Ronald Speirs (Polski)
Speirs zgłosił się na ochotnika do spadochroniarzy po wejściu Stanów Zjednoczonych do ii Wojny Światowej. tam służył jako dowódca plutonu w Kompanii Psów, 2 batalionu 506 pułku piechoty Spadochronowej, który później stał się częścią 101 Dywizji Powietrznodesantowej, w Camp Toccoa w stanie Georgia, a następnie został wysłany do Anglii pod koniec 1943 roku, krótko przed misją Albany. Po przybyciu do Anglii Dywizja rozpoczęła przygotowania do inwazji na Francję.,
II wojna światowa
Speirs wylądował na spadochronie w Normandii 6 czerwca 1944 (lub D-Day) i szybko spotkał się z innymi żołnierzami po wylądowaniu. Zebrał niewielką grupę żołnierzy do pomocy podczas ataku na dwór Brecourt, gdzie zdobyli czwartą haubicę 105 mm.:83: 88: 69
,:186 To tutaj naocznym świadkiem wydarzenia był szeregowy Art DiMarzio, o którym wspomina również książka „Beyond Band of Brothers”. Stwierdził, że zastępczy sierżant nie wykonał bezpośredniego rozkazu w sytuacji bojowej, narażając tym samym życie innych żołnierzy w Kompanii. Według DiMarzio, Speirs, dowódca 2 plutonu, Kompanii psów otrzymał rozkaz wstrzymania ataku na Ste., Com-du-Mont, aby utrzymać pozycję, podczas gdy dowództwo pułku koordynowało toczący się ostrzał zaporowy piętnastu celów w pobliżu Ste. Come-du-Mont. DiMarzio, który leżał w pozycji leżącej obok sierżanta, stwierdził, że pamięta, jak sierżant był pijany. Rozkaz utrzymania pozycji został wydany i przekazany w dół linii, której sierżant odmówił posłuszeństwa, chcąc spieszyć do przodu i zaatakować Niemców. Po raz kolejny Speirs wydał mu rozkaz utrzymania pozycji. Speirs powiedział mężczyźnie, że jest zbyt pijany, aby wykonywać swoje obowiązki i że powinien wycofać się na tyły., Sierżant odmówił i zaczął sięgać po Karabin. Speirs ponownie ostrzegł sierżanta, który teraz wyrównał swój karabin w Speirs. Art DiMarzio mówi, że widział, jak Speirs strzela do sierżanta w samoobronie. Cały pluton również był świadkiem tego wydarzenia. Porucznik Speirs natychmiast zgłosił incydent swemu dowódcy, kpt. Jerre Grossowi. Naoczny świadek DiMarzio mówi, że kapitan Gross udał się na miejsce strzelaniny i po otrzymaniu wszystkich informacji uznał to za uzasadnioną samoobronę. Następnego dnia kapitan Gross zginął w bitwie, a incydent nigdy nie został kontynuowany.,:262
w styczniu 1945 roku, kiedy początkowy atak Easy Company na okupowane przez Niemców miasto Foy został przerwany z powodu słabego przywództwa dowódcy 1.176 wybór Speirsa był przypadkowy; Winters później stwierdził, że Speirs był po prostu pierwszym oficerem, którego zobaczył, gdy się odwrócił.: 185: 209 Speirs z powodzeniem przejął natarcie i poprowadził Easy Company do zwycięstwa. W czasie tej bitwy por., Dike rozkazał Plutonowi wyruszyć na misję flankującą na tyłach miasta.:208 aby przeciwdziałać temu rozkazowi, Speirs sam przebiegł przez miasto i linie niemieckie (gdyż Pluton ten nie miał radia), połączył się z żołnierzami Kompanii i przekazał rozkaz.: 209 ukończywszy to, po czym uciekł przez okupowane przez Niemców miasto. Został przeniesiony na stanowisko dowódcy kompanii Easy i pozostał na tym stanowisku do końca wojny. Spośród oficerów, którzy w czasie wojny dowodzili Easy Company, Speirs dowodził najdłużej.,: 272
W swoich wspomnieniach napisał, że Speirs ciężko pracował, aby zdobyć reputację zabójcy i często zabijał dla wartości szokowej.: 187 Winters stwierdził, że Speirs został oskarżony o zabicie sześciu niemieckich jeńców wojennych za pomocą pistoletu maszynowego Thompson i że kierownictwo batalionu musiało być świadome zarzutów, ale zdecydowało się zignorować zarzuty ze względu na pilną potrzebę utrzymania wykwalifikowanych przywódców bojowych., Winters doszedł do wniosku, że w dzisiejszej armii Speirs zostałby postawiony przed sądem wojennym i oskarżony o okrucieństwa, ale w tym czasie oficerowie tacy jak Speirs byli zbyt cenni, ponieważ nie bali się zaatakować wroga.
chociaż Speirs miał wystarczająco dużo punktów, aby wrócić do domu po zakończeniu kampanii Europejskiej, zdecydował się pozostać w Easy Company. Japonia poddała się, zanim Speirs i Easy mogli zostać przeniesieni na Pacyfik.
Korean WarEdit
Speirs powrócił do Stanów Zjednoczonych i postanowił pozostać w armii, służąc w wojnie koreańskiej., 23 marca 1951 roku wziął udział w operacji Tomahawk, podczas której wykonał bojowy skok spadochronowy na Munsan-ni z blisko 3500 innymi żołnierzami w swojej jednostce (187th Regimental Combat Team). Jako dowódca kompanii strzeleckiej brał udział w misji zabezpieczenia strefy zrzutu; batalion poniósł śmierć od 4 do 50 wrogów.
, W 1958 został amerykańskim gubernatorem więzienia Spandau w Berlinie, gdzie więziono wybitnych nazistów, takich jak Rudolf Hess.: 301 więzień Albert Speer wspomina w swojej książce, Spandau: The Secret Diaries, „twardym nosem, irytującym amerykańskim komendantem”; ten człowiek został później zidentyfikowany jako Speirs.
w 1962 roku Speirs był członkiem amerykańskiej misji Royal Laotan Army, 301, gdzie służył jako oficer szkoleniowy w Mobile Training Team (MTT) w operacji Biała Gwiazda, która następnie była zarządzana przez Military Assistance Advisory Group w Laosie (MAAG Laos).,
jego ostatnim zadaniem w armii był oficer planowania w Pentagonie. W 1964 przeszedł na emeryturę w stopniu podpułkownika.