-rodzaj świeckiej modlitwy, która podkreśla, że ” los jest miły – przynosi do tych, którzy kochają słodkie spełnienie swojej sekretnej tęsknoty – – i szybko przekroczyła swoje pochodzenie kreskówki i dotarła do dorosłej publiczności: model dla większości wielkich hitów Disneya od tego czasu.
Isaac Hayes-Theme from Shaft (Shaft, 1971)
w kontekście poprzednich zdobywców oscara motyw z Shaft przypomina wybuchającą bombę: nic tak twardego, funky, tego czarnego nigdy nie było nominowane, nie mówiąc już o wygranej. Niezwykle błyskotliwy, niezwykle wpływowy przykład różnorodnych talentów Isaaca Hayesa, jest zarówno kinowy – bujny układ strun – jak i nieapologetycznie ostry. Zła matka, jak powiedział Sam Hayes.,
Jerome Kern and Dorothy Fields – The Way You Look Tonight (Swing Time, 1936)
jeden z zenitów wielkiego amerykańskiego śpiewnika, The Way You Look Tonight is exquisite; melodia Jerome ' a Kern zredukowała jego współautorkę Dorothy Fields do łez na pierwszym przesłuchaniu, a ona odpowiedziała liryką, która jest zarówno emocjonalnie złożona-jest wzruszający smutek pośród romansu – i uderzająco prosta.,
Harold Arlen i Yip Harburg – Over the Rainbow (Czarnoksiężnik z Krainy Oz, 1939)
Co ciekawe, Over the Rainbow został początkowo wycięty z Czarnoksiężnika z Krainy Oz w przekonaniu, że spowalnia film, co byłoby dziwacznym losem dla piosenki, która później nabrała własnego życia jako uniwersalnego hymnu możliwości. Niewiarygodnie, biorąc pod uwagę jego wszechobecność, nigdy nie stracił swojej zdolności do poruszania się, co świadczy o tym, że jego pisarze uderzają w coś znacznie głębszego i bardziej uniwersalnego niż zwykła melodia i liryka.,
Henry Mancini i Johnny Mercer – Moon River (Śniadanie u Tiffany ' ego, 1961)
próbując dokonać jakościowej oceny najlepszego Oscara-wygranie oryginalnej piosenki to niewdzięczne zadanie. Zwycięzcy obejmują dziewięć dekad, przyjmują wiele gatunków i często przeciwstawiają się wszelkim porównaniom, ich brzmienie i cel są tak szalenie różne., Ale Moon River Henry 'ego Manciniego i Johnny' ego Mercera jest czymś innym: jest tak perfekcyjnie dopracowany, tak bogaty melodycznie, jego teksty tak proste i sugestywne, jego tematy – wanderlust, upływ czasu, przyjaźń – tak uniwersalne i pięknie oddane, że czuje się tak blisko perfekcji bez dalszych pytań, jak pisanie piosenek. Okazało się również nieskończenie plastyczne – czy wykonywane jako jazz, alt-rock, czy w prostej aranżacji gitary i wokalu słyszanej podczas śniadania u Tiffany ' ego, nigdy nie zawodzi.,
- Share on Facebook
- Share on Twitter
- Share on email
- Share on LinkedIn
- Share on Pinterest
- Share on WhatsApp
- Share on Messenger