Prawa człowieka

w końcowych rozdziałach Praw Człowieka, Paine odnosi się do stanu ubogich i przedstawia szczegółową propozycję opieki społecznej opartej na przekierowaniu wydatków rządowych. Od samego początku Paine twierdzi, że wszyscy obywatele mają nieodłączne roszczenia do dobrobytu. Paine deklaruje, że dobro nie jest dobroczynnością, ale nieodwołalnym prawem. Rozumienie dobrobytu Paine ' a zdaje się podążać za jego ideą rządu politycznego., Zauważa on: „człowiek nie wszedł do społeczeństwa, aby stać się gorszym niż był wcześniej, ani aby mieć mniej praw niż miał wcześniej, ale aby mieć te prawa lepiej zabezpieczone”. W zgodzie z jego poprzednimi pracami, Paine podkreśla zgodność między prawami jednostki i dobrobytu społecznego. Gorliwie twierdzi, że wyniszczające ubóstwo podważa prawa jednostki, a co za tym idzie legitymizację rządu. Nic więc dziwnego, że Paine stanowczo sprzeciwiał się i krytykował angielskie słabe prawa obowiązujące w tym czasie, twierdząc, że prawa te są wysoce nieskuteczne i prymitywne., Paine krytykuje warunki społeczne ogłoszone przez biedne prawo, mówiąc: „Kiedy w krajach, które są nazywane cywilizowanymi, widzimy wiek idący do przytułku, a młodzież do szubienicy, coś musi być nie tak z systemem rządów”. Opowiada się za ich całkowitym zniesieniem, a w ich miejsce za uchwaleniem Programu Opieki Społecznej, który pomaga młodym, starym i walczącym jednostkom. Paine ' s welfare proposal is pillared by education and tax reform. Paine twierdzi, że uboga populacja składa się głównie z dzieci i osób starszych, które nie są w stanie uczestniczyć w pracy., Oprócz osób starszych i dzieci, Paine przyznaje również, że są jeszcze inni renderowani biednymi z ekonomicznego obciążenia podatków i dzieci. Zgodnie z jego przekonaniem, że dobroczynność jako naturalne prawo, Paine zakłada, że tylko reżimy republikańskie lub demokratyczne mogą skutecznie realizować udane programy opieki społecznej. Chociaż Paine nie popiera bezpośrednio ani nie promuje powstania przeciwko brytyjskiej monarchii, i wykorzystuje raczej stonowaną retorykę w porównaniu z innymi kontrowersyjnymi dziełami, rewolucyjne prądy biegną pod powierzchnią tekstu.,

implikacja wynikająca z pomocy społecznej jest kosztowna. Paine zauważa, że w momencie pisania tego tekstu populacja Anglii wynosiła około 7 milionów ludzi. Zakłada również, że około jedna piąta populacji jest biedna. Liczba biednych wówczas, według szacunków Paine ' a, wynosiłaby około 1 400 000 osób, potrzebujących wsparcia. Paine twierdził, że remedium na sfinansowanie tak dużego przedsięwzięcia socjalnego byłoby zmniejszenie wydatków wojskowych państwa i przekierowanie funduszy na mieszkańców państwa., Paine argumentował, że odkąd Epoka rewolucji przyniosła nową erę pokoju, rząd nie musi już przeznaczać tak wielu środków na wojny monarchiczne. Zamiast tego, Paine sugeruje, nadwyżka dochodów podatkowych może być ponownie zintegrowana z powrotem do społeczeństwa wraz z utworzeniem Programu Opieki Społecznej. Szacuje również, że blisko 4 miliony funtów, z 17 milionów funtów całkowitych dochodów podatkowych z ceł i akcyzy, mogą zostać odzyskane z wydatków rządu i przekierowane i redystrybuowane do ludzi narodu., Paine pyta: „czy jest zatem lepiej, aby życie stu czterdziestu tysięcy osób w wieku podeszłym było komfortowe, czy też milion rocznie publicznych pieniędzy było wydawanych na każdą osobę, która często ma najbardziej bezwartościowy lub nieistotny charakter?”Paine stwierdza, że według jego modelu £3,640,000 zostanie przekazana biednym.

młodzież i edukacjaEdytuj

edukacja jest fundamentem planu opieki społecznej Paine ' a. Paine twierdzi, że „naród pod dobrze uregulowanym rządem, nie powinien pozwolić nikomu pozostać niezakłóconym”., Paine w dużej mierze koncentruje się na edukacji młodzieży. Twierdzi, że edukacja dzieci ostatecznie zmusi do całościowego doskonalenia społeczeństwa. Paine nalega na proaktywny system opieki społecznej, który kształci młodzież w kraju, będzie działał jako środek zapobiegawczy i będzie źródłem większej wiedzy wśród ludności. Wyjaśnia, że biedne dzieci i młodzież są zazwyczaj pozbawione równego dostępu do edukacji. Biedne dzieci pochodzące z ubogich rodzin są często zmuszane do szukania przyuczania do zawodu i pracy, a tym samym są następnie pozbawieni możliwości kontynuowania edukacji., Ubóstwo staje się wtedy cykliczne i niewątpliwie wzrasta z czasem. Paine twierdzi, że brak wykształcenia wśród młodzieży doprowadzi również do wzrostu przemocy i przestępczości. Aby zwalczyć ten problem, Paine proponuje umorzenie podatków dla ubogich rodzin; 4 £rocznie za każde dziecko poniżej 14 roku życia, przyznając rodzicom dzieci wysyłanie ich do szkoły. Dla 630 000 dzieci Paine szacuje koszt na 2 520 000 funtów., Paine stwierdza: „przyjmując tę metodę, nie tylko ubóstwo rodziców zostanie uwolnione, ale ignorancja zostanie wygnana z rosnącego pokolenia, a liczba ubogich stanie się później mniejsza, ponieważ ich zdolności, dzięki pomocy edukacji, będą większe”. W tym samym duchu Paine sugeruje również, że kobiety powinny otrzymywać świadczenia macierzyńskie natychmiast po urodzeniu dziecka.

osoby starsze

, Paine dzieli wiek na dwie klasy; pierwszą nazywa klasą „podejście wieku”, a drugą klasą „starość”. Osoby zakwalifikowane jako należące do grupy” podejścia do wieku „mają powyżej pięćdziesięciu lat, ale poniżej 60 lat, podczas gdy” starość ” rozpoczyna się w wieku sześćdziesięciu lat. Paine zauważa, że chociaż osoby w podejściu do klasy wiekowej zachowują swoje zdolności umysłowe, spadek ich zdrowia fizycznego ogranicza ich zdolność do pracy, co w konsekwencji wpływa na ich zarobki., Ci, którzy są w podeszłym wieku, deklaruje Paine, są całkowicie niezdolni do pracochłonnej pracy i ostatecznie są napędzani do pracy na śmierć w obecnym społeczeństwie. Paine postanawia wypłacić osobom w wieku 6 funtów rocznie z nadwyżek podatków, a osobom w wieku emerytalnym 10 funtów rocznie. 1120.000 osób w grupie wiekowej i 70.000 osób w grupie wiekowej starców, Paine szacuje wydatki na 1.120.000.,

Warunki Wnioskówedytuj

w połączeniu z przekierowywaniem wydatków rządowych, Paine sugeruje rozwój czegoś, co niektórzy mogą nazwać „przytułkiem”, czyli miejscem zatrudnienia dla ubogich ludzi. Paine ” s opisuje przytułek jako budynek lub budynki, które mogą pomieścić minimum 6000 osób. W tych budynkach funkcjonujące firmy przyjmowałyby wnioski bez wyjątku, tak aby każdy obywatel miasta mógł znaleźć zatrudnienie. Aby plan Paine ' a został zrealizowany skutecznie, przytacza pewne warunki, które muszą być spełnione., Postanawia, że każda osoba ubiegająca się o zatrudnienie w tych domach pracy musi pozostać w programie przez co najmniej trzy miesiące; jednak podczas ich pobytu wszyscy pracownicy otrzymują zdrowe posiłki, ciepłe zakwaterowanie, otrzymują proporcjonalne wynagrodzenie za wykonaną pracę i mogą pracować tak długo lub tak mało, jak uznają za stosowne. Azyl, jak deklaruje Paine, miał pomagać osobom znajdującym się w chwilowym niebezpieczeństwie i obsługiwać około 24 000 osób rocznie. Aby sfinansować rozwój tego projektu, Paine proponuje wykorzystanie dochodów z państwowego podatku węglowego., Paine stwierdza, że w czasie pisania tego tekstu dochody podatkowe są wykorzystywane do wspierania księcia Richmond. Paine ostatecznie uważa to za godne ubolewania i wzywa do ponownego przydziału środków z podatku węglowego ludziom.

Paine kończy swój rozdział na temat opieki społecznej, wymieniając osiem głównych zasad jego propozycji opieki społecznej, lub co nazywa „wyszczególnieniem danych”, które są następujące:

1. znieść 2 miliony ubogich stawek.
3. Edukacja dla 1 030 000 dzieci.
4. ,
5. Darowizna po 20 szylingów za 50 000 urodzeń.
6. Darowizna po 20 szylingów za 20 000 małżeństw.
7. dodatek w wysokości 20 000 funtów na koszty pogrzebu zmarłych podróżujących daleko od domu.
8. zatrudnienie przez cały czas dla dorywczo ubogich w miastach.