OSTEOTOMIA Le Fort i (Polski)
Jeśli śruby MMF lub tymczasowe urządzenia kotwiące (tad) są stosowane wewnątrzoperacyjnie, są one usuwane pod koniec operacji, jeśli nie są potrzebne do uzyskania sprężystości. W przypadku zastosowania szyny końcowej można ją przymocować do aparatów ortodontycznych (wsporników) górnej szczęki, aby zapewnić zaplanowaną okluzję i służyć jako wskazówki do adaptacji nerwowo-mięśniowej podczas treningu funkcjonalnego przez około 2 tygodnie po operacji.
w celu zmniejszenia obrzęku zaleca się stosowanie okładów lodowych lub urządzeń chłodzących we wczesnej fazie pooperacyjnej., Dożylne sterydy powinny być również kontynuowane przez krótki okres pooperacyjny w tym samym celu.
profilaktykę antybiotykową kontynuuje się przez 1-5 dni w zależności od charakteru, złożoności i czasu trwania zabiegu chirurgicznego.
szczególnie w chirurgii szczękowej Kontrola dróg oddechowych ma duże znaczenie. Należy podjąć indywidualną decyzję, czy pacjent może być ekstubowany lub powinien pozostać intubowany, dopóki nie będzie jasne, że można ustalić bezpieczne drogi oddechowe.
wczesne pooperacyjne prześwietlenia rentgenowskie są uzyskiwane w celu sprawdzenia prawidłowej pozycji segmentu., W razie potrzeby wykonuje się dodatkowe obrazowanie pooperacyjne.
wymagane są regularne badania kontrolne w celu monitorowania gojenia i okluzji pooperacyjnej. Jeśli problem okluzyjny jest obecny we wczesnej fazie pooperacyjnej, chirurg musi określić jego etiologię. Jeśli wada zgryzu jest wtórna do obrzęku chirurgicznego lub odwarstwienia/zaburzeń mięśni, gumki treningowe mogą być korzystne. Gumy są używane tylko do prowadzenia, ponieważ pożądany jest aktywny ruch żuchwy. Pacjentów należy poinstruować, jak umieścić i wyjąć gumki za pomocą lusterka ręcznego., Jeśli wada zgryzu jest wtórna do problemu kości z powodu nieodpowiedniego pozycjonowania fragmentu, przesuniętego lub uszkodzonego sprzętu lub przemieszczenia kłykciowego podczas operacji, elastyczny trening nie przyniesie żadnych korzyści. Pacjent musi zostać przełożony na operację rewizyjną.
przy każdej wizycie chirurg musi ocenić zdolność pacjenta do odpowiedniej higieny jamy ustnej i pielęgnacji ran, a w razie potrzeby powinien dostarczyć dodatkowych instrukcji.
pooperacyjnie pacjenci będą musieli postępować zgodnie z trzema podstawowymi instrukcjami:
1., Dieta
w chirurgii ortognatycznej wewnętrzne urządzenia mocujące zwykle nie pozwalają na pełne obciążenie funkcjonalne. Miękką dietę należy stosować do 6 tygodni, zaczynając od płynów przez pierwsze 3-4 dni. Gumy można usunąć podczas jedzenia.
2. Higiena jamy ustnej
pacjenci z ranami wewnątrzustnymi muszą być poinstruowani o odpowiednich procedurach higieny jamy ustnej. Obecność aparatów ortodontycznych, szyny i gumek sprawia, że jest to trudniejsze zadanie. Należy użyć małej miękkiej szczoteczki do zębów z pastą do zębów.Wszelkie gumy są zwykle usuwane do procedur higieny jamy ustnej., Dodatkowo płukania antyseptyczne mogą być stosowane we wczesnym okresie pooperacyjnym. Irygator doustny (np. Waterpik) jest bardzo przydatnym narzędziem do pomocy . W przypadku stosowania Waterpik należy zachować ostrożność, aby strumień strumienia nie był kierowany bezpośrednio przez nacięcia wewnątrzustne, aby zapobiec osuszeniu rany we wczesnej fazie pooperacyjnej.
3. Trening funkcjonalny/fizjoterapia
pacjent jest poinstruowany, jak najszybciej przeprowadzić trening funkcjonalny (ćwiczenia otwierające i wycieczkowe). Postęp powinien być monitorowany przez chirurga., W razie potrzeby fizjoterapeuta może wspomóc rehabilitację funkcjonalną. Niezakłócony otwór gębowy o średnicy co najmniej 35 mm powinien być osiągnięty do 4 tygodni po zabiegu.
w przypadku niezakłóconego gojenia, pooperacyjne leczenie ortodontyczne może rozpocząć się zwykle 2 do 6 tygodni po zabiegu, w zależności od przypadku.