rok po śmierci Tilikum, Peta namawia SeaWorld zakaz hodowli i wysyłania zwierząt do sanktuariów
aktualizacja: w 2017 sam, siedem ssaków morskich, w tym Tilikum, zmarł w SeaWorld. Rok po jego śmierci PETA kontynuuje prace mające na celu powstrzymanie cierpienia zwierząt w parku., Ponieważ wartość i reputacja SeaWorld nadal spada—o czym świadczy stały spadek frekwencji i przychodów, pozew zbiorowy inwestorów, pozew o ochronę konsumentów przez odwiedzających, dochodzenie w sprawie oszustw kryminalnych i prawie 1000 zwolnień od czasu uwolnienia Blackfish-PETA, który jest właścicielem akcji w firmie, złożył uchwałę akcjonariuszy w zeszłym miesiącu wzywając go do zakazu wszelkiej hodowli. PETA nadal namawia towarzystwo do przeniesienia ocalałych orków do nadmorskich sanktuariów.,
Po 33 latach niewoli i po dekadach eksploatacji w przemyśle wykorzystującym ssaki morskie, Tilikum wreszcie odnalazł wolność w śmierci.
w całym kraju zwolennicy zwierząt zebrali się na czuwaniach przed parkami SeaWorld, aby opłakiwać i wspominać jego życie. Miliony ludzi poznały historię Tilikuma dzięki filmowi Blackfish, obciążającemu dokument o okrutnej praktyce SeaWorld, polegającej na odrywaniu dzikich orków od swoich rodzin, a następnie hodowli ich w niewoli.,
Tilikum może nie żyje, ale 22 orki pozostają uwięzione w Sea World. Nigdy nie zapominaj o historii Tilikuma i wykorzystaj jego życie jako impuls do zakończenia tych niesprawiedliwości.
za życia Tilikum, największy orka w niewoli, ważył 12 500 funtów i mierzył ponad 22 stopy długości.
Tilikum został schwytany w pobliżu Islandii w listopadzie 1983 roku, ponad 30 lat temu. W wieku zaledwie 2 lat, gdy miał około 13 stóp długości, został oderwany od rodziny i oceanicznego domu.,
Steve Huxter / The Voice Of The Orcas
obraz przedstawia Tilikum pokrytego lanoliną, olejem wydobywanym z owczej wełny. Stosuje się go na całe ciała orków, aby przygotować je do długiego transportu bez wody.
po schwytaniu przez blisko rok był przetrzymywany w zbiorniku cementowym w Hafnarfjörður Marine Zoo w pobliżu Reykjavíku na Islandii, gdzie czekał na przeniesienie do parku morskiego., Uwięziony wbrew swojej woli, mógł jedynie pływać w małych kręgach i unosić się bez celu na powierzchni wody, z dala od rozległego oceanu, w którym pływał sto mil dziennie wraz z członkami swojej rodziny.
powyższe zdjęcie przedstawia Lolitę, która została uchwycona w Puget Sound w Waszyngtonie, 13 lat wcześniej niż Tilikum., Techniki przechwytywania orki przy użyciu okrężnic, szybkich łodzi, a nawet podwodnych materiałów wybuchowych i samolotów zostały udoskonalone w Waszyngtonie na krótko przed tym, jak operacje przechwytywania orki stały się regulowane w Stanach Zjednoczonych i zostały zakazane w stanie Waszyngton. Nie mogąc już schwytać orków z wód Waszyngtonu, łowcy orków przenieśli się na otwarte wody w pobliżu Islandii, gdzie schwytano Tilikuma.
W końcu został przeniesiony do rundown Sealand of the Pacific w Kolumbii Brytyjskiej w Kanadzie i zmuszony do nazwania swojego jałowego basenu o głębokości 100 stóp na 50 stóp-zaledwie 35 stóp-swoim smutnym nowym „domem.,”
jedzenie zostało mu wstrzymane jako technika treningowa, a on regularnie znosił bolesne ataki dwóch dominujących orków, Haidy i Nootki. Był zmuszony występować co godzinę, osiem razy dziennie, siedem dni w tygodniu. Ciągły stres i wyczerpanie dawały mu wrzody żołądka.
Kiedy park zamknął swoje drzwi pod koniec każdego dnia, trzy niezgodne orki zostały zapchane w maleńki okrągły metalowy moduł przez ponad 14 godzin, aż do ponownego otwarcia parku następnego ranka.,
Steve Huxter / The Voice Of The Orcas
Kiedy Tilikum nie wykonał poprawnie sztuczki, jedzenie zostało wstrzymane zarówno przed nim, jak i jego tankmatami, co powodowało duże napięcie, w wyniku czego Haida i Nootka gryzły Tilikuma i grabiły całą długość jego ciała zębami.
21 lutego 1991 roku trener Sealand Keltie Byrne wpadł do basenu zawierającego wszystkie trzy orki. Została wciągnięta na dno obudowy przez Tilikuma, rzucona wśród trzech orków i ostatecznie utonęła., Dwie godziny zajęło pracownikom Sealand odzyskanie jej ciała z orków. Była pierwszą z trzech osób, które zginęły z powodu stresu, frustracji i uwięzienia Tilikuma.
krótko po śmierci Keltie, Sealand zamknął swoje podwoje na dobre i wystawił Tilikuma na sprzedaż, jakby był tylko towarem.
byk, największy orka w niewoli, był na rynku, szybko kupił go do swojego programu hodowlanego, najwyraźniej nie myśląc o jego reputacji zabijania i agresji., Sperma tilikuma została użyta do stworzenia kolekcji orków, a teraz 54% orków SeaWorld ma jego geny.
Milan Boers / CC by 2.0
Tilikum miał zapadniętą płetwę grzbietową, oznakę niezdrowego i zestresowanego orka. Wiele orków w niewoli (ale niewiele na wolności) ma płetwy zapadnięte.
w ciągu 21 lat w SeaWorld, gdzie był zamknięty w zbiorniku zawierającym 0,0001 procent ilości wody, którą przemierzył w ciągu jednego dnia w przyrodzie, Tilikum był zaangażowany w wiele incydentów agresji., Stres związany z niewolą sprawił, że Tilikum wykazywał nienormalne powtarzalne zachowania, w tym żucie metalowych bram i betonowych boków zbiornika—do tego stopnia, że większość jego zębów była całkowicie zużyta.
Morgan został złapany na dziko, tak jak Tilikum. Jest przetrzymywana w Loro Parque w Hiszpanii, a także wykazuje zachowania wywołane stresem, w tym gryząc Beton. Zobacz zdjęcie Tilikuma z zębami wytartymi do czubków.,
stres związany z niewolą spowodował również, że Tilikum wykazywał agresję wobec ludzi, co kosztowało kolejne dwa życia—Daniela P. Dukesa w 1999 i Dawn Brancheau w 2010. Tilikum oskalpowała i poćwiartowała Dawn, łamiąc kości w całym ciele, zanim ją utopiła.
Dawn Brancheau – Riders on the Storm | Ed Schipul / CC BY-SA 2.0
Dawn Brancheau był jednym z głównych wykonawców SeaWorld. Była ostrożna i zawsze przestrzegała wytycznych „bezpieczeństwa” parku, gdy była wokół orków., Kiedy ogłoszono jej śmierć, byli i obecni trenerzy byli zdumieni, że to ona została zabita.
po tragicznej śmierci Dawn, Tilikum był trzymany w małej obudowie, która ograniczała jego zdolność do pływania, komunikowania się z innymi orkami i interakcji z ludźmi jeszcze bardziej. Podobno unosił się bez apatycznie w wodzie przez wiele godzin, co nigdy nie było obserwowane u dzikich orków.
w tym widoku z lotu ptaka SeaWorld możesz zobaczyć, jak mało miejsca mają orki., Wewnątrz koła znajduje się Tilikum, którego nos i ogon wydają się być w stanie dotknąć obu stron zbiornika w tym samym czasie.
Po roku odosobnienia Tilikum powrócił do występów. SeaWorld bezskutecznie apelował o naruszenie federalnego prawa bezpieczeństwa w miejscu pracy, mającego na celu ochronę pracowników przed uznanymi zagrożeniami dla życia, prosząc, aby rząd pozwolił ludziom pływać z orkami pomimo ryzyka.
Tilikum nie jest jedynym orkiem, który stał się agresywny w wyniku całego stresu, który wieloryby są zmuszone znosić w małych zbiornikach w SeaWorld., Własne zapisy parku zawierają 600 stron raportów z incydentów dokumentujących niebezpieczne i nieoczekiwane zachowanie orki z trenerami, składających się z ponad 100 incydentów, w których orki ugryzły, staranowały, rzuciły się, ciągnęły, przypięte i pływały agresywnie z trenerami SeaWorld, z których wiele doprowadziło do obrażeń ludzi, w tym do spotkania z bliską śmiercią doświadczonego przez trenera Kena Petersa.,
agresja wobec ludzi i wśród orków prawie nie istnieje w przyrodzie, ale stały stres związany z życiem w niezgodnych grupach społecznych wewnątrz minuskułowych zbiorników w SeaWorld powoduje ich atakowanie, stwarzając zagrożenie zarówno dla innych wielorybów, jak i dla pracowników.
Dowiedz się więcej o okrucieństwie w SeaWorld na podcaście PETA:
słuchaj kolejnych odcinków na iTunes, Stitcher i Spotify! Subskrybuj nowe odcinki.