Peso argentyńskie

kwoty we wcześniejszych Pesach były czasami poprzedzane znakiem”$”, a czasami, szczególnie w formalnym użyciu, symbolami określającymi, że jest to konkretna waluta, na przykład $m/n100 lub m$N100 dla pesos moneda nacional. Peso wprowadzone w 1992 roku nosi po prostu nazwę peso (do 2002 peso Cabrio) i jest pisane poprzedzone tylko znakiem”$”., Wcześniej Peso zastąpiło waluty zwane również peso, a czasami współistniały dwie odmiany peso, co powodowało konieczność używania określenia odróżniającego, przynajmniej w okresie przejściowym; peso z 1992 zastąpiło walutę o innej nazwie, austral.

Peso przed 1826 rokiem

peso było nazwą często używaną dla srebrnej Hiszpańskiej monety ośmiozłotowej. Po uzyskaniu niepodległości Argentyna zaczęła emitować własne monety, denominowane w reales, soles i escudos, w tym srebrne monety 8-realne (lub sol) nadal znane jako pesos., Monety te, wraz z monetami z krajów ościennych, krążyły do 1881 roku.

Peso fuerte, 1826–1881edytuj

w 1826 roku rozpoczęły się dwie emisje pieniądza papierowego, denominowane w Pesach. Po pierwsze, peso fuerte ($f) było walutą wymienialną, z 17 Peso fuertes równa jednej uncji Hiszpańskiej (27,0643 g) 0,916 drobnego złota. Został zastąpiony przez peso Moneda nacional w par w 1881 roku.

Peso Moneda corriente, 1826–1881edytuj

w 1826 roku wprowadzono również niewymienne peso Moneda corriente (codzienna waluta) ($m/c)., Zaczęło się na równi z peso fuerte, ale z czasem zanikło.

chociaż Konfederacja argentyńska wyemitowała w 1854 r.monety 1-, 2 – i 4-centowe, w których 100 centavos równa się 1 peso = 8 reali, Argentyna Nie zdziesiątkowała monet aż do 1881 r. Peso Moneda nacional (m$n lub $m/n) zastąpiło wcześniejsze waluty po kursie 1 peso Moneda nacional = 8 reales = 1 peso fuerte = 25 peso moneda corriente. Początkowo jedna moneta peso moneda nacional była wykonana ze srebra i znana jako patacón. Kryzys gospodarczy z 1890 roku sprawił jednak, że nie emitowano kolejnych srebrnych monet.,

złote i srebrne Peso, 1881–1970edytuj

złota moneta argentyńska z 1875 roku to Złote peso fuerte, jedna i dwie trzecie grama złota próby 900, równowartość półtora grama drobnego złota, określonego Ustawą 733 z 1875 roku. Jednostka ta powstała na podstawie rekomendacji Europejskiego Kongresu ekonomistów w Paryżu w 1867 roku i przyjętej przez Japonię w 1873 roku (argentyńska moneta 5 peso fuerte była odpowiednikiem japońskiego 5 jenów).

system monetarny sprzed 1881 roku został opisany jako „anarchistyczny” (anarquía monetaria)., Ustawa 1130 z 1881 r. położyła temu kres; ustanowiła jednostkę monetarną jako peso oro sellado („wybite złote peso”), monetę o masie 1,612 grama złota próby 900 (90%) i srebrne peso, 25 g srebra próby 900. Stosowano Złote Monety 5 i 2,5 Peso, srebrne monety 1 peso i 50, 20, 10 i 5 centavos oraz miedziane monety 2 i 1 centavos.,

Peso Moneda nacional, 1881–1970Edit

zamortyzowane peso moneda corriente zostało zastąpione w 1881 przez papierowe Peso moneda Nacional (waluta narodowa, (m$n lub $M / N)) po kursie 25 do 1. Ta waluta była używana od 1881 roku do 1 stycznia 1970 roku, projekt został zmieniony w 1899 roku i ponownie w 1942 roku.

początkowo peso m$n było wymienialne, o wartości jednego peso oro sellado., Wymienialność była utrzymywana off and on, z malejącą wartością w złocie, aż ostatecznie zrezygnowano z niej w 1929 roku, kiedy to m$n 2,2727 było równoznaczne z jednym peso oro.

Peso ley, 1970–1983Edit

peso ley 18.188 (ISO 4217: ARL) (nieformalnie zwane peso Ley) zastąpiło poprzednią walutę po kursie 1 peso Ley na 100 pesos Moneda nacional.,

Peso argentino, 1983–1985Edit

peso argentino ($a) (ISO 4217: ARP) zastąpiło poprzednią walutę po kursie 1 peso argentino do 10 000 pesos ley (1 mln pesos M$n). Waluta narodziła się tuż przed powrotem demokracji, 1 czerwca 1983 roku. Jednak szybko stracił swoją siłę nabywczą i został kilkakrotnie zdewaluowany i został zastąpiony przez nową walutę o nazwie austral w czerwcu 1985 roku.,w latach 1985-1991 peso argentyńskie zastąpiło peso argentyńskie („₳”) (ISO 4217: ARA), a w latach 1985-1991 było to 1000 Peso (miliard Peso m$n). W okresie obiegu australijskiego Argentyna cierpiała na hiperinflację. W ostatnich miesiącach urzędowania prezydenta Raula Alfonsína w 1989 r. ceny stale rosły (tylko w lipcu o 200%), co spowodowało spadek wartości waluty., 10 000, 50 000 i 500 000 Australijczyków, a administracje prowincji po raz pierwszy od dziesięcioleci wydały własną walutę. Wartość waluty ustabilizowała się wkrótce po wyborze prezydenta Carlosa Menema.

Peso Cabrio, 1992–presentEdit

obecne peso (ISO 4217: ARS) zastąpiło austral po kursie 1 peso = 10 000 Australi (dziesięć bilionów Peso m$n)., Był również określany jako peso wymienialne, ponieważ Międzynarodowy Kurs wymiany został ustalony przez Bank Centralny na 1 peso do 1 dolara amerykańskiego, a dla każdego peso wymienialnego w obiegu był Dolar Amerykański w rezerwach walutowych Banku Centralnego. Po różnych zmianach waluty i spadkach zer, jeden peso convertible był odpowiednikiem 10 bilionów pesos moneda nacional. Jednak po kryzysie finansowym z 2001 r. system stałych kursów walut został porzucony.,

od stycznia 2002 r.kurs wymiany wahał się, aż do szczytu czterech Peso do jednego dolara (czyli 75% dewaluacji). Wynikający z tego boom eksportowy spowodował ogromny napływ dolarów do argentyńskiej gospodarki, co pomogło obniżyć ich cenę. Przez pewien czas administracja określiła i utrzymywała strategię utrzymania kursu wymiany na poziomie od 2,90 do 3,10 pesos za dolara, aby utrzymać konkurencyjność eksportu i zachęcić lokalny przemysł do zastępowania importu., W razie potrzeby Bank Centralny emituje peso i kupuje dolary na wolnym rynku (czasami duże kwoty, rzędu od 10 do 100 milionów USD dziennie), aby zapobiec spadkowi ceny dolara i zgromadził ponad 27 miliardów USD w rezerwach przed wypłatą 9,81 miliarda USD na rzecz Międzynarodowego Funduszu Walutowego w styczniu 2006 roku.

efekt ten można porównać do sąsiedniego brazylijskiego Realu, który był mniej więcej na równi z argentyńskim peso do początku 2003 roku, kiedy obie waluty były o trzy za dolara amerykańskiego., Real zaczął zyskiwać na wartości więcej niż peso z powodu wolniejszego narastania rezerw dolarowych w Brazylii; do 29 grudnia 2009 real był wart prawie 2,2 Peso.

w grudniu 2015 roku ograniczenia wymiany dolara amerykańskiego zostały zniesione w Argentynie po wyborze prezydenta Mauricio Macriego. W rezultacie różnica między oficjalną stawką a nieoficjalną stawką „niebieską” prawie zniknęła.

do 12 sierpnia 2019 r.kurs wzrósł do 60:1 po reakcji rynku na prawybory w 2019 r.

od 23 października 2020 roku jeden dolar amerykański był notowany na 83.,85 Peso po kursie urzędowym i 195 Peso na rynkach nieuregulowanych. Różnica między oficjalnymi i czarnorynkowymi kursami walutowymi jest największa od 1992 roku. Kryzys finansowy w Argentynie pogarsza pandemia koronawirusa.