Qin Shi Huang (Polski)
Cesarz Chin
aby zwiastować swoje osiągnięcie, Zheng przyjął święte tytuły legendarnych Władców i ogłosił się Qin Shi Huang („pierwszym suwerennym cesarzem”). Z nieograniczonym zaufaniem twierdził, że jego dynastia będzie trwać ” 10 000 pokoleń.”
jako cesarz zainicjował szereg reform mających na celu ustanowienie w pełni scentralizowanej administracji, unikając tym samym powstania niezależnych satrapiów., Idąc za przykładem Qin i za sugestią Li Si, zniósł terytorialną władzę feudalną w Cesarstwie, zmusił zamożne rodziny arystokratyczne do zamieszkania w stolicy Xianyang i podzielił kraj na 36 okręgów wojskowych, każdy z własnym wojskowym i cywilnym administratorem. Wydał również rozkazy dotyczące niemal powszechnej standaryzacji-od wag, miar i długości osi wózków po język pisany i ustawy., Rozpoczęto budowę sieci dróg i kanałów, a fortece wzniesione w celu obrony przed najazdami barbarzyńców z północy zostały połączone w Wielki Mur.
W 220 roku Qin Shi Huang podjął pierwszą z serii cesarskich wycieczek inspekcyjnych, które oznaczały pozostałe 10 lat jego panowania., Nadzorując konsolidację i organizację imperium, nie zaniedbał składania ofiar w różnych świętych miejscach, ogłaszając bogom, że w końcu zjednoczył imperium i wzniósł kamienne tablice z rytualnymi inskrypcjami, aby wywyższyć swoje osiągnięcia.
kolejnym motywem podróży Qin Shi Huanga było jego zainteresowanie magią i alchemią oraz poszukiwanie Mistrzów w tych sztukach, którzy mogliby dostarczyć mu eliksiru nieśmiertelności., Po niepowodzeniu takiej wyprawy na wyspy na Morzu wschodnim—być może Japonię—w 219 roku cesarz wielokrotnie wzywał magów na swój dwór. Konfucjańscy uczeni zdecydowanie potępili ten krok jako szarlatanstwo i mówi się, że 460 z nich zostało straconych za ich sprzeciw., Ciągłe kontrowersje między cesarzem a uczonymi Konfucjańskimi, którzy opowiadali się za powrotem do starego porządku feudalnego, zakończyły się słynnym spaleniem ksiąg z 213 roku, kiedy to, zgodnie z sugestią Li Si, spalono wszystkie książki nie zajmujące się rolnictwem, medycyną lub prognostyką, z wyjątkiem historycznych zapisów Qin i książek w bibliotece cesarskiej.
ostatnie lata życia Qin Shi Huanga były zdominowane przez stale rosnącą nieufność do jego świty-co najmniej trzy próby zamachu prawie się powiodły—i jego coraz większą izolację od zwykłych ludzi., Niemal niedostępny w swoich ogromnych pałacach cesarz prowadził życie istoty półświatłej. W 210 roku Qin Shi Huang zmarł podczas inspekcji. Został pochowany w gigantycznym kompleksie grobowym wykutym na górze i ukształtowanym zgodnie z symbolicznymi wzorami kosmosu. (Wykopaliska tego ogromnego kompleksu o powierzchni około 20 mil kwadratowych-obecnie znanego jako grobowiec Qin-rozpoczęły się w 1974 roku, a kompleks został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO w 1987 roku. Wśród znalezisk na miejscu było około 8000 naturalnej wielkości terakotowych żołnierzy i koni tworzących „armię” dla zmarłego króla.,) Zanik silnej osobowości Qin Shi Huanga natychmiast doprowadził do wybuchu walk wśród zwolenników dawnych frakcji feudalnych, które zakończyły się upadkiem dynastii Qin i eksterminacją całego klanu cesarskiego do 206 roku.
Digital Vision/Thinkstock
większość informacji o życiu Qin Shi Huanga pochodzi od następcy dynastii Han, który cenił nauki konfucjańskie i tym samym miał interes w lekceważeniu okresu Qin., Raport, że Qin Shi Huang był nieślubnym synem Lü Buwei jest prawdopodobnie wynalazkiem tej epoki. Co więcej, opowieści opisujące jego nadmierne okrucieństwo i ogólne zniesławienie jego charakteru muszą być postrzegane w świetle niesmaku odczuwanego przez ostatecznie zwycięskich Konfucjanów dla filozofii legalistycznej w ogóle.
Qin Shi Huang z pewnością miał imponującą osobowość i wykazywał nieograniczoną wolę w dążeniu do zjednoczenia i wzmocnienia Imperium. Jego despotyczne rządy i drakońskie kary były podyktowane w dużej mierze jego wiarą w idee legalistyczne., Z nielicznymi wyjątkami tradycyjna historiografia Chin cesarskich uważała go za nikczemnika par excellence, nieludzkiego, niekulturalnego i przesądnego. Współcześni historycy generalnie podkreślają jednak trwałość biurokratycznej i administracyjnej struktury zinstytucjonalizowanej przez Qin Shi Huanga, która mimo oficjalnego zaprzeczenia pozostała podstawą wszystkich późniejszych dynastii w Chinach.
Claudius Cornelius Müller The Editors of Encyclopaedia Britannica