postanowienie Wilmota
postanowienie Wilmota zostało zaprojektowane w celu wyeliminowania niewolnictwa na ziemiach nabytych w wyniku wojny meksykańskiej (1846-48). Wkrótce po rozpoczęciu wojny prezydent James K. Polk domagał się przyznania 2 milionów dolarów w ramach projektu ustawy negocjującej warunki traktatu. Obawiając się dodania terytorium pro-niewolniczego, kongresmen z Pensylwanii David Wilmot zaproponował poprawkę do ustawy., Chociaż środek został zablokowany w zdominowanym przez południe Senacie, wywołał rosnące kontrowersje dotyczące niewolnictwa, a jego podstawowa zasada przyczyniła się do powstania Partii Republikańskiej w 1854 roku.
deklaracja antyslawistyczna odzwierciedlała sytuację polityczną kraju. Podczas wyborów w 1844 roku Demokraci podzielili się niewolnictwem i ekspansją, ale po jego zwycięstwie James K. Polk forsował przejęcie kraju Oregonu i większą część Teksasu od Meksyku.,
Północni Demokraci, tacy jak Wilmot, którzy obawiali się dodania terytorium niewolników, mieli pretensje do Polka, który chciał skompromitować spór Oregonu z Wielką Brytanią na czterdziestym dziewiątym równoleżniku – terytorium mniej niż oczekiwano. Bardziej zainteresowany wolną pracą na północy niż losem niewolników na południu, Wilmot był lojalistą administracyjnym, dopóki nie przedstawił swoich zapewnień. Najwyraźniej to nawet nie był jego pomysł. Język został zaczerpnięty z Północno-Zachodniego rozporządzenia z 1787 roku, a kilku antyslawistów napisało podobne środki.,
chociaż środek został zablokowany w zdominowanym przez południe Senacie, pomógł rozszerzyć rosnącą szczelinę segmentową i zainspirował takich polityków tamtych czasów, jak James Buchanan, Lewis Cass i John C. Calhoun, do sformułowania własnych planów radzenia sobie z niewolnictwem, gdy naród rozszerzył swoje terytorium.