Pięć mitów o tym, dlaczego południe usamodzielniło się
sto pięćdziesiąt lat po rozpoczęciu wojny domowej nadal z nią walczymy — a przynajmniej walczymy o jej historię. Przesłuchałem tysiące nauczycieli historii w liceum i rozmawiałem o wojnie z publicznością w całym kraju, a nie ma zgody nawet co do tego, dlaczego południe się odłączyło. Czy to przez niewolnictwo? Prawa państw? Taryfy i podatki?,
gdy naród zaczyna upamiętniać rocznice różnych bitew wojny — od fortu Sumter po Appomattox — najpierw porzućmy niektóre z bardziej rozpowszechnionych mitów na temat tego, dlaczego to wszystko się zaczęło.
konfederackie Stany rościły sobie prawo do secesji, ale żadne państwo nie twierdziło, że chce tego prawa. W rzeczywistości Konfederaci sprzeciwiali się prawom państw-czyli prawom państw północnych do nie wspierania niewolnictwa.
w dniu Gru., 24 października 1860 delegaci na konwencję secesyjną Karoliny Południowej przyjęli ” deklarację bezpośrednich przyczyn, które wywołują i uzasadniają secesję Karoliny Południowej z Unii Federalnej.”Zauważyła” rosnącą wrogość ze strony państw nie-niewolniczych do instytucji niewolnictwa ” i protestowała, że Państwa Północne nie wypełniły swoich konstytucyjnych zobowiązań, ingerując w powrót zbiegłych niewolników do niewoli. Niewolnictwo, a nie prawa państw, zrodziło wojnę domową.
Karolina Południowa była dodatkowo zdenerwowana, że Nowy Jork nie zezwala już na „tranzyt niewolnictwa.,”W przeszłości, jeśli Charleston gentry chciał spędzić sierpień w Hamptons, mogli zabrać ze sobą swojego kucharza. Już nie — a delegaci Karoliny Południowej byli oburzeni. Ponadto sprzeciwiali się, że Stany Nowej Anglii pozwalają czarnoskórym mężczyznom głosować i tolerują społeczeństwa abolicjonistyczne. Według Karoliny Południowej, Stany nie powinny mieć prawa, aby pozwolić swoim obywatelom zbierać się i mówić swobodnie, gdy to, co powiedzieli, groziło niewolnictwem.,
„Nasze stanowisko jest dokładnie utożsamiane z instytucją niewolnictwa — największym interesem materialnym świata” – głosił w swojej deklaracji secesyjnej Jan., 9, 1861. „Jego praca dostarcza produkt, który stanowi zdecydowanie największą i najważniejszą część handlu ziemi. . . . Cios w niewolnictwo to cios w handel i cywilizację.”
sprzeciw południa wobec praw państw nie jest zaskakujący. Do czasu wojny secesyjnej Prezydenci i prawodawcy południa zdominowali rząd federalny. Ludzie u władzy w Waszyngtonie zawsze sprzeciwiają się prawom państw. W ten sposób zachowują swoje własne.
w czasie nadiru powojennych stosunków rasowych-straszne lata po 1890 roku, kiedy miasto po mieście na północy stały się białymi „miastami o zachodzie słońca” i stan po stanie na południu uniemożliwiały Afroamerykanom głosowanie — „wszystko oprócz niewolnictwa” wyjaśnienia wojny domowej zyskały na znaczeniu. Do dnia dzisiejszego sympatycy Konfederacji z powodzeniem podnoszą to fałszywe twierdzenie, wraz z ich preferowaną nazwą konfliktu: wojna między państwami., Podczas niesławnego Balu secesyjnego w Karolinie Południowej, zorganizowanego w grudniu przez synów konfederackich weteranów, „główne powody secesji przedstawiano jako wysokie taryfy, a Północne Państwa wykorzystujące Południowe pieniądze podatkowe do budowy własnej infrastruktury”, donosił Washington Post.
te wyjaśnienia są całkowicie błędne. Wysokie taryfy wywołały kontrowersje w latach 1831-33, kiedy po tym, jak Karolina Południowa zażądała prawa do unieważnienia ustaw federalnych lub secesji w proteście, prezydent Andrew Jackson zagroził siłą. Żaden stan nie przyłączył się do ruchu, a Karolina Południowa wycofała się., Taryfy nie były problemem w 1860 roku, a południowe stany nic o nich nie mówiły. Dlaczego mieliby to robić? Południowcy napisali taryfę z 1857 roku, na mocy której naród funkcjonował. Jego stawki były niższe niż w jakimkolwiek momencie od 1816 roku.,
rzeczywiście, większość białych rodzin z Południa nie miała niewolników. Mniej niż połowa białych Gospodarstw domowych Missisipi posiadała na przykład jednego lub więcej niewolników, a odsetek ten był mniejszy nadal w bielszych stanach, takich jak Wirginia i Tennessee., Prawdą jest również, że na terenach z niewielką liczbą niewolników większość białych Południowców nie popierała secesji. Wirginia Zachodnia odłączyła się od Wirginii, aby pozostać przy Unii, a wojska konfederackie musiały zająć części wschodniego Tennessee i Północnej Alabamy, aby utrzymać je w linii.
jednak dwa czynniki ideologiczne skłoniły większość południowych białych, w tym tych, którzy nie byli właścicielami niewolników, do obrony niewolnictwa. Po pierwsze, Amerykanie są cudownymi optymistami, spoglądającymi na klasę wyższą i oczekującymi, że kiedyś do niej dołączą. W 1860 r. wielu rolników pracujących na własny rachunek chciało stać się wielkimi właścicielami niewolników., Tak więc biedni biali Południowcy popierali niewolnictwo wtedy, tak samo wielu ludzi o niskich dochodach popiera rozszerzenie cięć podatkowych George ' a W. Busha dla bogatych teraz.
Po drugie i ważniejsze, wiara w białą supremację stanowiła uzasadnienie dla niewolnictwa. Jak zauważył w 1748 r. Francuski teoretyk polityczny Montesquieu: „niemożliwe jest dla nas przypuszczenie, że te stworzenia są ludźmi, ponieważ pozwalając im być ludźmi, rodzi się podejrzenie, że my sami nie jesteśmy chrześcijanami.,”Biorąc pod uwagę to przekonanie, większość białych ludzi z południa – i wielu z północy też – nie mogła wyobrazić sobie życia w czarnych stanach, takich jak Karolina Południowa i Missisipi, chyba że czarni byli w łańcuchach. Sędzia Sądu Najwyższego Georgii Henry Benning, próbując przekonać legislaturę Wirginii do opuszczenia Unii, przewidział wojnę rasową, jeśli niewolnictwo nie będzie chronione. „Konsekwencją będzie to, że wszyscy nasi ludzie zostaną wytępieni lub wydaleni, aby wędrować jako włóczędzy po wrogiej ziemi, a jeśli chodzi o nasze kobiety, ich los będzie zbyt straszny, aby kontemplować nawet w fantazji.,”W ten sposób Secesja utrzymałaby nie tylko niewolnictwo, ale także dominującą ideologię białej supremacji.
ponieważ wojna domowa zakończyła niewolnictwo, wielu Amerykanów uważa abolicję za cel Unii. Ale Północ początkowo poszła na wojnę, aby utrzymać Naród razem. Likwidacja nastąpiła później.
On Sierpień, 22 stycznia 1862 roku Prezydent Lincoln napisał list do New York Tribune, w którym znalazł się następujący fragment: „gdybym mógł ocalić Unię bez uwolnienia niewolników, zrobiłbym to; i gdybym mógł ocalić ją, uwalniając wszystkich niewolników, zrobiłbym to; i gdybym mógł ocalić ją, uwalniając niektórych i zostawiając innych w spokoju, zrobiłbym to również. To, co robię w sprawie niewolnictwa i rasy kolorowej, robię, ponieważ wierzę, że pomaga to uratować Unię; a tego, czego zakazuję, zakazuję, ponieważ nie wierzę, że pomogłoby to uratować Unię.”
, W tym samym liście, kontynuował: „ja tu określił mój cel zgodnie z moim poglądem na obowiązek służbowy; i nie zamierzam zmieniać mojego często wyrażanego osobistego życzenia, aby wszyscy ludzie wszędzie mogli być wolni.”Miesiąc później Lincoln połączył oficjalny obowiązek i prywatne życzenie w swojej wstępnej proklamacji emancypacyjnej.
strach białych północy przed wolnymi niewolnikami przemieszczającymi się na północ spowodował, że Republikanie stracili Środkowy Zachód w wyborach do kongresu w listopadzie 1862 roku.,
stopniowo, gdy żołnierze Unii znajdowali pomoc od czarnych cywilów na południu, a czarni rekruci imponowali białymi jednostkami swoją odwagą, wielu żołnierzy-i tych, do których pisali-stało się abolicjonistami. W 1864 roku, kiedy Maryland przegłosował zniesienie niewolnictwa, głosy żołnierzy i marynarzy zrobiły różnicę.
niewolnictwo dopiero w 1860 r. W tym samym roku, Południe produkowało prawie 75 procent całego eksportu USA. Niewolnicy byli warci więcej niż wszystkie firmy produkcyjne i kolejowe w kraju., Żadna elitarna klasa w historii nie zrezygnowała z tak ogromnego zainteresowania dobrowolnie. Ponadto Konfederaci rozpoczęli ekspansję terytorialną na Meksyk i Kubę. Gdyby nie wojna, kto by ich powstrzymał lub zmusił do porzucenia niewolnictwa?
twierdzenie, że niewolnictwo skończyłoby się z własnej woli do połowy XX wieku, jest niemożliwe do obalenia, ale trudne do zaakceptowania. W 1860 roku niewolnictwo na południu rosło coraz bardziej. Nieopłacana praca przynosi duże zyski, a Południowa elita stawała się coraz bogatsza., Uwolnienie niewolników stawało się coraz trudniejsze dla ich właścicieli, podobnie jak pozycja wolnych czarnych w Stanach Zjednoczonych, na północy i południu. W przewidywalnej przyszłości niewolnictwo wyglądało na bezpieczne. Być może wojna domowa była konieczna, aby ją zakończyć.
upamiętniając setną rocznicę tej wojny, tym razem — jak nie w stulecie — ta Secesja na rzecz niewolnictwa nie powiodła się.
socjolog Jakub W., Loewen jest autorem ” Lies My Teacher Told Me „i współredaktorem, wraz z Edwardem Sebestą,” the Confederate and Neo-Confederate Reader.”
Czytaj więcej z naszego archiwum „5 mitów”, w tym:
„pięć mitów o tym, dlaczego kobiety zarabiają mniej niż mężczyźni”
„pięć mitów o cenach gazu”
„pięć mitów o przyszłości dziennikarstwa”
„pięć mitów o Moammarze Kaddafim”
„pięć mitów o muzułmanach w Ameryce”
Czytaj więcej z programu Outlook, zaprzyjaźnij się z nami na Facebook ' u i śledź nas na Twitterze.