Przetwarzanie informacji

w dziedzinie psychologii poznawczej przetwarzanie informacji jest podejściem do celu zrozumienia ludzkiego myślenia w odniesieniu do tego, jak przetwarzają one te same informacje, co komputery (Shannon & Weaver, 1963). Powstała w latach 40. i 50., po II Wojnie Światowej (Sternberg & Sternberg, 2012). Podejście traktuje poznanie jako zasadniczo obliczeniową naturę, z umysłem jako oprogramowaniem, a mózgiem jako sprzętem., Podejście przetwarzania informacji w psychologii jest ściśle powiązane z obliczeniową teorią umysłu w filozofii; jest również związane, choć nie identyczne, z kognitywizmem w psychologii i funkcjonalizmem w filozofii (Horst, 2011).

dwa typeedytuj

przetwarzanie informacji może być pionowe lub poziome, z których każdy może być scentralizowany lub zdecentralizowany (rozproszony). Podejście do poziomego rozproszonego przetwarzania w połowie lat 80. stało się popularne pod nazwą connectionism., Sieć konekcjonistyczna składa się z różnych węzłów i działa poprzez „efekt Prime”, a dzieje się tak, gdy „węzeł prime aktywuje podłączony węzeł” (Sternberg & Sternberg, 2012). Ale „w przeciwieństwie do sieci semantycznych, nie jest to pojedynczy węzeł, który ma określone znaczenie, ale raczej wiedza jest reprezentowana w kombinacji różnie aktywowanych węzłów”(Goldstein, cytowany w Sternberg, 2012).

modele i teorieedytuj

istnieje kilka proponowanych modeli lub teorii opisujących sposób przetwarzania informacji.,Każda jednostka ma inny punkt przeciążenia informacji z tym samym obciążeniem informacji, ponieważ jednostki mają różne możliwości przetwarzania informacji (Eppler and Mengis, 2004)

triarchiczna teoria inteligencji Sternbergaedytuj

teoria inteligencji Sternberga składa się z trzech różnych elementów: zdolności twórczych, analitycznych i praktycznych (Sternberg & Sternberg, 2012). Kreatywność to zdolność do posiadania nowych oryginalnych pomysłów, a bycie analitycznym może pomóc osobie zdecydować, czy pomysł jest dobry, czy nie., „Praktyczne umiejętności są wykorzystywane do wdrażania pomysłów i przekonywania innych o ich wartości „(Sternberg & Sternberg, 2012 s. 21). W środku teorii Sternberga jest poznanie, a z tym jest przetwarzanie informacji. W teorii Sternberga mówi, że przetwarzanie informacji składa się z trzech różnych części, metakomponentów, komponentów wydajności i komponentów pozyskiwania wiedzy (Sternberg & Sternberg, 2012). Procesy te przechodzą od funkcji wykonawczych wyższego rzędu do funkcji niższego rzędu., Metakomponenty są używane do planowania i oceny problemów, podczas gdy komponenty wydajności wykonują polecenia metakomponentów, a komponent zdobywania wiedzy uczy się, jak rozwiązać problemy (Sternberg & Sternberg, 2012). Tę teorię w działaniu można wytłumaczyć pracą nad projektem artystycznym. Najpierw decyzja o tym, co narysować, a następnie plan i szkic. Podczas tego procesu jest jednoczesne monitorowanie procesu i czy przynosi on pożądane osiągnięcie., Wszystkie te kroki należą do przetwarzania metakomponentów, a komponentem wydajności jest sztuka. Częścią zdobywania wiedzy jest nauka lub doskonalenie umiejętności rysowania.

model przetwarzania informacji: pamięć roboczaedit

przetwarzanie informacji zostało opisane jako „nauka zajmująca się gromadzeniem, manipulowaniem, przechowywaniem, odzyskiwaniem i klasyfikacją zarejestrowanych informacji”., Zgodnie z Modelem pamięci Atkinsona-Shiffrina lub modelem multi-store, aby informacja została mocno wszczepiona w pamięć, musi przejść przez trzy etapy przetwarzania umysłowego: pamięć sensoryczna, pamięć krótkotrwała i pamięć długoterminowa.

przykładem tego jest model pamięci roboczej. Obejmuje to central executive, pętlę fonologiczną, bufor epizodyczny, szkicownik wizualny, informacje werbalne, pamięć długoterminową i informacje wizualne (Sternberg & Sternberg, 2012). Centralny Zarząd jest jak sekretarz mózgu., Decyduje o tym, co wymaga uwagi i jak reagować.Centralny Zarząd prowadzi następnie do trzech różnych podsekcji. Pierwsza to Przechowywanie fonologiczne, próba subwooczna i pętla fonologiczna. Sekcje te współpracują ze sobą, aby zrozumieć słowa, umieścić informacje w pamięci, a następnie zachować pamięć. Rezultatem jest werbalne przechowywanie informacji. Następną podsekcją jest visuospatial sketchpad, który działa do przechowywania obrazów wizualnych. Pojemność magazynowa jest krótka, ale prowadzi do zrozumienia bodźców wzrokowych. W końcu jest bufor epizodyczny., Ta sekcja jest w stanie pobierać informacje i umieszczać je w pamięci długotrwałej. Jest również w stanie pobierać informacje z pętli fonologicznej i szkicownika wizualnego, łącząc je z pamięcią długoterminową, aby stworzyć „jednolitą reprezentację epizodyczną”(Sternberg & Sternberg, 2012). Aby mogły one działać, rejestr sensoryczny obejmuje pięć zmysłów: wzrokowy, słuchowy, dotykowy, węchowy i Smakowy. Wszystkie one są obecne od urodzenia i są w stanie obsłużyć jednoczesne przetwarzanie (np. jedzenie – smak, zapach, zobaczyć)., Ogólnie rzecz biorąc, korzyści z uczenia się występują, gdy istnieje rozwinięty proces rozpoznawania wzorców. Rejestr sensoryczny ma dużą pojemność, a jego reakcja behawioralna jest bardzo krótka (1-3 sekundy). W ramach tego modelu magazyn sensoryczny i pamięć krótkotrwała lub pamięć robocza mają ograniczoną pojemność. Sklep sensoryczny jest w stanie przechowywać bardzo ograniczone ilości informacji przez bardzo ograniczoną ilość czasu. Zjawisko to jest bardzo podobne do zdjęć zrobionych lampą błyskową. Przez kilka krótkich chwil po zgaszeniu błysku, błysk wydaje się nadal tam być., Jednak wkrótce go nie ma i nie ma sposobu, aby wiedzieć, że tam był (Sternberg & Sternberg, 2012). Pamięć krótkotrwała przechowuje informacje przez nieco dłuższy czas, ale nadal ma ograniczoną pojemność. Według Linden (2007), „pojemność STM początkowo oszacowano na „siedem plus minus dwa” pozycji (Miller 1956), co pasuje do obserwacji z badań neuropsychologicznych, że średnia rozpiętość cyfr zdrowych dorosłych wynosi około siedmiu (Cowan i inni 2005)., Okazało się jednak, że te liczby przedmiotów mogą być zachowane tylko wtedy, gdy są zgrupowane w tak zwane kawałki, wykorzystując percepcyjne lub koncepcyjne skojarzenia między poszczególnymi bodźcami.”Czas jego trwania wynosi 5-20 sekund, zanim zostanie on wyłączony z umysłu testera. Zdarza się to często z nazwami osób nowo wprowadzonych do. Obrazy lub informacje oparte na znaczeniu są tu również przechowywane, ale rozpadają się bez próby lub powtórzenia takich informacji., Z drugiej strony pamięć długoterminowa ma potencjalnie nieograniczoną pojemność (Sternberg & Sternberg, 2012), a jej czas trwania jest tak dobry, jak czas nieokreślony. Chociaż czasami trudno jest do niej dotrzeć, obejmuje ona wszystko, czego nauczono się do tej pory. Można stać się zapominalski lub czuć się tak, jakby informacje są na końcu języka.,

Cognitive development theoryEdit

inne podejście do postrzegania sposobów przetwarzania informacji u ludzi zostało zasugerowane przez Jeana Piageta w tzw. teorii rozwoju kognitywnego Piageta (Presnell, 1999). Piaget opracował swój model oparty na rozwoju i wzroście. Zidentyfikował cztery różne etapy między różnymi przedziałami wiekowymi, charakteryzujące się rodzajem informacji i charakterystycznym procesem myślowym., Cztery etapy to: sensorimotor (od urodzenia do 2 lat), przedoperacyjne (2-6 lat), konkretne operacyjne (6-11 lat) i formalne okresy operacyjne (11 lat i starsze). Podczas etapu sensorimotorycznego noworodki i małe dzieci polegają na przetwarzaniu informacji przez zmysły, na które reagują refleksem. Na etapie przedoperacyjnym dzieci uczą się poprzez naśladownictwo i nie są w stanie przyjmować punktu widzenia innych ludzi. Konkretny etap operacyjny charakteryzuje się rozwijającą się zdolnością do korzystania z logiki i rozważania wielu czynników w celu rozwiązania problemu., Ostatnim etapem jest formalna operacja, w której przedszkolaki i młodzież zaczynają rozumieć abstrakcyjne pojęcia i rozwijać zdolność do tworzenia argumentów i kontrargumentów.

ponadto okres dojrzewania charakteryzuje się szeregiem zmian w sferze biologicznej, poznawczej i społecznej. W obszarze poznawczym warto zauważyć, że kora przedczołowa mózgu, a także układ limbiczny ulegają istotnym zmianom., Kora przedczołowa jest częścią mózgu, która jest aktywna, gdy zajmuje się skomplikowanymi działaniami poznawczymi, takimi jak planowanie, generowanie celów i strategii, intuicyjne podejmowanie decyzji i metakognicja (myślenie o myśleniu). Jest to zgodne z ostatnim etapem formalnej działalności Piaget (McLeod, 2010). Kora przedczołowa staje się kompletna między dojrzewaniem a wczesną dorosłością. Układ limbiczny jest częścią mózgu, która moduluje wrażliwość na nagrody w oparciu o zmiany poziomu neuroprzekaźników (np dopaminy) i emocji.,

krótko mówiąc, zdolności poznawcze różnią się w zależności od naszego rozwoju i etapów w życiu. To właśnie na etapie DOROSŁYM jesteśmy w stanie być lepszymi planistami, przetwarzać i rozumieć abstrakcyjne pojęcia oraz oceniać ryzyko i korzyści bardziej trafnie niż mógłby to zrobić nastolatek lub dziecko.

w informatyce przetwarzanie informacji szeroko odnosi się do wykorzystania algorytmów do przekształcania danych—definiowanie działalności komputerów; rzeczywiście, szeroka profesjonalna organizacja obliczeniowa jest znana jako Międzynarodowa Federacja przetwarzania informacji (IFIP)., Jest zasadniczo synonimem terminów przetwarzania danych lub obliczeń, choć z bardziej ogólną konotacją.

---