Screenplay (Polski)
Screenplaye i teleplaye używają zestawu standaryzacji, zaczynając od odpowiedniego formatowania. Zasady te mają po części służyć praktycznemu celowi tworzenia scenariuszy równomiernie czytelnych „schematów” filmów, a także służyć jako sposób odróżnienia profesjonalisty od amatora.,
Feature filmEdit
scenariusz do Ojca Chrzestnego II, Turyn, Włochy
scenariusze filmowe przeznaczone do głównego nurtu studiów, czy to w USA, czy gdzie indziej na świecie, oczekuje się, że będą zgodne ze standardowym stylem typograficznym znanym powszechnie jako format studio, który określa, w jaki sposób elementy scenografii scenariusz, taki jak nagłówki scen, akcja, przejścia, dialogi, nazwy postaci, ujęcia i nawiasy powinny być prezentowane na stronie, a także rozmiar czcionki i odstępy między wierszami.,
jednym z powodów jest to, że po renderowaniu w formacie studyjnym większość scenariuszy będzie przesyłana na ekran z szybkością około jednej strony na minutę. Ta zasada jest powszechnie kwestionowana — strona dialogu zajmuje zwykle mniej czasu na ekranie niż Strona akcji, na przykład, i to zależy ogromnie od stylu literackiego pisarza — a jednak nadal panuje w nowoczesnym Hollywood.
nie ma jednego standardu dla formatu studyjnego. Niektóre studia mają definicje wymaganego formatu zapisane w rubryce umowy autora., Nicholl Fellowship, konkurs scenariuszowy organizowany pod auspicjami Akademii Sztuk i Nauk filmowych, ma przewodnik po formacie scenariusza. Bardziej szczegółowym odniesieniem jest kompletny przewodnik po standardowych formatach skryptów.
Spec screenplayEdit
„spec script” lub scenariusz spekulacyjny jest skryptem napisanym do sprzedaży na otwartym rynku bez płatności z góry lub obietnicy płatności. Treść jest zwykle wymyślana wyłącznie przez scenarzystę, choć scenariusze spec mogą być również oparte na uznanych pracach lub prawdziwych ludziach i wydarzeniach.,
Telewizjaedytuj
w przypadku amerykańskich programów telewizyjnych Zasady formatu dla godzinnych dramatów i sitcomów z jedną kamerą są zasadniczo takie same jak w przypadku filmów. Główną różnicą jest to, że scenariusze telewizyjne mają przerwy w działaniu. Sitcomy z wieloma kamerami wykorzystują inny, wyspecjalizowany format, który wywodzi się z Sztuk Scenicznych i radia. W tym formacie dialog jest dwuwymiarowy, linie akcji są pisane wielkimi literami, nagłówki scen, wejścia i wyjścia postaci oraz efekty dźwiękowe są pisane wielkimi literami i podkreślane.
seriale i sitcomy nie są już jedynymi formatami wymagającymi umiejętności pisarza., Dzięki programowaniu opartemu na rzeczywistości, które krzyżuje gatunki, aby stworzyć różne programy hybrydowe, wiele tak zwanych programów „rzeczywistości” jest w dużej części skryptowanych w formacie. Oznacza to, że ogólny szkielet serialu i jego odcinki są napisane, aby dyktować treść i kierunek programu. Writers Guild of America zidentyfikowała to jako legalne medium pisarza, tak bardzo, że lobbowali, aby nałożyć jurysdykcję na pisarzy i producentów, którzy „formatują” produkcje oparte na rzeczywistości., Tworzenie formatów reality show wiąże się ze strukturą opowiadania podobną do scenopisania, ale znacznie bardziej skondensowaną i sprowadzoną do konkretnych punktów fabuły lub działań związanych z ogólną koncepcją i historią.
Dokumentacjeedit
format skryptu dla filmów dokumentalnych i prezentacji audiowizualnych, które składają się w dużej mierze z lektur dopasowanych do nieruchomych lub ruchomych obrazów, jest ponownie inny i wykorzystuje format dwukolumnowy, który może być szczególnie trudny do osiągnięcia w standardowych edytorach tekstu, przynajmniej jeśli chodzi o edycję lub przepisywanie., Wiele programów do edycji skryptów zawiera szablony do formatów dokumentów.