Salomon (Polski)

panowanie

Biblia mówi, że Salomon umocnił swoją pozycję, likwidując swoich przeciwników bezlitośnie, gdy tylko wstąpił na tron. Po pozbyciu się wrogów, ugruntował swoich przyjaciół na kluczowych stanowiskach w instytucjach wojskowych, rządowych i religijnych. Solomon wzmocnił również swoją pozycję dzięki sile militarnej. Oprócz piechoty miał do dyspozycji imponujący rydwan i kawalerię. Ósmy Rozdział 2 Kronik opowiada o udanych operacjach wojskowych Salomona w Syrii., Jego celem była kontrola nad wielkim lądowym szlakiem handlowym. Aby umocnić swoje interesy w prowincji, założył izraelskie kolonie, które zajmowały się sprawami wojskowymi, administracyjnymi i handlowymi. Takie kolonie, często w tym Miasta, w których trzymano rydwany i prowiant, były w długiej tradycji łączenia personelu handlowego i wojskowego, aby dbać o interesy handlowe swojego władcy z dala od domu., Megiddo, miasto położone na przełęczy przez pasmo karmelu, łączące nadmorską równinę z równiną Esdraelon, jest najlepiej zachowanym przykładem jednego z miast, które założył Salomon.

Palestyna miała być ważnym ośrodkiem ze względu na strategiczne położenie dla handlu drogą lądową i morską., Tylko on łączy Azję i Afrykę drogą lądową i, wraz z Egiptem, jest jedynym obszarem z portami na wodach Atlantyku-Morza Śródziemnego i Morza Czerwonego – Oceanu Indyjskiego. Mówi się, że Salomon wypełnił handlowe przeznaczenie Palestyny i wyniósł ją na największe wyżyny. Charakter jego imperium był głównie handlowy, i służył mu i zaprzyjaźnionym władcom do zwiększenia handlu drogą lądową i morską. Szczególnie znanym epizodem za panowania Salomona jest wizyta królowej Saby, której bogate Południowe Królestwo Arabskie leżało wzdłuż szlaku Morza Czerwonego do Oceanu Indyjskiego., Solomon potrzebowała swoich produktów i szlaków handlowych, aby utrzymać swoją sieć handlową, a Solomon potrzebowała współpracy przy wprowadzaniu jej towarów na Morze Śródziemne przez jego Palestyńskie porty. Biblijna legenda zawiera wiele romansów między królową a Salomonem, a jego przyznanie jej „wszystkiego, czego pragnęła, o co prosiła” (1 Krl 10:13) zostało zinterpretowane jako dziecko.

tradycja uznaje Salomona za ambitnego budowniczego robót publicznych., Zapotrzebowanie na twierdze i miasta garnizonowe w całej jego ojczyźnie i Imperium sprawiło, że Salomon musiał rozpocząć rozległy program budowy, a dobrobyt narodu umożliwił taki program. Był szczególnie obfity ze swoją stolicą, Jerozolimą, gdzie wzniósł Mur Miejski, Pałac Królewski i pierwszą słynną świątynię. Wokół Jerozolimy (ale nie w samym Świętym Mieście) zbudował obiekty, w tym kapliczki, dla głównych grup cudzoziemców na misjach handlowych w Izraelu., Świątynia Salomona miała przybrać znaczenie daleko wykraczające poza to, co sugerują jej wymiary, ponieważ jej miejsce stało się miejscem Drugiej Świątyni (ok. V w. p. n. e. – 70 n. e.).