Parytet siły nabywczej
obliczanie kursu wymiany PPP jest kontrowersyjne ze względu na trudności ze znalezieniem porównywalnych koszyków towarów do porównania siły nabywczej w poszczególnych krajach.
Szacowanie parytetu siły nabywczej komplikuje fakt, że kraje nie różnią się po prostu jednolitym poziomem cen; różnica w cenach żywności może być większa niż różnica w cenach mieszkań, a także mniejsza niż różnica w cenach rozrywki. Ludzie w różnych krajach zazwyczaj spożywają różne koszyki towarów., Konieczne jest porównanie kosztów koszyków towarów i usług za pomocą wskaźnika cen. Jest to trudne zadanie, ponieważ wzorce zakupowe, a nawet towary dostępne do zakupu różnią się w poszczególnych krajach.
dlatego konieczne jest dostosowanie różnic w jakości towarów i usług. Co więcej, koszyk towarów reprezentatywnych dla jednej gospodarki będzie różnił się od koszyka innych: Amerykanie jedzą więcej chleba, a Chińczycy więcej ryżu. W związku z tym PPP obliczone przy użyciu konsumpcji w USA jako podstawy będzie się różnić od PPP obliczonego przy użyciu Chin jako podstawy., Dodatkowe trudności statystyczne pojawiają się w przypadku porównań wielostronnych, gdy(Jak to zwykle bywa) porównuje się więcej niż dwa kraje.
różne sposoby uśredniania dwustronnych PPP mogą zapewnić bardziej stabilne porównanie wielostronne, ale kosztem zniekształcenia dwustronnych PPP. Są to wszystkie ogólne kwestie indeksowania; podobnie jak w przypadku innych wskaźników cen nie ma sposobu na zmniejszenie złożoności do jednej liczby, która jest równie satysfakcjonująca dla wszystkich celów. Niemniej jednak PPP są zazwyczaj solidne w obliczu wielu problemów, jakie pojawiają się przy porównywaniu kursów rynkowych.,
na przykład w 2005 roku cena galonu benzyny w Arabii Saudyjskiej wynosiła 0,91 USD, a w Norwegii 6,27 USD. Znaczące różnice w cenie nie przyczyniłyby się do dokładności analizy PPP, pomimo wszystkich zmiennych, które przyczyniają się do znaczących różnic w cenie. Należy dokonać więcej porównań i wykorzystać je jako zmienne w ogólnym formułowaniu PPP.
w przypadku porównań PPP w pewnym przedziale czasu należy odpowiednio uwzględnić efekty inflacyjne.,
oprócz kwestii metodologicznych przedstawionych przy wyborze koszyka towarów, szacunki PPP mogą się również różnić w zależności od zdolności statystycznych krajów uczestniczących. Międzynarodowy Program porównawczy, na którym opierają się szacunki PPP, wymaga dezagregacji rachunków narodowych na produkcję, wydatki lub (w niektórych przypadkach) dochody, a nie wszystkie kraje uczestniczące rutynowo dezagregują swoje dane na takie kategorie.
niektóre aspekty porównania PPP są teoretycznie niemożliwe lub niejasne., Na przykład nie ma podstaw do porównywania etiopskiego robotnika, który żyje na teff z tajskim robotnikiem, który żyje na ryżu, ponieważ teff nie jest dostępny w handlu w Tajlandii, a ryż nie jest w Etiopii, więc cena ryżu w Etiopii lub Teff w Tajlandii nie może być ustalona. Ogólnie rzecz biorąc, im bardziej podobna jest struktura cen między krajami, tym bardziej aktualne jest porównanie PPP.
poziomy PPP będą się również różnić w zależności od wzoru używanego do obliczania macierzy cenowych. Możliwe formuły to GEKS-Fisher, Geary-Khamis, IDB i metoda superlatyw., Każdy ma zalety i wady.
łączenie regionów stanowi kolejną trudność metodologiczną. W rundzie ICP w 2005 r. porównano regiony za pomocą listy około 1000 identycznych pozycji, dla których można było znaleźć cenę dla 18 krajów, wybranych tak, aby co najmniej dwa kraje znajdowały się w każdym regionie., Chociaż było to lepsze od wcześniejszych metod „pomostowych”, które nie uwzględniają w pełni różnic w jakości towarów, może ono posłużyć do zawyżania podstawy PPP krajów biedniejszych, ponieważ indeksacja cen, na której opiera się PPP, będzie przypisywać krajom biedniejszym większą wagę konsumowanych towarów w większych udziałach w krajach bogatszych.
istnieje wiele powodów, dla których różne środki nie odzwierciedlają idealnie poziomu życia.,
zakres i jakość towarówedit
towary, które waluta ma „moc” do zakupu, to koszyk towarów różnych typów:
- lokalne, niepodlegające wymianie towary i usługi (takie jak energia elektryczna), które są produkowane i sprzedawane na rynku krajowym.
- towary zbywalne, takie jak towary nietrwałe, które mogą być sprzedawane na rynku międzynarodowym (np. diamenty).
im bardziej produkt należy do kategorii 1, tym jego cena będzie zależeć od kursu wymiany walut, przechodząc w kierunku kursu PPP., I odwrotnie, produkty kategorii 2 mają tendencję do handlu zbliżonego do kursu wymiany walut. (Patrz także efekt Penna).
bardziej przetworzone i drogie produkty mogą być zbywalne, zaliczając się do drugiej kategorii i dryfując z kursu PPP do kursu wymiany walut. Nawet jeśli PPP „wartość” etiopskiej waluty jest trzy razy silniejsza niż Kurs walutowy, nie kupuje trzy razy więcej towarów w obrocie międzynarodowym, takich jak stal, Samochody i mikroczipy, ale towary niehandlowe, takie jak mieszkania, usługi („redukcje wartości”) i uprawy produkowane w kraju., Względna różnica cen między produktami zbywalnymi i niezbywalnymi z krajów o wysokich dochodach do krajów o niskich dochodach jest konsekwencją efektu Balassa-Samuelsona i daje dużą przewagę kosztową pracochłonnej produkcji towarów zbywalnych w krajach o niskich dochodach (takich jak Etiopia), w porównaniu z krajami o wysokich dochodach (takimi jak Szwajcaria).,
przewaga kosztowa przedsiębiorstw nie jest niczym bardziej wyrafinowanym niż dostęp do tańszych pracowników, ale ponieważ wynagrodzenie tych pracowników jest wyższe w krajach o niskich dochodach niż wysokie, względne różnice płac (między państwami) mogą być utrzymywane dłużej niż miałoby to miejsce w innym przypadku. (Jest to inny sposób na powiedzenie, że stawka płacy opiera się na średniej lokalnej wydajności i że jest to poniżej wydajności per capita, że fabryki sprzedające towary zbywalne na rynkach międzynarodowych może osiągnąć.,) Ekwiwalentna korzyść kosztowa pochodzi z towarów niehandlowych, które mogą być pozyskiwane lokalnie (bliżej kursu PPP niż nominalnego kursu wymiany, w którym wypłacane są wpływy). Działają one jako tańszy czynnik produkcji niż jest dostępny dla fabryk w bogatszych krajach. Według PKB PPP trudno jest rozważyć różną jakość towarów w poszczególnych krajach.
pogląd Bhagwati–Kravisa–Lipseya dostarcza nieco innego wyjaśnienia niż teoria Balassy–Samuelsona., Pogląd ten głosi, że poziomy cen dla osób nietradycyjnych są niższe w krajach uboższych z powodu różnic w wyposażeniu w siłę roboczą i kapitał, a nie z powodu niższych poziomów wydajności. Kraje biedne mają więcej siły roboczej w stosunku do kapitału, więc marginalna wydajność pracy jest większa w krajach bogatych niż w krajach biednych. Nontradables wydają się być pracochłonne; dlatego, ponieważ praca jest tańsza w biednych krajach i jest używana głównie do nontradables, nontradables są tańsze w biednych krajach. Płace są wysokie w bogatych krajach, więc nontradables są stosunkowo droższe.,
obliczenia PPP mają tendencję do przeceniania podstawowego wkładu sektorowego i zaniżania wkładu sektora przemysłowego i usługowego w gospodarkę narodu.
bariery w handlu i niemożnościedytuj
prawo jednej ceny, mechanizm leżący u podstaw PPP, jest osłabione przez koszty transportu i rządowe ograniczenia handlowe, które sprawiają, że przemieszczanie towarów między rynkami zlokalizowanymi w różnych krajach jest kosztowne. Koszty transportu zrywają związek między kursami wymiany a cenami towarów wynikającymi z prawa jednej ceny., Wraz ze wzrostem kosztów transportu, tym większy zakres wahań kursów walut. To samo dotyczy oficjalnych ograniczeń handlowych, ponieważ opłaty celne wpływają na zyski importerów w taki sam sposób, jak opłaty za wysyłkę. Według Krugmana i Obstfelda ” każdy rodzaj utrudnień w handlu osłabia podstawy PPP, pozwalając na większe zróżnicowanie siły nabywczej danej waluty w poszczególnych krajach.- Przytaczają przykład, że Dolar w Londynie powinien kupić te same towary, co Dolar w Chicago, co z pewnością nie ma miejsca.,
to przede wszystkim usługi i produkcja branży budowlanej. Nieprzewidziane koszty prowadzą również do odchyleń w PPP, ponieważ ceny nieprzewidzianych kosztów nie są powiązane w skali międzynarodowej. Ceny są określane na podstawie podaży i popytu krajowego, a zmiany tych krzywych prowadzą do zmian koszyka rynkowego niektórych towarów w stosunku do ceny zagranicznej tego samego koszyka. Jeśli ceny walut obcych wzrosną, siła nabywcza danej waluty spadnie w tym kraju.,
Wycena rynkowa występuje, gdy firma sprzedaje ten sam produkt po różnych cenach na różnych rynkach. Jest to odzwierciedlenie różnic między państwami w warunkach zarówno po stronie popytu (np. praktycznie brak popytu na wieprzowinę w państwach islamskich), jak i po stronie podaży (np. czy istniejący rynek dla potencjalnego wchodzącego na rynek produktu ma niewielu dostawców, czy jest już prawie nasycony)., Według Krugmana i Obstfelda to występowanie różnicowania produktów i segmentacji rynków skutkuje naruszeniem prawa jednej ceny i bezwzględnego PPP. Z czasem pojawią się zmiany w strukturze rynku i popycie, które mogą unieważnić względne PPP.
różnice w pomiarze poziomu cenedytuj
pomiar poziomów cen różni się w zależności od kraju. Dane o inflacji z różnych krajów opierają się na różnych koszykach towarowych, dlatego zmiany kursów walutowych nie równoważą oficjalnych miar różnic inflacyjnych., Ponieważ tworzy prognozy dotyczące zmian cen, a nie poziomów cen, względne PPP jest nadal użytecznym pojęciem. Jednak zmiana względnych cen składników koszyka może spowodować, że względne PPP nie zdadzą testów opartych na oficjalnych wskaźnikach cen.
Global poverty line
global poverty line to ogólnoświatowa liczba osób, które żyją poniżej międzynarodowej granicy ubóstwa, określanej jako Dolar za dzień. Linia ta stanowi średnią krajowych linii ubóstwa najbiedniejszych krajów świata, wyrażoną w dolarach międzynarodowych., Te krajowe linie ubóstwa są przeliczane na walutę międzynarodową, a linia globalna jest przeliczana z powrotem na walutę lokalną przy użyciu kursów wymiany PPP z ICP. Kursy walut PPP obejmują dane ze sprzedaży wysokiej klasy produktów niezwiązanych z ubóstwem, które przekreślają wartość artykułów spożywczych i niezbędnych towarów, które stanowią 70 procent konsumpcji ubogich ludzi., Angus Deaton argumentuje, że wskaźniki PPP muszą zostać przecenione do wykorzystania w pomiarze ubóstwa; muszą zostać ponownie zdefiniowane w celu odzwierciedlenia lokalnych miar ubóstwa, a nie globalnych miar, ważenia lokalnych produktów spożywczych i wyłączania produktów luksusowych, które nie są powszechne lub nie mają takiej samej wartości we wszystkich miejscowościach.