Pharmacy Benefit Manager (Polski)
efekty cenowe
Reklama producentów farmaceutyków nie zawiera informacji o cenach. Ponieważ pacjenci płacą aptekom tylko swoją kopayment, która różni się w zależności od planów zdrowotnych, apteki również nie mają zachęt do reklamowania cen leków Rx (chociaż reklamują informacje o cenach leków OTC i czasami rezygnują z kopayów dla leków generycznych)., W kontekście reklamy pozacenowej producenta, promocja może jednak wpływać na cenę poprzez różne procesy. Po pierwsze, wzrost kosztów operacyjnych spowodowany większymi wydatkami promocyjnymi może zostać przeniesiony na konsumentów w postaci wyższych cen. Po drugie, promocja może zwiększyć popyt i / lub zmniejszyć bezwzględną wielkość elastyczności popytu i cen, z kolei podnosząc cenę. Jest to zgodne z przekonującym poglądem reklamy, w którym wywołane reklamą różnicowanie produktów i tworzenie kapitału marki może zwiększyć monopolistyczną siłę firm., Na przykład w sytuacji oligopolistycznej Reklama podniesie ceny, jeśli zwiększy popyt na produkty, zmniejszy popyt i nie obniży znacząco kosztów krańcowych. Szczegóły, DTCA i cena są również komplementarne strategie dla firmy.,
w przeciwieństwie do przekonującego poglądu, Reklama producentów skierowana do konsumentów (i lekarzy) może obniżyć cenę, jeśli taka promocja zmniejsza koszty wyszukiwania dla konsumentów (i lekarzy) poprzez przekazywanie bezpośrednich lub pośrednich informacji dotyczących istnienia, jakości, ceny i innych atrybutów produktu, a następnie sprawia, że popyt jest bardziej elastyczny (Encinosa et al., 2011). W odniesieniu do rynku farmaceutycznego „konsument” można również interpretować jako osoby zarządzające świadczeniami farmaceutycznymi (pbm), które negocjują zniżki i rabaty z producentami leków w imieniu ubezpieczycieli., Steiner (1973) przedstawia dwuetapowy model, w którym reklama konsumencka może wpływać zarówno na marżę producenta, jak i sprzedawcy detalicznego. Reklama konsumencka producentów dostarcza informacji i zwiększa popyt konsumentów na markę, co może ułatwić konkurencję między sprzedawcami detalicznymi na reklamowaną markę, a następnie obniżyć marże detaliczne, podnosząc ceny producenta. Należy jednak zauważyć, że niższe marże detaliczne w połączeniu z wyższymi cenami producenta niekoniecznie oznaczają niższe ceny detaliczne., Jeśli wzrost cen producenta nie jest wystarczająco duży, a wrażliwość na ceny konsumenckie wzrośnie wystarczająco, ceny detaliczne mogą spaść.
empiryczne dowody na wpływ reklamy i promocji na cenę są bardziej ograniczone w stosunku do dowodów na żądanie. Ta niedostatek badań wynika częściowo z trudności w uzyskaniu miar cen leków netto Rx z powodu obecności płatników zewnętrznych i nieobserwowanych rabatów od producentów leków dla płatników zewnętrznych.,
Kopp and Sheffet (1997) dostarczają wczesnych badań wpływu DTCA na marże brutto detalicznych, testując dwuetapową teorię Steinera (1973). Konstruują one marżę brutto marki, która mierzy procent, o który marża detaliczna danego leku jest wyższa lub niższa w stosunku do średniej klasy, na podstawie średniej ceny hurtowej – AWP (ceny płacone przez apteki) i badania cen detalicznych aptek., Następnie porównują ten współczynnik marży brutto marki dla 13 marek reklamowanych DTC z resztą 120 najlepiej sprzedających się leków, które nie były reklamowane DTC w latach 1986-92 (grupa kontrolna). Ponieważ leki reklamowane bez DTC systematycznie różnią się od tych, które są reklamowane, trendy w grupie kontrolnej mogą nie być poprawne. DTCA w tym okresie, który poprzedzał zmianę polityki FDA, był również stosunkowo niewielki i ograniczał się do mediów drukowanych. Na poparcie modelu Steinera, badanie wykazało, że marże detaliczne dla reklamowanych leków spadły w stosunku do leków niewywrotnych.,
Rizzo (1999) bada 46 leków przeciwnadciśnieniowych i, opierając się na specyficznych dla leków modelach stałych efektów, stwierdza, że zwiększone obecne i przeszłe wysiłki w zakresie szczegółowości zmniejszają elastyczność cenową. Środek cenowy odzwierciedla cenę hurtową leku dla aptek i szpitali. Zmniejszenie elastyczności cenowej może w konsekwencji prowadzić do wzrostu cen, choć Rizzo nie bada bezpośredniego związku między szczegółowością a ceną. Konkluduje, że promocja farmaceutyczna różnicuje produkty, zwiększa lojalność wobec marki i hamuje konkurencję cenową w branży farmaceutycznej., Badanie opiera się na zbiorczych danych rocznych z lat 1988-1993, które poprzedzały zmianę polityki DTCA, i uwzględnia tylko promocję dla lekarzy. Wyniki badań Rizzo i Narayanan et al. (2004), którzy uważają, że negatywne interakcje między detalami a ceną sugerują, że detale mogą zwiększyć elastyczność cenową, chociaż dla innej próbki leków (leki przeciwhistaminowe) i w ostatnim okresie (1993-2002).
Prawo i inne, (2009) zbadanie danych farmaceutycznych na poziomie kwartalnym dla Plavix (leku przeciwpłytkowego stosowanego w zapobieganiu udarowi i zawałowi serca u pacjentów z grupy ryzyka) z 27 programów Medicaid w latach 1999-2005. Plavix zainicjował DTCA w 2001 roku. Opierając się na konstrukcji przerwanych szeregów czasowych, badanie stwierdza, że pomimo braku zmian w istniejącym trendzie popytu, nastąpił trwały wzrost całkowitego kosztu apteki refundowanej przez Medicaid w wysokości 0,40 USD (11,8%) po ekspansji DTCA. Zauważają, że dodatkowy zwrot z Medicaid prawdopodobnie odzwierciedla wzrost ceny producenta.,
Dave and Saffer (2012), omówione wcześniej, wykorzystując większą próbkę wszystkich leków Rx w czterech klasach terapeutycznych, również stwierdzają, że DTCA podnosi AWP, chociaż szacowana elastyczność jest stosunkowo niewielka (0.04). Zgodnie z tym pozytywnym wpływem na cenę, znajdują one również sugestywne dowody na to, że reakcja cenowa konsumentów stała się stosunkowo bardziej nieelastyczna w okresie, w którym rozwijała się DTCA., Symulacje wskazują, że ekspansja dtca nadawczej w latach 1994-2005 stanowiła 19% ogólnego wzrostu wydatków na leki na receptę (zakładając, że zmiany w AWP i cenach detalicznych są proporcjonalne), przy czym mniej niż jedna trzecia tego wpływu była napędzana przez wyższe ceny, a pozostała część ze względu na wyższy popyt.
(2011) zbadaj 17 milionów wniosków dla 177 leków Rx w 19 klasach terapeutycznych, w latach 2001-2002., Badają zarówno AWP, jak i transakcyjną cenę detaliczną, która jest całkowitym zwrotem, który Apteka otrzymuje od ubezpieczycieli, plus wszelkie koszty leczenia pacjenta. Autorzy szacują modele efektów stałych na poziomie leków i stwierdzają, że wzrost DTCA (od 0 do średniej próby) obniżył średnie ceny transakcji o 1,8%, zmniejszył dyspersję cen o 3,7% i zmniejszył marże zysku aptek o 1,5% (zgodnie z Kopp i Sheffet, 1997). Obniżona dyspersja cen i niższe marże zysku detalicznego są interpretowane jako oznaka wzrostu cen zakupów przez PBM ubezpieczycieli., Jednak, podobnie jak Dave and Saffer (2012), znajdują również pozytywne efekty na AWP, chociaż efekt ten staje się nieistotny, gdy kontrolują stałe efekty RYNKOWE. W badaniu nie oceniono wpływu DTPP.