ruch Grangera
ruch Grangera-koalicja amerykańskich rolników, szczególnie na Środkowym Zachodzie, która zwalczała monopolistyczne praktyki transportu zboża w dekadzie po amerykańskiej wojnie secesyjnej.
ruch Grangera rozpoczął się od jednej osoby, Olivera Hudsona Kelleya., Kelley był pracownikiem Departamentu Rolnictwa w 1866 roku, kiedy odbył tournée po południu. Zszokowany ignorancją solidnych praktyk rolniczych, Kelley w 1867 roku założył organizację-patronów hodowli-miał nadzieję, że zbierze rolników do dyskusji edukacyjnych i celów społecznych.
organizacja zajmowała się tajnym rytuałem i została podzielona na lokalne jednostki zwane „Granges.”Początkowo tylko domowy Stan Kelley w Minnesocie wydawał się reagować na ruch Grangera, ale do 1870 roku dziewięć stanów miało Granges., W połowie 1870 roku prawie każdy stan miał co najmniej jeden Folwark, a członkostwo Narodowe osiągnęło blisko 800 tys. To, co przyciągnęło większość rolników do ruchu Grangera, to potrzeba jednolitego działania przeciwko monopolistycznym kolejom i elewatorom zbożowym (często należącym do kolei), które pobierały wygórowane stawki za obsługę i transport płodów rolnych i innych produktów rolnych. Po 1870 r. ruch zyskał zwolenników, stając się coraz bardziej polityczny.,
w 1871 roku rolnicy z Illinois mogli uzyskać legislaturę stanową, aby uchwalić ustawę ustalającą maksymalne stawki, które mogą pobierać koleje i magazyny zboża. Minnesota, Wisconsin i Iowa przyjęły później podobne przepisy regulacyjne. Ustawy te zostały zakwestionowane w sądzie, a to, co stało się znane jako „sprawy Grangera”, dotarło do Sądu Najwyższego w 1877 roku. Najbardziej znaczącą sprawą Grangera była sprawa Munn przeciwko Illinois (Q. V.), w której magazyn zbożowy w Chicago zakwestionował konstytucyjność ustawy z Illinois z 1871 roku ustanawiającej maksymalne stawki., Sąd, z głównym sędzią Morrisonem Remickiem Waite piszącym dla większości, podtrzymał ustawodawstwo państwowe na tej podstawie, że prywatne przedsiębiorstwo, które wpływa na interes publiczny, podlega regulacji rządowej.
tymczasem w całym kraju zaczęły pojawiać się niezależne partie polityczne rolników, wyrastające z ruchu Grangera. Ignatius Donnelly był jednym z głównych organizatorów, a jego Tygodnik Antymonopolista był bardzo wpływowy., Na ich zebraniach apelowano do rolników, aby głosowali tylko na kandydatów, którzy będą promować interesy rolnicze. Jeśli dwie główne partie nie będą sprawdzać monopolistycznych praktyk kolei i wind zbożowych, Grangers zwrócili się do swoich własnych partii do działania.
wraz z powstaniem partii Greenback i późniejszych organizacji na rzecz wyrażania protestów rolniczych, jednak ruch Grangera zaczął ustępować pod koniec 1870. , Do 1880 liczba członków spadła do nieco ponad 100 tys. Ruch Grangera odbił się jednak w XX wieku, zwłaszcza we wschodniej części kraju. Krajowy Grange, jak się go nazywa, pozostaje braterską organizacją rolników i zajmuje aktywne stanowisko w sprawie ustawodawstwa krajowego mającego wpływ na sektor rolny.