porównanie famotydyny z cymetydyną i ranitydyną
Właściwości farmakodynamiczne, terapeutyczne i toksykologiczne famotydyny są oceniane i porównywane z cymetydyną i ranitydyną. Famotydyna, antagonista receptora H2 z jądrem tiazolowym, jest około 7,5 razy silniejsza niż ranitydyna i 20 razy silniejsza niż cymetydyna w przeliczeniu na masę równą. Badania terapeutyczne wskazują, że famotydyna 20 mg 2 razy na dobę., lub 40 mg przed snem jest tak samo skuteczne jak standardowe dawki cymetydyny i ranitydyny w leczeniu wrzodów dwunastnicy. Dawka 40 mg przed snem wydaje się leczyć łagodne wrzody żołądka. Pojedyncza dawka nocna 20 mg jest skuteczna w zapobieganiu nawrotom choroby wrzodowej dwunastnicy. Wymagane są dalsze badania porównujące skuteczność famotydyny z cymetydyną i ranitydyną w leczeniu wrzodów żołądka i w zapobieganiu nawracającym wrzodom dwunastnicy. Ogólna częstość występowania działań niepożądanych obserwowanych w przypadku famotydyny wydaje się być podobna do częstości występowania w przypadku cymetydyny i ranitydyny., Podobnie jak ranitydyna, famotydyna nie ma działania antyandrogennego lub znacznie hamuje metabolizm wątrobowy leków. Ze względu na zwiększoną siłę działania przeciwwydzielniczego i brak działania antyandrogennego w wyższych dawkach, famotydyna może być antagonistą receptora H2 z wyboru w leczeniu zespołu Zollingera-Ellisona. Dodatkowe doświadczenie kliniczne, a także koszty i czynniki bezpieczeństwa, określi miejsce famotydyny w leczeniu i zapobieganiu zaburzeniom kwasowo-trawiennym.