PECO Energy Company (Polski)

2301 Market Street
P. O. Box 8699
Philadelphia, Pennsylvania 19101
U. S. A.
(215) 841-4000
Fax: (215) 841-4188

Spółka publiczna
Incorporated: 1902 as Philadelphia Electric Company
pracownicy: 7400
sprzedaż: $3.99 billion
giełdy: Nowy Jork Philadelphia
SICS: 4931 usługi elektryczne i inne łącznie; 4923 gaz
przesyłanie i dystrybucja

Peco Energy Company znalazła się wśród 25 najlepszych amerykańskich zakładów energetycznych pod względem rocznej sprzedaży w 1994 roku., O powierzchni usługowej 2475 mil kwadratowych w południowo-wschodniej Pensylwanii, w tym w mieście Filadelfia, firma obsługuje ponad trzy miliony klientów. Znana jako Philadelphia Electric Company przez większość XX wieku, przedsiębiorstwo zmieniło nazwę na Peco Energy Company w 1994 roku. Na początku lat 90. PECO przygotowało się do mniej regulowanego przemysłu elektrycznego z reorganizacją korporacyjną.,

Philadelphia Electric Company została założona w 1902 roku, ale znajduje swoje początki w Brush Electric Light Company z Filadelfii, która została utworzona w 1881 roku. W 1880 roku Thomas Dolan przekonał dziesięciu najbogatszych przedsiębiorców Filadelfii do zainwestowania w firmę zajmującą się produkcją, nabywaniem, posiadaniem i obsługą różnych urządzeń wykorzystywanych do produkcji światła, ciepła lub energii elektrycznej lub wykorzystywanych w oświetleniu budynków.,”Nowe przedsięwzięcie sprzedało 50 procent akcji, czyli 100 000 USD, na licencję na dynamo łuku szczotkowego, generator elektryczny, który był następnie uważany za najlepszy sposób generowania energii do oświetlenia.

Narzędzia Elektryczne zwyczajowo skupiały się na konkretnym produkcie, takim jak oświetlenie uliczne lub zastosowania przemysłowe, pod koniec 1800 roku. jak sama nazwa wskazuje, firma Brush Electric Light zajmowała się głównie oświetleniem komercyjnym i ulicznym. Pierwszym prezesem Brush Company był Henry Lewis, kupiec towarów suchych, który służył do swojej śmierci w 1886 roku., Dolan, który był skarbnikiem, przewodniczącym Komitetu Wykonawczego i szefem firmy defacto, objął w tym czasie prezydencję. Odpierał wczesną krytykę słupów i drutów szczotki, nadzorował budowę pierwszego stałego zakładu produkcyjnego i pomógł zwiększyć kapitalizację firmy do miliona dolarów na finansowanie budowy i rozbudowy.

na tym wczesnym etapie historii branży elektroenergetycznej, konkurencja i rozdrobnienie charakteryzowały branżę., W tym samym mieście różne napięcia, prądy i częstotliwości dostarczane przez wiele firm utrudniały opracowanie standardowych produktów. Pod koniec XIX wieku zakłady zaczęły się konsolidować w celu zakończenia konkurencji i koordynacji usług. Brush połączył się ze swoim najpotężniejszym rywalem, United States Electric Lighting Company of Pennsylvania, w 1885 roku.

połączone spółki potajemnie utworzyły w 1886 roku „Electric Trust”, znany dziś bardziej jako holding., Tajemnica była wymagana ze względu na nieufność, w jakiej utrzymywała się opinia publiczna i politycy. Trust wkrótce nabył lub kontrolował cztery kolejne małe lokalne przedsiębiorstwa użyteczności publicznej, emitując 3,5 miliona dolarów w obligacjach jako wsparcie finansowe. Jednak wraz z pojawieniem się monopolu na początku lat 80.nasiliła się publiczna i medialna krytyka „monopolu”. „Niepopularność Trustu wynikała z jego samej nazwy. Zarządzanie firmami operacyjnymi nigdy nie przyniosłoby mu dobrej woli”, według Nicholasa B. Wainwrighta w jego historii Philadelphia Electric Company, 1881-1961.,

konkurencja też boli. Jego konkurent, Edison Electric Light Company of Philadelphia, do roku 1892 urósł do poziomu zaufania do zysków. Mniej więcej w tym samym czasie lokalny przedsiębiorca Martin Maloney powrócił do branży elektrycznej po udanym przedsięwzięciu gazowym. Maloney miał nadzieję wyeliminować marnotrawną konkurencję poprzez konsolidację filadelfijskich firm elektrycznych i standaryzację usług., Wyczarterował Pennsylvania Heat, Light and Power Company w 1895 roku z ogromną kapitalizacją 10 milionów dolarów i natychmiast zaczął przejmować konkurentów, przejmując Columbia Electric Light Company i zalotując Philadelphia Edison Company. W marcu 1896 roku połączył się z Edisonem i zasiadł w jego zarządzie.

Kiedy Maloney ' s Pennsylvania Heat przejęło Electric Trust i wszystkie jej spółki zależne, Thomas Dolan dołączył do jej zarządu., W przeciwieństwie do Electric Trust, program konsolidacji Maloney przebiegał stosunkowo płynnie, częściowo ze względu na dobre publiczne postrzeganie jego celów, które stwierdził w swoim pierwszym rocznym raporcie: „aby zapewnić tę klasę usług, która umożliwiłaby firmie dostarczanie swoim klientom energii elektrycznej w takich warunkach, że mogliby z niej korzystać bardziej ogólnie i stosować ją na wiele sposobów, które uniemożliwiały wysokie ceny, oraz aby zademonstrować obywatelom Filadelfii, że korporacja może pracować dla dobra społeczeństwa i jej akcjonariuszy w tym samym czasie.,”Maloney w rzeczywistości obniżył stawki mieszkaniowe poniżej krajowej średniej metropolitalnej.

w 1898 roku Maloney wchłonął pięć z ośmiu pozostałych niezależnych firm oświetleniowych w Filadelfii. Zagrożenie dla jego postępów pojawiło się w następnym roku, wraz z utworzeniem wartej 25 milionów dolarów narodowej firmy elektrycznej. Ten nowy podmiot natychmiast nabył Southern Electric Light and Power Company, jeden z niewielu silnych konkurentów, którzy pozostali. Maloney negocjował fuzję dwóch dużych firm w tym samym roku. Połączenie miało aktywa w wysokości 19,9 mln USD i zysk netto w wysokości 518 000 USD., Firma została założona jako Philadelphia Electric Company (PE) w 1902 roku.

Maloney przeszedł na emeryturę, a następcą na stanowisku prezesa został 29-letni Joseph B. McCall, który poprowadził firmę przez trudny okres reorganizacji prawnej, finansowej i technicznej, która nastąpiła. Zapotrzebowanie gwałtownie wzrosło, a na przełomie wieków było jasne, że przedsiębiorstwo będzie potrzebowało ogromnej centralnej elektrowni. Kiedy PE Stacja a na rzece Schuylkill została ukończona w 1903 roku, była największa w stanie, generując ponad 7000 kilowatów (kw)., Chociaż PE ustandaryzował większość swoich usług jako prąd zmienny, większość śródmieścia Filadelfii, która była obsługiwana przez oddział Edisona, nadal działała na prąd stały do 1935 (odzwierciedlając przekonanie Thomasa Edisona, że prąd zmienny jest niebezpieczny). PE przeniósł się do nowej, większej siedziby na rogu ulic dziesiątej i Chestnut Street w Filadelfii w 1907 roku. Miejsce to pozostało centrum działalności PE do 1973 roku.

wiele czynników sprzyjało dramatycznej ekspansji przemysłu elektrycznego w pierwszych dwóch dekadach XX wieku., Rozbudowano większy i bardziej wydajny sprzęt oraz poszerzono obszary usług o obszary wiejskie. Sponsorowane przez firmę działy sprzedaży promowały urządzenia takie jak Pralka Elektryczna, żelazko, lodówka i odkurzacz, aby zachęcić do zwiększonego wykorzystania energii elektrycznej. Wraz z rozwojem nowych zastosowań energii elektrycznej zapotrzebowanie znacznie wzrosło. PE zwiększył swoje moce wytwórcze, aby sprostać stale rosnącemu zapotrzebowaniu: każda z jednostek o mocy 30 000 i 35 000 kw zainstalowanych w 1915 i 1916 miała wyższą moc niż cały system PE z 1903 (20 000 kw).,

po przystąpieniu Stanów Zjednoczonych do I Wojny Światowej w następnym roku produkcja amunicji, statków i stali w rejonie Filadelfii utrzymywała PE na mocy całej epoki. Firma była często kwestionowana przez niedobory węgla i racjonowanie rządowe w czasie konfliktu. Stuletnia historia opublikowana przez PE w 1981 roku cytowała pracownika epoki, który potwierdził” westchnienie ulgi ” odczuwane na stacji Schuylkill w dniu zawieszenia broni.

w 1918 r.PE miało 103 000 klientów, co w ciągu pięciu lat prawie potroiło się do 306 000 w 1923 r., W tym okresie Przedsiębiorstwo elektryczne dodało dwanaście generatorów o łącznej mocy ponad 300 000 kw. Joseph B. McCall awansował na przewodniczącego firmy w 1924 roku, a zastąpił go Walter H. Johnson, który służył przez cztery lata. W tym samym roku PE zakończył swój pierwszy projekt hydroelektrowni na rzece Conowingo w północno-wschodnim Maryland. Przedsiębiorstwo uzyskało grunty i finansowanie, spełniło wymogi polityczne i regulacyjne oraz pokonało przeszkody budowlane, aby ukończyć jednostkę w 1928 roku., Z mocą 252 000 kw, Zapora wodna zajęła drugie miejsce tylko w Niagara Falls. W tym samym roku William H. Taylor objął prezydenturę PE.

PE odnotował kolejne wpływowe wydarzenie w prosperującej dekadzie lat 20.; połączenie Pensylwania-New Jersey powstało w 1927 roku. Spółdzielnia ta połączyła spółkę Public Service Electric and Gas Company of New Jersey (która od 1923 roku była partnerem PE) i Pennsylvania Power & Light Company (of Allentown) Z Philadelphia Electric., Organizacja wykorzystała regularne wahania w wymaganiach energetycznych każdego przedsiębiorstwa, aby osiągnąć korzyści skali. Na przykład, Allentown doświadczył porannych szczytów w październiku ze względu na działalność górniczą, podczas gdy Newark i Filadelfia osiągnęły szczyty w grudniowym sezonie wakacyjnym. W 1956 roku do trzech pierwszych członków dołączyły General Public Utilities Corporation i Baltimore Gas and Electric Company, kiedy to nazwa spółdzielni została zmieniona na Pennsylvania-New Jersey-Maryland Interconnection (PJM)., Firma Potomac Electric Power Company (PEPCO), obsługująca metropolitan Washington, D. C., dołączyła w 1965 roku. Spółdzielnia promowała oszczędność i niezawodność.

na początku XX wieku obszar usług Philadelphia Electric był otoczony przez trzy główne firmy elektryczne i gazowe pod egidą United Gas Improvement Company (ugi) (która, przypadkowo, miała Thomasa Dolana jako członka zarządu wspólnego z PE). Pomimo podejrzeń opinii publicznej o Monopole, społeczność finansowa postrzegała konsolidację UGI i PE jako ostatecznie nieuniknioną i korzystną., UGI nabyło pakiet kontrolny Philadelphia Electric w lutym 1928 roku, a oba zakłady połączyły się 31 października 1929 roku, dodając 1 380 mil kwadratowych, 88 000 odbiorców energii elektrycznej i 112 000 odbiorców gazu, a także 78 000 kw mocy elektrycznej i trzy zakłady produkujące gaz do Philadelphia Electric. PE zreorganizowano w Filadelfię i pięć podmiejskich dywizji operacyjno-handlowych.

wpływ depresji na Philadelphia Electric został scharakteryzowany przez historyka firmy Nicholasa Wainwrighta jako „nękający, ale nie kaleczący.,”Przychody netto rzeczywiście wzrosły pomimo stałego spadku liczby klientów mieszkaniowych i przemysłowych. Nie było zwolnień na dużą skalę; PE polegał na wyniszczeniu, aby skrócić swoje listy płac. Firma przetrwała na tyle dobrze, że w czasie głębokiej depresji w 1932 roku zamówiła jeden z największych agregatów prądotwórczych epoki. Maszyna o mocy 165 000 kw znana jako „Big Ben” jako pierwsza w kraju spalała sproszkowany węgiel i stosowała elektrostatyczne reduktory emisji. Działał w latach 1935-1977. W 1938 R. Horacy P., Liversidge, który po raz pierwszy został zatrudniony przez PE w 1898 roku jako inspektor przewodów, awansował do kierownictwa firmy. Liversidge ' a przypisuje się kształtowanie nowoczesnej historii firmy.

kryzys przyniósł także nowy ład Franklina D. Roosevelta, a wraz z nim Komisję Papierów Wartościowych i Giełd, która regulowała Działalność holdingów, w 1935 roku. Zakłady elektryczne były regulowane od 1910 roku, ale spółki holdingowe nie były regulowane na początku XX wieku., Chociaż niektóre spółki holdingowe były legalnymi strukturami utworzonymi w celu koordynowania powiązanych branż, wiele z nich było niepewnymi „piramidami” firm. Organizatorzy tych podmiotów korporacyjnych mogli wykorzystać łączną wartość spółek zależnych do finansowania pożyczek, a następnie pobierać opłaty od spółek zależnych za redystrybuowane środki. Jako najstarszy na świecie holding użyteczności publicznej, UGI był niechętny do złożenia zamówienia na zerwanie, ale do 1943 roku Philadelphia Electric ponownie była niezależną firmą. PE zachował podmiejskie zakłady gazowe i elektryczne, które zostały połączone w 1929 roku.,

II wojna światowa ponownie wymusiła koncentrację mocy produkcyjnych na produkcji wojennej: Filadelfia produkowała statki, czołgi i uzbrojenie, a PE dostarczała do tego energię. Przed przystąpieniem Stanów Zjednoczonych do wojny w grudniu 1941 roku, przygotowania te były wykonywane poza normalną produkcją cywilną. Dobrowolne i obowiązkowe ograniczenia w korzystaniu z mocy, jak również ograniczenie produkcji cywilnej, zapobiegły niedoborowi mocy w czasie wojny.,

okres powojenny przyniósł nowy nacisk na działalność gazową PE, szczególnie po 1948 roku, kiedy rurociągi międzystanowe „Big inch” i „Little Big inch” zostały przekształcone z przesyłu ropy naftowej na gaz ziemny. Philadelphia Electric zakończyła w 1964 r. konwersję z produkcji gazu lokalnie na zakup gazu produkowanego w krajach Zatoki Perskiej, a nawet podjęła się własnych prac poszukiwawczych i produkcyjnych pod koniec lat 70.

R. George Rincliffe awansował przez szeregi wykonawcze do prezydentury PE w 1952 r., 10 lat później objął funkcję prezesa i dyrektora generalnego, piastując te stanowiska aż do przejścia na emeryturę w 1971 roku. Podczas swojej kadencji Rincliffe nadzorował niezakłóconą rozbudowę mocy PE za pomocą różnych metod, w tym tradycyjnych generatorów, elektrowni wodnych i energii jądrowej. Firma uruchomiła w 1960 roku elektrownię Eddystone, która była najbardziej wydajnym na świecie agregatem węglowym. W 1962 r. podjęto wspólny projekt generacji minemouth wśród członków PJM, mający na celu stworzenie fabryki Keystone w Indianie w Pensylwanii., Keystone generował energię i łączył PJM z innymi systemami współpracującymi w National Electric Reliability Council, sieci USA/Kanada, która pomagała w wydajnym dostarczaniu energii masowej w całej Ameryce Północnej. Keystone zaczął działać w 1967 roku, w tym samym roku, w którym uruchomiona została Elektrownia szczytowo-pompowa Pennsylvania Electric (największa tego typu) na rzece Susquehanna.,

Philadelphia Electric po raz pierwszy uczestniczyła w badaniach nad wykonalnością wykorzystania energii jądrowej do napędzania elektrowni jako członek Atomic Power Development Associates, Inc., w 1952 roku. Następnie, w 1958 roku, firma dołączyła do ponad pięćdziesięciu innych przedsiębiorstw, aby zbudować prototypowy reaktor nazwany Peach Bottom No. 1. Produkcja jednostki trwała prawie dekadę, ale w tym czasie PE zobowiązał się do udziału w czterech 1-milionowych jednostkach jądrowych. Przedsiębiorstwo uznało wytwarzanie energii jądrowej za kluczowe z dwóch powodów., Po pierwsze, w latach 50. zapotrzebowanie na energię elektryczną gwałtownie wzrosło z powodu pojawienia się Telewizji, zwiększonego komercyjnego i mieszkaniowego wykorzystania klimatyzacji oraz ekspansji przemysłowej. Po drugie, rząd federalny ustanowił pierwsze rygorystyczne kontrole emisji w 1960 roku. Firma uzasadniła, że możliwości jądrowe umożliwią jej utrzymanie standardów obsługi przy jednoczesnym zachowaniu standardów czystego powietrza i wody., Zatrudnienie PE w energetyce jądrowej wydawało się postępować dobrze do 1968 roku, kiedy opóźnienia regulacyjne i inne uniemożliwiły Ukończenie dwóch elektrowni jądrowych w Limerick w Pensylwanii, aż do połowy i końca lat 80.

Robert F. Gilkeson objął ster PE w 1971 roku na początku dekady charakteryzującej się federalnymi, stanowymi i lokalnymi regulacjami praktycznie każdego aspektu swojej działalności, od zatrudnienia po praktyki środowiskowe. Wahania koniunktury wpłynęły na decyzje dotyczące inwestycji kapitałowych i podwyżek stóp procentowych., Gilkeson uruchomił Dział Komunikacji Korporacyjnej w 1975 roku, aby działać jako łącznik między użytecznością a mediami, agencjami rządowymi i opinią publiczną. J. L. Everett, III zastąpił Gilkesona w 1978 roku, w samą porę, aby po raz pierwszy zobaczyć, że całkowita wartość aktywów Philadelphia Electric przekracza 5 miliardów dolarów.

W latach 80. PE zmagał się z kolejną serią przeszkód regulacyjnych i finansowych., Przedsiębiorstwo doznało jednego z najbardziej szkodliwych i traumatycznych epizodów w swojej historii, kiedy inspektorzy z Nuclear Regulatory Commission (NRC) stwierdzili, że pracownik pokoju kontrolnego jest „nieuważny do obowiązków” lub, jak twierdziła Amy Barrett z Financial World w artykule z maja 1990 roku, „operatorzy zostali znalezieni grając w gry wideo i mając walki z gumką w pokojach kontrolnych” w Peach Bottom nuclear facility. Zakład został zamknięty w ciągu 24 godzin i pozostawał zamknięty przez ponad dwa lata. W tym czasie pojawiła się krytyka ze strony NRC i wpływowego Instytutu Energetyki Jądrowej i operacji., Joseph F. Paquette, Jr. został wezwany do PE po krótkiej przerwie, aby w 1988 r.przyjąć stanowisko prezesa i dyrektora generalnego trudnej firmy. Postanowił przekształcić firmę, koncentrując się na długoterminowym planowaniu strategicznym, zarządzaniu zasobami ludzkimi i redukcji zatrudnienia.

w latach 80.i 90., Pennsylvania Public Utilities Commission (PUC) przeprowadziła kilka zmian w Polityce w odniesieniu do Philadelphia Electric, jej operacji jądrowych i jej stawek. W 1982 r. PUC odmówiła zgody na podwyżkę stawek w celu opłacenia drugiej fazy zakładu I wstrzymała projekt., Trzy lata później, gdy pierwszy etap w Limerick dobiegł końca, Komisja dała PE Zielone światło dla Limerick II, ale wyznaczyła rygorystyczne ograniczenia czasowe i finansowe dla projektu. Mimo że zakład osiągnął budżet w wysokości prawie 400 milionów dolarów i dziewięć miesięcy przed planowanym terminem, PUC odmówił zwiększenia stawek, aby pomóc w pokryciu kosztów kapitałowych, powołując się na „nadwyżkę mocy rezerwowej”, a tym samym sugerując, że Limerick II był z natury marnotrawny. Zyski w późnych latach 80. i na początku lat 90. odzwierciedlały dominującą stopę procentową, ponieważ dochód na akcję spadł z wysokiego poziomu prawie 3 milionów dolarów w 1984 r. do 2 dolarów.,33 miliony w 1987 i 0,07 miliona w 1990. W tym samym roku CEO Paquette wprowadził środki cięcia kosztów, które obejmowały program wcześniejszej emerytury, zmniejszył budżet reklamowy i cięcia płac wykonawczych od dwóch do dziesięciu procent. Sam Paquette przyjął drugą obniżkę pensji w tym samym roku.

te wysiłki cięcia kosztów przynosiły owoce przed połową dekady, jak na zysk akcji odzyskał nieco do $2.45 mln w 1993 roku na wzrost przychodów i zysków z roku na rok o 0.6 procent (do $3.99 mld) i 23 procent (do $590.6 mln), odpowiednio., Znaczenie wytwarzania energii jądrowej dla działalności Philadelphia Electric znalazło odzwierciedlenie w tym, że w 1993 roku całkowita produkcja energii elektrycznej w segmencie jądrowym wynosiła 60 procent. W styczniu 1995 r. przeprowadzono reorganizację, która miała na celu utworzenie pięciu strategicznych jednostek biznesowych—Consumer Energy Services, Gas Services, Nuclear Generation, Power Generation i masowych przedsiębiorstw energetycznych. Paquette i jego zespół kierowniczy mieli nadzieję, że zmiana przygotuje firmę do bardziej konkurencyjnego (i mniej regulowanego)środowiska oczekiwanego przez przemysł elektryczny w latach 90.,

główne spółki zależne

Conowingo Power Co.; Eastern Pennsylvania Development Corp.; Eastern Pennsylvania Exploration Co.; Philadelphia Electric Power Co.; Susquehanna Electric Co.

Czytaj dalej

Bleiberg, Robert M., „nieszczęścia PECO”, Barren ' s, v. 70, May 28, 1990, s. 12.

Laabs, Jennifer J., „Plant Shutdown Forces Changes in Operations,” Personnel Journal V. 72, March 1993, PP.112-122.,

Philadelphia Electric Company, 1881-1981, Philadelphia: Philadelphia Electric Company,.

Wainwright, Nicholas B., History of the Philadelphia Electric Company, 1881-1961, Philadelphia: The Philadelphia Electric Company, 1961.

—April Dougal Gasbarre

---