PMC (Polski)
dyskusja
recepta PRN jest powszechną metodą leczenia pacjentów hospitalizowanych. W razie potrzeby recepta na PRN może pomóc w leczeniu choroby pacjenta i złagodzić objawy pacjenta.1,2,3,4,5,6,7) jednak nadużywanie lub niewłaściwe stosowanie recepty PRN może negatywnie wpływać na leczenie pacjenta., Aby zapobiec takim zagrożeniom, musi istnieć wystarczający poziom komunikacji między rezydentem, który bezpośrednio przepisuje leki pacjentom znajdującym się pod jego opieką, a pielęgniarką, która podaje takie recepty.
obecne badanie potwierdziło, że większość mieszkańców i pielęgniarek uważa, że recepta na PRN jest konieczna. Ponadto w badaniu zbadano rzeczywistą praktykę przepisywania leków z PRN, a także różnicę w postrzeganiu recepty na PRN między rezydentami a pielęgniarkami., W porównaniu z rezydentami medycznymi, rezydenci chirurgiczni zgłaszali częstsze uciekanie się do recept PRN. Zgłaszali również przepisywanie większej ilości mediacji PRN niż rezydenci medyczni. Powodem powyższego zjawiska może być to, że liczba pacjentów pod opieką rezydentów chirurgicznych jest większa niż liczba rezydentów medycznych. Jako taki, wyższy odsetek recept PRN przez rezydentów chirurgicznych jest uważany za sposób na zwiększenie ich skuteczności w opiece nad pacjentami., Jednak znacznie więcej rezydentów chirurgicznych zgłosiło Wyjaśnienie maksymalnej liczby dziennego spożycia; i chociaż wynik nie był statystycznie istotny, więcej rezydentów chirurgicznych zgłosiło również przepisywanie maksymalnej dawki dziennie niż rezydentów medycznych. Takie różnice mogą być przypisane rezydentom chirurgicznym i pielęgniarkom mającym mniej doświadczeń z błędami w leczeniu.
z niniejszego opracowania wynika, że oczekiwania pielęgniarek w zakresie podawania recept PRN różnią się od rzeczywistych praktyk pielęgniarek., Podczas gdy mieszkańcy chcieli, aby pielęgniarki naradzały się z nimi przed podaniem recept PRN, w praktyce pielęgniarki często nie naradzały się z mieszkańcami, gdy podawały recepty PRN. Chociaż powyższy Wynik badania nie był statystycznie istotny w grupie medycznej, w przypadkach, w których warunki podania leku są określone przez mieszkańców, 64,4% mieszkańców chciało, aby pielęgniarki podały lek po uzgodnieniu z nimi, ale tylko 56,0% pielęgniarek dostosowało się do tych oczekiwań., Ponadto, jeśli rezydent nie określił warunków, w których należy podawać leki, 100% rezydentów medycznych oczekiwało, że pielęgniarki naradzą się z nimi przed podaniem leku PRN. Ponadto rezydenci chirurgiczni wyrazili oczekiwanie, że pielęgniarki naradzają się z nimi przed wydaniem recept PRN, niezależnie od dostarczenia dokumentacji warunków podawania leku., Jednak pielęgniarki na polu operacyjnym nie spełniły oczekiwań mieszkańców i podawały leki PRN bez uprzedniej konsultacji z lekarzem. Wykazano statystycznie istotną różnicę w postrzeganiu. Wynik badania pokazuje, że w praktyce recepty PRN występowały różnice postrzegania między rezydentami a pielęgniarkami. Pielęgniarki pracują na rotacji w różnych oddziałach przez wyznaczony okres. Podobnie okoliczności mogą zmusić mieszkańców do przepisywania leków pacjentom na oddziałach, które nie są przypisane pod ich opieką., Obie te okoliczności w środowisku pracy zwiększają ryzyko wystąpienia błędu w przyjmowaniu leków, gdy występują różnice w postrzeganiu recept PRN. W związku z tym postrzegane różnice między lekarzami i pielęgniarkami powinny być brane pod uwagę przez organizację szpitala, aby zapewnić protokół i moduły edukacyjne dla zawężenia rozbieżności w postrzeganiu. Podawanie recept PRN przez pielęgniarki opiera się na ich znajomości leku, a także na ich interpretacji intencji recepty.,10) pielęgniarki poinformowały również, że największą barierą w leczeniu bólu dla przyjętych pacjentów jest niewystarczający kontakt z lekarzami i trudności w komunikowaniu się z lekarzami.11) Ponadto stwierdzono, że wiele błędów w leczeniu jest spowodowanych trudnościami w komunikacji między pacjentem a pracownikami służby zdrowia, a także trudnościami w komunikacji między pracownikami służby zdrowia.,12) Niniejsze badanie potwierdziło wyniki badań precedensowych, potwierdzając, że niektóre błędy lekarskie są wynikiem różnic między oczekiwaniami pielęgniarek rezydentów w zakresie recepty PRN, a rzeczywistą praktyką podawania PRN. Takie rozbieżności w postrzeganiu muszą być korygowane w zależności od właściwego leczenia pacjenta. W niniejszym badaniu stwierdzono również, że rezydenci i pielęgniarki w dziedzinie medycyny doświadczają większej częstotliwości błędów lekarskich w porównaniu z tymi w dziedzinie chirurgicznej., Wynik ten był sprzeczny z oczekiwaniami, ponieważ spodziewano się, że lekarze w dziedzinie chirurgii doświadczą większej liczby błędów w lekach ze względu na większą częstotliwość recept PRN. Jak wcześniej wspomniano, doświadczenie mniej błędów leków można przypisać bardziej skrupulatnym dostarczaniu zapisów dotyczących dokładnej pojedynczej dawki, maksymalnej liczby dziennego spożycia i maksymalnej dawki dziennie przez lekarzy specjalistów w dziedzinie chirurgii, w porównaniu do tych w dziedzinie medycyny., Jednak powyższa przyczyna może być również przesadnie określona przez fakt, że przepisywanie leków w dziedzinie medycyny wymaga większej wiedzy i specjalizacji niż w dziedzinie chirurgicznej., Można to wywnioskować z schematu leków powszechnie stosowanych przez dwie dziedziny recept PRN, w którym rezydenci medyczni wykazywali stosunkowo równomierną dystrybucję leków przeciwbólowych, przeciwgorączkowych, insuliny, leków nasennych i innych leków, podczas gdy rezydenci chirurgiczni przepisywali ograniczony zakres leków na receptę PRN, głównie składających się z leków przeciwbólowych i przeciwgorączkowych., Ponieważ nie zbadano proporcji rzeczywistego podawania leków pacjentowi otrzymującemu receptę na PRN, nie możemy stwierdzić, że większa częstotliwość przepisywania leków na PRN koniecznie prowadzi do większej częstotliwości podawania przepisanych leków na PRN. Brak takiego badania odzwierciedla ograniczenie w niniejszym badaniu, ponieważ nie mogliśmy porównać szybkości rzeczywistego podawania leków przepisanych przez PRN wśród podgrup uczestników badania.,
mimo, że większa część lekarzy i pielęgniarek w dziedzinie medycyny zgłosiła doświadczenie błędu lekarskiego niż w dziedzinie chirurgicznej, częstotliwość błędów lekarskich doświadczonych przez poszczególnych rezydentów i pielęgniarek jest wyższa w dziedzinie chirurgicznej niż w dziedzinie medycznej, tak że rezydent Medyczny doświadczył jednego przypadku błędu lekarskiego na 35 pacjentów, podczas gdy rezydent chirurgiczny doświadczył jednego przypadku błędu lekarskiego na 11 pacjentów., W związku z tym należy przeprowadzić dalsze badania w celu zbadania, w jaki sposób osoby są związane z błędami w leczeniu, niezależnie od ich przynależności departamentalnej.
większość lekarzy wspólnie zasugerowała, że recepta na PRN jest niezbędna do bezproblemowej opieki nad pacjentem. Jednak brak Protokołu w szkoleniu lekarskim i pielęgniarskim oraz polityce szpitalnej, w odniesieniu do szczegółowego kształcenia w zakresie recepty PRN, doprowadził do realizacji recepty PRN głównie w oparciu o wcześniejsze doświadczenia., Skuteczne podawanie recept na PRN powinno opierać się na wystarczająco wspólnej wiedzy ogólnej dotyczącej przepisanego leku, dokładnym zrozumieniu stanu pacjenta,13) oraz odpowiednim poziomie komunikacji między lekarzami i pielęgniarkami, a także zaangażowaniu pacjentów.14) w związku z tym należy ustanowić i wdrożyć wytyczne, które odzwierciedlają powyższe przekonania o jednolitym postrzeganiu i podawaniu recepty PRN.
obecne badanie ma różne ograniczenia., Po pierwsze, ponieważ badanie było oparte na badaniu, wyniki badania były zależne od wspomnień uczestników badania. W związku z tym uczestnicy mogli Nie przypomnieć sobie wspomnień błędu leku lub fałszywie przywołać sfabrykowane wspomnienia błędu leku. Po drugie, trudno było obiektywnie porównać i ustalić, czy uczestnicy faktycznie zachowywali się zgodnie z odpowiedziami na ankietę. Po trzecie, obecne badanie nie potwierdziło, w jakim stopniu recepty PRN były faktycznie stosowane w praktyce., Takie ograniczenia wymagają poprawek i uzupełnień w przyszłych badaniach.